Kabanata 5

2 0 0
                                    

Kabanata 5

Bother

The rays of the sun hit my eyes as I feel the burn of fire ignite. Tumunog ang aking cellphone na nasa bedside table.

"Hoy! Ano mag-eenroll ka ba ngayong semester?" Hindi talaga siya marunong magsalita ng malambing. Valencia was my classmate and my only friend ever since.

Hindi ako sumagot at umungol nalang ang aking tugon. Tila inaasar siya pambawi na rin sa pambubulabog niya sa akin.

"Oh my, disgusting! Huwag ka na ngang lumalapit kay Adria! Puro sex lang naman alam non!"

I didn't bother replying to what she said. I know Adria, kahit malayo kaming magpinsan, matino pa rin siya. I guess. Tumikhim ako at bumangon mula sa pinaghihigaan ko. Hindi lang din sila magkasundo. They're the opposite of themselves.

I went out to go to the balcony, and the cold wind welcomed me. I stare at the unknown. My nightgown is not enough to warm me up.

"I still don't know Val, maybe I'll go for Engineering since maraming lalaki don. More chances of winning." I stated jokingly.

"Besides, di ko alam kung papayag ang tito sa kung ano mang kurso ang balak kong kunin. Wala naman talaga akong napupusuan. I just don't see myself working in any field."

My mom was just a low-key woman. Hindi siya social butterfly. As far as I can remember, she just stay at home and doesn't like attending social events. Nagulat nalang ako nang may ipakilala siya sa aking magiging tatay ko. I was not against that because my mom still deserves a second chance after my fathers' death.

"Engineering na talaga? Ayaw mo ba sa Business Ad? I'm pretty sure magsisisi ka na 'yan ang pinili mo", pangungumbinsi pa niya sa akin. 

I chuckled at her response, this is what my father wants me to do Val. No one can ever change or influence my mind. Kahit tutol pa dito si tito Augustin, wala siyang magagawa. He's just my guardian and I'm thankful regardless of us not being blood related.

I really don't have a dream but I remember what my father told me when I was a young kid. Siguro nga iyon nalang ang aking tutuparin para sa akin at para kay Daddy.

"Okay, engineering na rin ako. Wala rin naman akong gusto eh", hagikgik pa niya. 

I don't want her to follow me just because I am pursuing my father's path. May sarili siyang pangarap, she should not follow me just because we are of different course.

"Val, huwag naman ganyan. Don't follow my path just because wala kang kasama sa kung ano mang course ang gusto mo talaga. You will meet someone new along the way. Hindi naman magbabago ang trato natin sa isa't isa diba? Besides, I know gusto mo talaga mag Business Ad, wala namang problema doon. Unless,sa Manila ka mag-aaral. Malimit nalang tayo magkikita niyan."

"Nako, hindi no! I am allergic sa mainit. I still want to stay here, siyempre kahit mas maraming opportunities na magkalove life ako 'don."

"Anyway, let's meet up later. May bagong bukas na cafe. Let's take advantage of their opening discounts."

I rolled my eyes and bid my goodbye to her. I went inside again to think what will I do for today. 

Wala naman akong kaibigan kung hindi si Valencia lang. Adria is nowhere to be found. Hindi nanaman iyon makontak. I guess dito nalang ako sa bahay hanggang pumatak ang alas tres.

Lumabas ako ng kwarto, napakatahimik muli. Umalis na si Tito. We don't have maids here, my stepdad only wants the two of us. Tsaka hindi naman ako makalat na babae eh.

At the mercy of Luna (Restless Heart #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon