Błękitne Wspomnienia Sᴛᴀʀ Wᴀʀs

Mistrz Yoda

Po zielonej i pomarszczonej twarzy spłynęły łzy. On, który uczył tysiące jedi kontrolowania emocji, płakał.

Płakał na swoją bezsilnością i stratą.

Zawiódł jako Wielki mistrz zakonu. Pozwolił by pycha przysłoniła widzenie radzie.

Także Jemu.

Usiadł ze skrzyżowanymi nogami, przygnębiony ciężarem wyrzutów sumienia. Otarł łzy wierzchem dłoni. Identyczny kolor miały oczy Anakina Skywalkera - Wybrańca, wybitnego Generała i silnego jedi.

A jednak nie dostrzegli rozwijającej się w nim ciemności.

ON nie dostrzegł.

Jeden z wielu pąków zbuntował się i wyciął pozostałe, niszcząc doszczętnie drzewo Zakonu.

Przyszłość Skywalkera mglista zawsze była.

A jednak wyszkolili go, węża, który ukąsił swojego opiekuna.

Niewielki wzrostem, wielki mądrością mistrz zgarbił się jeszcze bardziej. Spojrzał na ubrudzoną łzami szatę.

Już od dawna targane wyrzutami sumienie przywołało obraz pełnych bólu i poczucia zdrady oczu togrutanki.

To przez Jego pełną desperacji decyzję, Jego i rady niewinna Ahsoka Tano prawie została skazana na śmierć.

Żałował, że jej nie uwierzył. Tyle razy walczyła u boku Jego i innych Mistrzów, zawsze z zapałem i zaangażowaniem.

A kiedy najbardziej potrzebowała Zakonu, on ją opuścił.

Pełne doświadczenia zmarszczki, pogłębiły się.
Jego mentor, N'Kata Del Gormo, z pewnością byłby zawiedziony uczniem.

Barissa Offe, choć dała się uwieść ciemnej stronie, niestety miała rację. Jedi odstąpili od ścieżki światła i swoich ideałów.

I to stało się przyczyną ich zguby.

Mistrz ciężko wstał i oparłszy się na lasce stanął przed swym statkiem

Musi żyć ze świadomością, że zawiódł.

Musi żyć, by wyszkolić Luka Skywalkera, gdyby Obi Wan nie mógł.

Ten chłopak stanie się nową nadzieją Galaktyki i nie może podążyć ścieżką ojca.

Kiedy po wielkiej tragedii zaczynamy się zastanawiać nad sensem dalszego istnienia, powinniśmy znaleźć swój cel.

Cel, dla którego musimy przetrwać, który da nam siłę, by podźwignąć się z upadku.