AMARA'S POV
"Guys, I need to go the comfort room" Paalam ni Eli tumango naman kami.
"Mara, sa Field tayo" aya ni Daphnie
"Ah, tara" ngumiti naman ako
"I will finish my reports first." Sabi ni Sagnika
"Okieee, basta punta ka dun ha"
"I will Daphnie, ok?"
"HAHAHAHAHA nanigurado lang, lets go Mara"
Habang naglalakad kami naalala ko na ang panyo pala nung lalaki 4 days na to sakin hindi ko pa nasauli e kasi naman hindi ako maka hanap ng tyempo para maibalik to sakanya eh.
"Tatanggapin kaya niya to ulit?"
"Ang alin?"
"Ay Hehe wala Daph" napalakas ko ata ang pag-iisip na sabi ko pa nakooo
"Ah, Daph? Naalala ko may isasauli pala ako, babalikan nalang kita dito pwede ba?"
"Samahan na kaya kita"
"Nako wag na, sige na baka may kailangan ka pang gawin ok?"
"Wala naman"
"Promise babalik kaagad ako"
"Sige sabi mo eh"
"Thank u"
"Dun lang ako tatambay" turo niya sa nay field na hindi mainit na side
"Okiee, thank u byeee"
"Byeeee"
Din ko siya pangitaon man? Building nang grade 12? Parang nagfefeeling close naman ako nun.
Habang naglalakad ako feeling ko may sumusunod sakin, lumingon ako nang isang beses parang wala naman tsaka wala ring nakasunod na estudyante.
Nandito ako ngayon sa labas ng cafeteria nagbabasakaling makita siya pero paano ko naman siya e aaproach? Wag ko nalang kaya ibalik sakanya? Di naman ako nag promise eh.
Nilibot ko ang paningin ko sa kabuuuan ng cafeteria di ko talaga siya makita. Aalis na sana ako pero parang may nararamdaman akong tumitingin sakin.
Bakit kaya ang creepy nang paaralang ito? Sa totoo lang mas dapat akong matakot sa paaralan namin dati eh kasi nang bata kami may usap-upapang sementeryo daw yung paaralan namin HAHAHAHA mga bata nga naman, sabi naman ng mga matatanda may mga nakatirang di makikitang nilalang daw dun sa Malaking puno basta maraming kababalaghan daw dun.
"A-aray" may humila sa kamay ko. S-sino ba to? Ay sa wakas.
Hinila niya ako papuntang Likod ng Grade 8 building, syempre nag pahila ako di ko makuha yung kamay ko sa higpit eh.
"Yung kamay ko po"
"Ow sorry"
"Ang hilig mong manghila no" sabi ko sakaniya
"Thank you ulit" sabay abot ko ng panyo
"HAHAHAHAHA I'm sorry dahil hinila kita" sabay hawak niya sa batok niya ngayon ko lang napansin ang haba pala ng pilikmata niya "Sayo na yang panyo"
"Oy! Its not ano ha na ayaw ko nang e use, its just i want you to have it" ngumiti nanaman siya
"No! No! Sayo to eh, dont worry nilabhan ko yan may downy tsaka perfume na Victoria Secret" yung Victoria secret na 200 nga lang Hihi
"Just take it ok? " tiniklop nya ang kamay ko
"P-per--" tinakpan niya ang bibig ko gamit ang kamay niya.
YOU ARE READING
Grievous Love:The Precious Eyes(editing)
Teen FictionShe is Amara Cessair Montefalco, understanding, soft hearted, strong and combative. Before-- she lives peacefully in the bottom side of the Country when she decide to go to the upper side of the Philippines called Luzon where her Family lives, she...
