Virüs "AGP148"

İmdat Sesleri

July'nin ağızından ;
Gary ve ben içerideydik herkesin öldüğünü o iğrenç yaratıklara dönüştüklerini sanıyorduk ta ki imdat seslerini duyana kadar..
Gary ve ben imdat sesleri karşısında çok şaşkındık bizden başka hayatta kalanlarda vardı,Gary hemen koridora doğru yöneldi koridorun sonunda topallayarak gelen 18 19 yaşlarında,uzun saçlı,esmer,üzerinde sarı t-shirt ve kırmızı keten pantolonlu bir çocuk vardı hemen yanında ise onun sol kolundan tutmuş çekiştire çekiştire gelen sarışın,mavi gözlü üzerinde mavi t-shirt ve beyaz jean pantolon olan aynı yaşlarda bir kız vardı o sarışın yellozu hiç sevmemiştim..
Hızla bize doğru geliyorlardı,Gary silahın emniyetini indirdi ve onlara doğru uzattı "Ne yapıyorsun Gary?" dedim."Onlara güvenemeyiz July yapma lütfen"dedi Gary."İndir şu lanet olası silahı birbirimize destek oluruz eğer başka yaşayan insanlar varsa onları bulmak için beraber çabalarız"dedim.Gary bu sözümün üzerine beni onaylamıştı silahı indirdi çocuğun yanına yaklaşarak; "Dostum neyin var senin böyle sende o iğrenç yaratıklardan biri değilsin değil mi ?" dedi.Uzun saçlı çocuk korkunç bakışları arasında;"Hayır,lütfen bana ve kız arkadaşıma yardım edin peşimizdeler,geliyorlar"dedi.Gary çocuğun koluna girerek onu arabaya doğru götürmeye başlamıştı.Sarışın yelloz bana bakıyordu "gidelim" dedim,yavaş adımlarla çıkışa doğru yönelmiştik bir anda arkamızda yüzlerce zombi belirmişti hızlandık,koşmaya başladık hemen arabaya bindik elimdekileri bagaja atmıştım sarışın yellozu ve uzun saçlı çocuğu arka koltuğa bindirdik Gary hemen direksiyon başına geçti marşa bastı araba çalışmıyordu korku dolu gözlerle Gary"e bakıyordum "bir daha dene"dedim tekrar denedi olmadı, "Hadi ama şimdi değil,zamanı değil"dedi Gary.Zombiler yaklaşıyordu Gary bir daha marşa bastı neyseki babamın jeep"i bizi yarı yolda bırakmadı araba çalışmıştı Gary hızla gaza bastı ve oradan hemen uzaklaştık.
"Merhaba benim adım July,bu yakışıklı çocuk ise benim erkek arkadaşım Gary"dedim.Sarışın yelloz; "Memnun oldum ben Elena bu da benim erkek arkadaşım Norman" dedi uzun saçlı çocuğu göstererek."Geçmiş olsun umarım o yaratıklardan birisi Norman"ı ısırmamıştır"dedi Gary."Hayır,hayır sevgilimle onlardan kaçarken kafamı tezgaha çarptım oda beni kolumdan tutarak dışarı çıkarmaya çalışıyordu"dedi zorla konuşmaya çalışan Norman.Gary;"Norman dostum eğer o piçlerden birine dönüşürsen seni gözümü kırpmadan vurabilirim bundan emin ol bu sabah babamı vurdum"dedi.Korkulu gözlerle birbirlerine baktı yelloz ve Norman "Merak etmeyin böyle bir şey olmayacak" dedi Elena.Onlara inanmak istiyorduk sonuçta arabamıza tanımadığımız yaralı 2 kişiyi almıştık iyi mi yaptık kötü mü bilemiyorduk belki de onları orada bırakmalıydık yada onlarla beraber kurtulmuş insanlar varsa onları bulmalıydık..
Nebraska'ya vardığımızda saat gece 3 idi kendimize güvenli bir yer bulmalıydık geceyi orada geçirip yarın sabah güneşin ilk ışıklarında yola çıkarak diğer insanları aramaya koyulacaktık..
Öyle de yaptık Gary arabayı kapalı bir otoparka çekti etrafta o iğrenç yaratıklardan eser yoktu ortama sessizlik hakimdi Gary arabadan inip bagajdan su ve konserveleri aldı hepimize birer tane verdi 9 saattir açtım görgüsüz bir hayvan gibi yiyip içiyordum,karnımız doymuştu "Siz uyuyun ben bu gece nöbetteyim"dedi Gary.10 saattir araba kullanıyordu oda yorgundu umarım uyumazdı ona güveniyordum..
Sabahın ilk ışıklarında gözlerimizi yavaş yavaş araladık saat 6 buçuk gibiydi Gary uyumamıştı "Günaydın hayatım nasıl uyuyabildin mi?"dedi bana,"Evet biraz uyudum"dedim.Saat 7 gibi çok geç olmadan yola çıkmalıydık nihayet Elena ve Norman da artık uyanmıştı yola çıkmak için hazırlıklarımızı tamamladık.Bir sonraki durağımız neresiydi hiç bilmiyorduk..
-Devam edecek..