Yeniden

7.bölüm Güzel geçen gün

Media:Can

"Kızım arkadaşın geldi."

Lan insanı hasta rolu bile yaptırmıyolar.Karga daha bokumu yemeden ne işi var bu saatte.Kimse artık ağzına sıçmak gerek.Sonuçta hakkıım.Aşağıya indiğim de Doruk'u beklemiyordum ama Canın gelmiş olmasını hiç beklemiyordum.

Bu çocuk evimi nasıl buluştu.Psikopat bir sapık falan olmasın.Yok canım daha neler.Hem bu çocuk benim ilk öpücüğümü çalmıştı.Şerefsiz.Bi de evime geliyor.Düşüncelerimi bölen Can'ın sesiydi.

"Merhaba Alev."

Oha amk.Bu çocuk hatırladığım kadarıyla bu kadar nazik değildi.Yani sarhoş olmuş olabilirim ama bilincim gayet yeterliydi.Annemin mutfaktan bizi dinlediğini adım gibi eminim.

"Hoşgeldin Can içeriye geçsene."

"Gülümseyerek kapıdan içeriye geçti.Hop hop ben öylesine demiştim.Hemen de ciddiye alıyor.Neyse uzun durmaz herhalde.

Salona geçip Can'ın yanına oturdum.Sessiz bir şekilde "evimi nerden buldun" dedim.Sesimde sitem de vardı.

"Efe'ye sordum.Okulda tanışmıştık."

"Eee"

"Ne eeee"

"Neden evime geldin.Seni tanımıyorum."

"Belki biraz dolaşalım mı diycektim.Hem böylelikle tanışmış oluruz."

Aslında çocuğun tipi iyi.Gideri var.Şans vermek gerekir.

"Tamam ben hazırlanıp geliyorum."

Arkamdan beni dikizlediğini hissedebiliyordum.Anlamamak için mal olmak lazım.Kesin benden hoşlanıyo.Neyse benim götü fazla kalktı.

Dolabımın kapağını açıp beyaz çiçek desenli elbisemi alıp giydim.Saçlarımı doğal bırakıp omzumdan sallanmasına izin verdim.Makyaj olarak sadece çilekli parlatıcımı sürdüm.Rimel süreceğim sıraca hop kızım noluyo görende düğüne gidecek sanacak diye akıllıca düşünüp vazgeçtim.Çantama elime ne geçerse koydum.Neyin nerde ne işe yarayacağı belli omuyor.Tedbirli olmak lazım.Merdivenlerden inerek salona geçtim.Annem ve can sohbet ediyordu.Bayağı samimi olmuşlar.Bu yaşta çocuk peşinde koşturuyor.Aklıma babam gelince iç sese veda ettim.

"Bölüyorum galiba ama dışarı çıkmamız gerekiyor" derken gözlerimi anneme sabitlemiştim.Kadın bana damadımı buldum bakışı yolluyordu.

"Biz çıkalım Nermin teyze.Geç olmadan eve getiririm Alev'i."

Teyze falan.Ortamı çoktan kurmuşlar.Lan teyze demeyipte ne desin.Gene mallaştın Alev.

"Görüşürüz çocuklar"

Sonunda kendimizi dışarıya atmıştık.

"Annen çok tatlı biri."

"Bana yakın olmak için annemi kullanmana gerek yok."

Annem ne kadar şom ağızlı olduğumu söylerdi.Ağzıma hakim olamıyorum.Bir an gözlerinde incinme görsem de hemen eski haline döndü.

"Ben doğruları söylüyorum.Neyse nereye gitmek istersin."

Aklıma Can'ın ilk öpücüğümü çaldığı aklıma geldi.

"Bana farketmez." derken yüzüne bakmak yerine etrafla ilgileniyorum.Farketmemiş olsa gerek.

"O zaman AVM'ye gidelim.Sinemaya falan gider sonra yemek yeriz."

"Sen zaten planı yapmışsın bana neden soruyorsun?"