Κεφάλαιο 34

2.5K 157 24
                                    

Είχαν περάσει δύο μήνες από την ημέρα που ο Θάνος μου είχε κάνει πρόταση γάμου και από τότε που το είχαμε ανακοινώσει στον Πέτρο ,την Κλειώ αλλά και στα ξαδέρφια μου και δύο μήνες από τότε που έφυγαν.Αφού επισκέφτηκαν και οι δύο την αδερφή μου στην Αθήνα, ο Τζέι πήγε στην Κρήτη για να τακτοποιηθεί και να αναλάβει το οινοποιείο του παππού μας ενώ ο Ίθαν επέστρεψε στην Αμερική για την δουλειά του.  Ήταν ο σωματοφύλακας ενός αρκετά γνωστού επιχειρηματία εδώ και δύο χρόνια περίπου και λίγες ήταν οι φορές που μπορούσε να λείψει αφού πήγαινε σχεδόν παντού μαζί του. Μέσα σε αυτούς τους δύο μήνες ο Θάνος γνώρισε τους γονείς μου και εκείνοι τον συμπάθησαν όπως και αυτοί. Τελικά μου είχε αγοράσει ήδη ένα δαχτυλίδι το οποίο είχε κρύψει στο ντουλαπάκι του στο νοσοκομείο και μόλις το είδα έμεινα άφωνη. Ήταν πανέμορφο και το διαμάντι σε σχήμα καρδιάς ενώ σε όλο το δαχτυλίδι υπήρχαν μικρά διαμαντάκια. Ήμουν τόσο χαρούμενη που έβαλα τα δάκρυα. Και σπάνια κλαίω από χαρά. Όλα πήγαιναν τέλεια. 


Σήμερα δούλευα μέχρι αργά και έκλεινα εγώ το μαγαζί αφού ο Λουκάς έφυγε αμέσως μόλις άδειασε το μπαρ γιατί η κοπέλα του ήταν με ίωση στο νοσοκομείο και ήθελε να είναι εκεί. Στην αρχή δίστασε γιατί δεν ήθελε να με αφήσει μόνη μου με τον αδερφό του μετά από όσα είχαν γίνει αλλά επέμενα. Εξάλλου δεν φοβόμουν πλέον τον Νίκο γιατί ήξερα ότι δεν θα με πείραζε. Αυτούς τους δύο μήνες έχουμε έρθει σχετικά κοντά και κάνουμε παρέα , και αν ήθελε να με πειράξει θα το είχε ήδη κάνει αφού οι ευκαιρίες ήταν πολλές. Τελείωσα το καθάρισμα γύρω στις δύο και ο Νίκος έμεινε μαζί μου μέχρι τότε, κρατώντας μου παρέα. Ο καιρός ήταν χάλια και όταν κλείσαμε πήγα στην κοντινότερη στάση ταξί για να πάρω ένα να επιστρέψω στο διαμέρισμα του Θάνου, όπου και έμενα, αλλά δεν δέχθηκε να με πάρει αφού η διαδρομή δεν συμπλήρωνε το 3.50 ευρώ κατώτερο όριο διαδρομής. Το νυχτερινό λεωφορείο δεν με βόλευε καθόλου αφού άφηνε τουλάχιστον δέκα λεπτά μακριά από την πολυκατοικία του και έπρεπε να περάσω από δύο στενά, εκ των οποίο το ένα από αυτά ήταν γνωστό στέκι ναρκομανών και τον Θάνο δεν ήθελα να τον πάρω αφού είχε γυρίσει στο σπίτι μια το βράδυ πτώμα από την βάρδια του και μου είχε πει πως θα ξάπλωνε. Για την ακρίβεια εγώ τον είχα πείσει να πάει να κοιμηθεί ενώ εκείνος ήθελε να περιμένει για να έρθει να με πάρει. Αφού του είπα ότι θα έπερνα ταξί ηρέμησε και επιτέλους τον έπεισα. Δεν μου πήγαινε η καρδιά να τον ξυπνήσω, να βγει έξω με τέτοια βροχή και να έρθει να με πάρει. Και έτσι ρώτησα τον Νίκο αν μπορούσε να με αφήσει κοντά στην πολυκατοικία αφού θα πήγαινε ούτως η άλλως προς τα εκεί και συμφώνησε αμέσως.

Μέχρι Που Σε ΓνώρισαМесто, где живут истории. Откройте их для себя