Virüs "AGP148"

Virüs Dışarı Çıkıyor

Amerikan hükümeti bütün bu hayal kırıklığı sonucunda hangarı kapatmış,denekleri de imha etmişti böyle bir projenin hiç yapılmamış gibi olmasını sağlayacaktı.Virüs eğer dışarı çıkarasa bu dünya için karanlık bir geleceğin başlangıcı olurdu.Herşeyin bittiğini sanan amerikan hükümeti yanılıyordu profesör Andre büyük bir çılgınlık yaparak virüsten 2 tüp kopya yaratmış birini hangardan onca sıkı güvenliğe karşın çıkarmayı başarmıştı bundan kimsenin haberi yoktu elbet profesör büyük bir çılgınlığa imza atıyor dünyanın karanlık günlerini hazırlıyordu.
Profesör Andre'nin Ağızından ;
"Lanet olsun kimse inanmıyor,ama ben onlara ispatlayacağım herşey herşey artık çok farklı olacak.Deneyimin 2.ayında hiç bir problem yoktu birinci aşamayı zaten geçmişti ikinci aşama olarak bir insana kan yolu ile enjekte ettim virüsü herşey ilk zamanlarda muhteşemdi denek güçleniyor yaraları hızla iyileşiyordu bu muhteşemdi ben bir dahiydim.4. ayın sonuna geldiğimizde ise denekte belli belirsiz kasılmalar,kusmalar ve sebepsiz yere kan ve et ihtiyacı başlamıştı virüs mutasyona uğruyor gelişiyor farklı bir hal alıyordu bu gerçekten çok korkunçtu AGP148 projesi dünyaya tanıtılmadan bitecekti oysa oysa ben tüm haberlere konu olacaktım dünyayı değiştirecektim Times gazetesinde boy boy fotoğraflarım olacaktı fakat herşey çok erken bitti üzgündüm.Ben bu hayal kırıklığı altında kalamazdım elbet o yüzden AGP148'i hangardan çıkarıp evimdeki laboratuvara götürdüm bu virüsü biraz daha geliştirmeyi başarmıştım.İlk haftanın sonunda AGP148'i bir fareye enjekte ettim farede olağan dışı hiçbir şey gözlemlemedim herşey gayet normaldi.2.haftanın sonlarına doğru ise fare bir sağa bir sola koşup duruyordu kafesin içerisinden çıkmak için türlü yollara başvuruyordu ona bir sakinleştirici yapıp gözlemlerime devam ettim.Fare biraz daha sakinleşmişti sanki fakat ağzından köpükler akıyordu gözleri de kıpkırmızı olmuştu biraz korkmuştum bana bir şey yapabilirdi kafesini iyice kilitleyip odama gittim.3 gündür uykusuzdum ama bu deney için değerdi insanlığı değiştirecek adımdan söz ettirecektim nede olsa.O gece güzel bir uyku çektim ertesi sabah saat 11 gibi oğlum Gary beni kaldırmıştı kahvaltıyı hazırlamış beni bekliyordu.Gary 19 yaşında esmer 1.80 boylarında bir delikanlı idi aynı benim gençliğime benziyordu.Annesi denicek o kaltak orospu Gary daha 2 yaşında iken bizi terkedip gitmişti.O günden sonra bir daha onu görmemiştim inşallah ölmüştür diye dua ediyorum kendi kendime.Gidip Gary ile kahvaltımızı yaptık oğlum ile işim nedeni ile fazla konuşma fırsatı bulamıyorduk öyle ki aylar sonra ilk defa kendi yatağımda yatmış ve kendi evimde kahvaltı etmiştim. Gary "Baba çok yorgun görünüyorsun laboratuvarında neler yapıyorsun gece çok kötü sesler duyuyorum bunlara bir son vermelisin artık mesleğini gereksiz yere heba etme lütfen"demişti.Bu sözler bir kulağımdan girip ötekinden çıktı elbette kahvaltımı bitirip Gary'e görüşürüz oğlum ben biraz çalışacağım dedim.Deneylerimi aksatmamalıydım.Evimde bulunan laboratuvara girdim gördüğüm şey karşısında beynimden vurulmuşa dönmüştüm fare deneyimde kullandığım fare kafesinde yoktu o kalın demirleri parçalayıp oradan çıkmayı başarmıştı ama nasıl?
-Devam edecek..