Hayat Kavgası

4.Bölüm - Hayata Dönüş

Bazen düşünüyorum sevmek mi yoksa sevilmek mi diye ve düşündükçe kafamda oluşan sorulara cevap verememekten tükeniyorum. Bazense yanlış cevaplar vermekten tükeniyorum veya tam tersi verdiğim cevap doğrudur zaman yanlıştır bilmiyorum. Bildiğim tek şey ruhumun acıya artık alışmış olması. Yaşamak ve ölmek arasındaki o ince çizgi, acıyla yaşadığın her saniye ölüm. Ölmekte geride bıraktığın seviklerin peki ? Seni sevmek,ölüceğini bilerek yaşamak gibi. Her dakika her saniye ölüme biraz daha yaklaşmak gibi. Peki ney bu sendeki hayatın rengi..Günlerden cumartesi beni bıraktığın gün orda öylece bırakıp gittiğin gün düşündüğüm tek şey acaba her şey eskisi gibi olur mu. En kötüsüde ne biliyo musun onca yaşanmışlıkların hiçbir önemin olmaması. Ama artık dönme ruhum bedenim acı çekmeye alıştı tekrar dönmene dayanamaz..

Zehra'yla birlikte Mert'i yeni sevgilisiyle gördüğümde o anki nefret ve şaşkınlık ondan nefret etmeme yetti. Acı hissettimmi diye sorarsanız evet hissettim. Aslında tekrar dönse varlığına alışamam çünkü yokluğuna bedenimde ruhumda alıştı. Bazı hatalar insana ders veriyor ve bir daha tekrarlanmaması için adeta dürtüyordu. Bu hata benim için tam anlamıyla dersti. 

Bir süre sessizliğe büründükten sonra Zehra sessizce dürttü beni. 

- "iyimisin?" diye sordu.

-"iyiyim kardeşim" dedim.

Artık tüm olumsuz düşüncelerden uzaklaşmıştım. Zehra yanıma yaklaştı ve sarıldı. Bu sarılış ; ben senin hap yanımdayım hiç birşeye canını sıkma der gibiydi. Ve bu sarılış bana huzur vererek bazı şeylerine farkına varmama yardımcı oldu. İkimizde duygulanmıştık. Hemen sirkildik ve hesabı ödemek için kasaya doğru yaklaştık. Zehra'ya cüzdanını cebine koymasını rica ettim ve Zehra bana kızgın bakışlarını attığında anladım sözümün geçmeyeceğini. Ne kadar üstelesemde o hesabı Zehra ödeyecekti ve üstelemedim cüzdanımı çantama koydum. Bir anda yağmur durmuş ve güneş açmıştı. Sanki hava bile bize keyfinize bakın der gibiydi. Dışarı çıktık. Ne kadar güneş olsa bile rüzgar vardı ve ellerimiz buz tutmuştu. Bir yandan eve gidip hiç bişey düşünmeden başbaşa kendimle kalmak istiyordum bir yandan da delicesine eğlenmek istiyordum. Zehra da bugün bir durgunluk olduğunu sezmiştim. Zehra'nın gözleride eve gitmeyelim eğlenelim der gibiydi...Aynı düşüncedeydik sanırsam ikimizde birbirimize şeytanca gülümsüyorduk. Yarın okullar sınavlardan dolayı tatildi. Sanırım Zehra'da bunu düşünüyordu. Hemen annemi aradım yarın okulların tatil olduğunu ve bugün Zehralarda kalıp ödev yapıcağımızı ayrıca moralimin bozuk olduğunu söyledim. İzin vermişti çünkü annemde bu aralar bendeki durgunluğu seziyordu üstelemiyordu,hissediyordum. Zehra aslında yalan söyleyen bir tip değildir. Fakat canını sıkan birşey vardı ki benimle aynı fikirdeydi. Hemen zehra da annesini aradı ve aynı şeyi oda annesine söyledi ve izni koparmıştı. Bir anda sevinç çığlıklarına büründük.

Tek isteğim bütün yaşanmışlıkları unutup yeni bir sayfa açmaktı. Hayatımda her insana yer yoktu olması gerekenler zaten hayatımdaydı ve dahası olmıycaktı. Mert'ide unutmuştum artık. Bugün aklımızdaki tek düşünce akşama kadar delice gezip eğlenmek ve gece dışarda sabahlamaktı. Hemen bir plan yaptık. Go kart yapalım dedik. Aslında ikimizde korkuyorduk fakat bugün hiç bir korku olmayacaktı. Yapmak isteyipte yapamadığımız her şeyi bugün yapıcaktık. Go karttan çıktıktan sonra karşıma dün çarpıştığımız öküz çıktı. Acaba Mert mi yaptırıyor diye düşündüm. Sonra o gerizekalının umrunda olmadığımı farkettim ve kendime geldim. Yeni biriyle tanışıp ona alışıp sevip acı çekmek istemiyordum. Acı çekmeye alışmış olan bedenimi yenilemek istiyordum ve tekrardan hayata dönmek istiyordum. Belkide bu kişi beni hayata döndürücek kişidir bilemiyorum.

Yavaşca yanıma yaklaştı ve 

- "Merhaba güzel gözlü bayan" dedi. Çok şaşırmıştım ve bir o kadar da utanmıştım. Ne yapacağımı şaşırmıştım. Zehra soldan soldan dürtüyordu. 

- "Merhaba" dedim.

- "3.karşılaşmamız ve sanırım tanışmamızın vakti geldi" dedi bir anda. Daha fazla utandım. Asi bir tavırla;

- " Olmaz öyle şey hayat işte ne olacağı belli olmuyor aynı yerde oturuyoruz sanırsam ondan karşılaşıyoruzdur" diye tepkide bulundum. Sanırım fazla saçmalamıştım ve gülümsemeye başladı.

- " Haklısın ama burada oturmuyorum. Yurtdışında oturuyorum burada kuzenim oturuyor ama seninle kalmamı istersen Türkiye'de kalabilirim" dedi bir anda. İstemsizce yüzümde gülümseme oluştu hemen kendime geldim ve

- "Çok şakacı birisiniz" dedim.

-"Adım Selim. 19 yaşındayım Hollandada yaşıyorum ve buraya kuzenimin yanına geldim. 1 haftadır burdayım. Hafta sonu tekrar dönmek zorundayım" dedi.

Sesinden daha önce etkilendiğimi söylemiştim ve sesi öyle bir etki yaptıki bana gitme kal diyebilirdim.

- "Hayırlısı,benim adımda Gizem. Buda arkadaşım Zehra. Tanıştığımıza memnun oldum, izninle şimdi gitmemiz gerek"  dedim aceleci bir tavırla.

Saat oldukça geçti eve gitmeyecektik ve uyumamız için sessiz sakin deniz kenarı bulmamız gerekti. İlk önce markete uğrayıp yiyecek bir kaç şey almamız gerekti. Aldıktan sonra sahil kenarına geçtik ve saat tam tamına 12ydi. İçmeye başladık ve kafamı sola çevirir çevirmez Selim ve yanında iki erkek arkadaşı... Oda beni gördü ve gülümseyerek yanımıza geldi.

- "Bugün dışarda olucağınızı söylemediniz" dedi.

- " Bizde yeni kararlaştırdık zaten" dememe kalmadan arkadaşlarına ıslık çaldı ve yanımıza çağırdı.

- "Öyleyse bu gece birlikteyiz itiraz istemiyorum kız başınıza tek kalamazsınız" dedi. Aslında çok hoşuma gitmişti bu tavrı ama kabul edemezdim. Hıh mıh yaptım ama nafile... Sohbet muhabbet derken gece saat 3tü. Zehra ve arkadaşları uyumuştu. Benim gözüme zerre uyku girmiyor aklımda hala ihanet vardı. Neyimin olduğunu sordu söylemek istemedim ısrar etti ve anlattım. Üzüldü durumuma.

- "Ama artık ben varım yetmez mi " dedi.

Kafam biraz güzeldi ve gülerek tabiikide diye cevap verdim.

Artık çok fazla yorulmuştum ve uykum gelmişti. Aslında onun uykusu çoktan gelmişti ve beni yalnız bırakmak istemiyordu. Hava olduğundan fazla soğuktu ve üşüyorduk 

- "Sana sarılmama izin ver sadece üşümeni istemiyorum sabah  başıma kalmandan korkuyorum" dedi. Gülerek kafama one arkaya salladım... Bir anda uykuya dalmıştık... Sabah oldu ve kollarındaydım onda adını koyamadığım huzuru hissetmiştim...