Trixie's POV
"He's the one who saved me before," seryosong sambit ko habang nakatitig ng mariin sa lalaking hindi kalayuan sa'kin.
"What a stupid mafia. You didn't even notice that all of your goons were betraying you," Smirk is visible in mystery guy's arrow shaped pinkish lips.
"What do you mean?" The man who kidnap us said.
The mystery guy just smile and it looks like a demon smile. Kulang na lang sungay at buntot.
"Teka, teka, teka nga. Sino ba kayong dalawa at anong drama n'yo?" Pagsisingit nung Alexander na tropa ni Tristan habang nakakunot pa ang noo.
"We should leave in here immediately," Ang tanging nasabi ng misteryosong lalaki, 'di man lang sinagot ang katanungan kung sino s'ya.
"Bakit tayo aalis? Hindi! 'Di pa'ko tapos!" Inis na sigaw nung taong kumidnap sa'min.
Sinamaan s'ya ng tingin ng aking hero. "Shut up or you'll die," nanigas ako sa aking kinaroroonan nang marinig ko ang kanyang sinabmit.
That words. I heard those words. Another mystery na magpapasakit nanaman sa ulo ko.
Nilapitan kami isa isa ng hero ko para kalagin ang mga nakatali sa'min. Sinubukan s'yang pigilan nung impakto na kumuha sa'min pero sinamaan lang n'ya ito ng tingin, tumiklop na agad.
Wala s'yang laban, wala na mga alagad n'ya 'no, hmp.
"Tell me that you don't know me, please," Mahinang bulong ko sa lalaking nagtatanggal ng lubid sa'king mga kamay. Halos nagmamakaawa ang boses ko pero pinanatili ko pa din itong matigas.
'Di n'ya pinansin ang aking sinabi bagkus kinalag na lang n'ya ang nasa paa ko. Sinubukan ko iangat ang aking kanang kamay para sana tanggalin ang nakabalot sa mukha n'ya pero mabilis n'ya itong nahawakan nang 'di ko napapansin.
"Sad to say my lady but i know you more than to anyone in here. C'mon get up, your grandfather will be worried if it reach to him, you know him, so please, becareful next time, my lady," His sweet words stuck in my head. I'm so pre-occupied that I didn't notice na lulan na kami ng sasakyan.
"Where is he?" Agad na tanong ko nang mapansin na puro mga ka-gangmates ko at tropa ni Tristan ang kasama ko dito.
"The who?" Maarteng tanong sa'kin ni Pinky.
"My hero! 'Yung sumagip sa'kin! 'Yung lalaking tumulong din sa'tin kanina!"
"Ha? Umalis na ah, kanina pa. S'ya nga nagdala sa'yo dito," Zacky said.
"May paa naman pero gusto binubuhat pa, paka-arte," Rinig kong singit ni Tristan kaya kumunot ang noo ko.
Problema nito?
"Pakealam mo?" Inis na tanong ko.
"Selos ka ba, Boss? HAHAHHA," Pangaalaska ni Alexander. Tahimik naman iba n'yang tropa pero ba't itong isa nuknukan ng kadaldalan at kaingayan? Umay.
Hindi s'ya pinansin ni Tristan, lumingon lamang ito sa'kin na may masamang tingin at magkasalubong pa ang ulo.
Angry birds nanaman kuya mo, amp.
"Pake ko? HA!" Tila 'di pa makapaniwala si Tristan sa sinabi ko at mukhang napipikon na s'ya. Ano ba kasi pinuputok ng butsi nito?
"May i remind you that I'm your fvcking boyfriend?" Umiigting ang panga n'ya sa inis habang nagsasalita.
Eh?
"And so?" Taka ko pa ding tanong dahil hindi ko mawari ang punto n'ya!
"Stop the car," Mariing sabi n'ya habang 'di pa din inaalis ang paningin sa'kin. Napapikit pikit ako ng mata, parang 'kala mo may ginawa akong sobrang sama.
