When you're too sensitive, even a little things you cry. But some says
'Crying is how your heart speaks, when your lips cant" and I believe in it- and this is the reason kung bakit ayoko nang mag pa explain sa iba dahil alam ko kung ano ang feeling na gusto mong mag explain pero natatakot ka, nasasaktan, nahihirapan."Hey, Mara eat your pancake na" mahinahong sambit sa akin ni ate Aeon, tumango lang ako bilang sagot
Parang nahihirapan akong nguyain ito, parang ayaw ding tanggapin ng sikmura ko ang pancake. Mas marami pa'kong na inom na tubig kaysa sa dito
"Sa dress boutique muna tayo nang friend ko, ok?!" masiglang wika ni Ate Aeon nandito na kami ngayon sa mall.
Sa sobrang occupied nang isip ko di ko alam na nakarating na oala kami sa mall.
I wanna be like her, I wanna be young girl Amara, gusto kong bumalik nalang na wala pang problema.
"Mamaya di ba ang schedule mo sa chemo" wika niya
"Opo" ikling sagot ko, kaya ko ba?
"Ok here na tayo!" pag iba niya nang topiko naramdaman niya sigurong parang ayokong pag-usapan iyon.
Nandito kami sa dress boutique nang kaibigan niya mukhang mamahalin ang mga damit, and Im not used to it.
"Frenieee!!" sigaw ni ate Aeon at agad naman lumapit ang kaibigan niya.
"Mara, upo ka muna dito ha kami na ang maghahanap nang susuotin mo" sabay Lingon nya sakin di na niya ko binigyan nang pagkakataon para mag reklamo dahil agad itong umalis kasama ang kaibigan niya.
Ilang minuto akong naghintay wala pa din sila, kaya napag-isipan kong e open ang cellphone ko.
See you later.
I invited your friends btw.
Take Care❤️.
From:XavierParang kulang.. parang di parin ako sanay na wala siya, wala yung mga text niya. Bat di ko pa din tanggap?
"Amaraa!!" masiglang sigaw ni ate Aeon sakin. What? The?! Di ako makapaniwala sa rami ng dala dala nilang mga damit, may limang sales lady pang tumulong sakanila.
"I'm sorry Amara natagalan kami, ang dami kasing magaganda at bagay na bagay sayo. Sayang di na namin maidala ang iba dito sa sobrang dami" wika ni ate Aeon
"Yeah, she's right" Her friend agreed
"Let's go to the dressing room" aya ng friend ni ate Aeon.
"Di pa pala ako nakapag introduce sayo, I'm Luina Dardal"
"There's a hint of-" di na niya naituloy ang sasabihin niya ng nag pagitna samin si Ate Aeon
"Sorry ha di ko na siya napakilala sayo Amara, na excite kasi ako kanina"
"Ok lang po"
"Ok let's go" sumunod naman ako kay ate Luina, ano niya kaya si Nay Loissa?
"Try this" sabay pakita niya sakin ng isang long gown na cream ang color na subrang revealing! May hinaharap ako pero di yun maumbok, payat naman ako pero di ko masasabing may shape talaga,tapos bukas na bukas yung likod, makita yung half na legs ko! Whaa! Di ko alam pano e explain!
"A-ah ate, pwede pong change nalang? Parang ang rev-"
"Ok change, I knew it! Yang Ate Aeon mo kasi, tsaka pag yan isuot mo mapapagalitan kami ng kuya mo kaya wag nalang pala to" tumango tango lang ako.
Pang thirty three ko na tung try wala pa din silang mapili, gutom at pagod nako. Sana ito na sana last na.
"Done na you?" tanong sakin ni Ate Luina, kaya lumabas naman ako, at di ko inaasahan kung sino ang makita ko
"Amara" "bigla akong kinabahan, di ba niya nagustuhan ang mga pinapasuot sakin?
" Ikaw talaga Aeon! At Luina! Bat niyo pinagod kapatid ko?! Tignan niyo ang mukha parang di nakakain, walang suklay! Nako! "bigla namang tumakbo si Ate Aeon palapit sakin at dumiritso sa likuran ko habang si Ate Luina nasa gilid ko lang.
" Wala pa kaming napili for her e" sagot ni Ate Luina
"O-oo nga!" parang batang nagsasang ayon naman si ate Aeon
"Tama na yan, magbihis ka na Amara yan ang susuotin mo" maatoridad na sabi ni kuya
"O-opo" agad akong bumalik sa fitting room at sa wakas makakapag bihis na ko ng maayos
"Alam mo namang bawal magutom yang kapatid ko! Mamaya na ang chemo niya, pagkatapos ng party ni Xavier at mananatili siya sa hospital ng ilang araw"
Dinig ko lahat ng sinabi ni kuya but I act like I didn't hear anything.
"Tara na po"
"Thank you Luina" sabay na sambit ni ate Aeon at kuya tumango naman at kumaway ito sakin, I saw sadness in ate Luina's eyes.
Di ko na malayan na nakalabas na pala kami sa mall at nakasakay nako sa sasakyan
"Eat na Amara, its already 2:47pm" wha? Ilang oras kaming nasa mall?
Inabot ni ate Aeon ang take out na food ni Kuya
"I'm sorry di na namin namalayan ang oras" mahinahong wika ni ate Aeon.
Bahala na kayo basta ako kakain gutom na gutom na talaga ako. Nag-uusap lang silang dalawa gusto kong itanong kung may label ba silang dalawa kasi kung maka asta sa isat isa parang mag jowa.
Nandito na kami sa bahay at nagreready for tonight, minake up-an ako ni mama ng light make up na bumabagay sa dress na kivary gothic Black satin with red satin lace V neck
Naka messy bun naman ang hair ko at nakalabas talaga ang collar bone ko, una at huling suot ko na to siguro to.
YOU ARE READING
Grievous Love:The Precious Eyes(editing)
Teen FictionShe is Amara Cessair Montefalco, understanding, soft hearted, strong and combative. Before-- she lives peacefully in the bottom side of the Country when she decide to go to the upper side of the Philippines called Luzon where her Family lives, she...