Hate Me Not

Kabanata V

.The condition.

I was very nervous to the point that my body is trembling. Even if the weather is quite cold because it still morning but I keep sweating all the time. Specially when I think a about that brat girl. This is the time that I give her an answer to her question last friday. Right now, im in the classroom and I am the only student here.

I think two days is not enough to think about that stupid question of her. She used that accident to put me a tight situation like this. Bakit ba kasi napakabuti kong tao?

But I think my decision is perfect until I saw her.

" Ang aga mo naman" ramdam mo ang saya nang sabihin nya sakin iyon at napalunok ako ng malaki dahil nakakatakot ang paraan nya ng pagngiti nya sa akin ngayon. Mas ikinatakot ko pa dahil kami lang dalawa ngayon sa malaking classroon na to.

" Exited much, are you?" she asked me again with her creepy smile.

" Stop acting like that" I said in baritone voice.

" So what's your answer?" she asked mockingly. I feel nervous again.

"N-no" I said.

Mukang hindi nya na gustuhan ang isinagot ko sa kanya. Kitang kita ko sa ekspresyon ng kanyang muka dahil ang mga  kilay nya ay parang pinagdugtong sa sobrang pagkunot ng kanyang noo. Tumango tango sya at umayos ang kanyang hindi maipinta  muka kanina at nakita kong umangat ang gilid ng kanyang labi. Parang sinasabi nya na mali ang pinili kong isagot sa kanya. Mas lalo akong kinabahan baka nga mali ang sagot ko at ito pa ang makapagpahamak sakin.

" I mean yes" she was in shock when I said those word.

Hindi agad sya nagsalita at napaawang pa ang kanyang bibig at lumaki ang kanyang mga mata. After that she smile and her cheek turn to red.

" Bakit anong gagawin mo sakin?" tanong ko sabay hawak sa aking katawan.

" Wala ng bawian sa sagot mo kung babawiin mo man yun humanda ka sa mas matinding kapalit non, naiintindihan mo" mahabang sabi nya sa akin ng hindi sinasagot ang tanong ko sa kanya.

" Wala ka naman dibang gagawin saking masama?" tanong ko.

" What do you mean by that, be specific?" she said innocently.

" Sa katawan ko!" napasigaw kong sabi sa kanya.

Agad naman syang tumawa sa sinabi ko sa kanya. Kumunot naman ang noo ko sa naging reaksyon nya sa sinabi ko. Mas mabuti na yung tinatanong agad kasi alam ko namang may gusto sakin itong babaeng 'to.

" Wala pa naman akong balak sayong ganon" natatawa nyang sabi.

" Sa ngayon" sabi nya sa mahinang boses na ayaw saking iparinig. Hindi ko na lang pinansin ang sinabi nya kasi may pumasok nasa classroom.

" Mamaya ko na sasabihin pag-uwian" sabi nya. Tumango na lang ako bilang pagsang-ayon.

Halos lahat ng kaklase ko ay nandito na sa classroom. Kapansin pansin na wala pa ang kaibigan ni Myrtle at si Jhon na katabi ko. Hanggang pumasok na ang teacher hindi namin at nagsimula na syang magdiscuss pero hindi ako makapagpokus sa mga itunuturo. Siguro ito ay dala na rin ng pag-iisip kung ano ba ang kondisyong sinasabi ni Myrtle. Lumipas ang isang oras at may kumatok sa pinto napatigil sa pagsasalita naman ang aming guro at tumingin sa pinto.

" Jhon late ka nanaman" masungit na sabi ng teacher namin.

"Ma'am naka-emergency lang po kami ng pamilya kanina" paawang sagot nito. Pinapasok naman ni ma'am si jhon at dumiretso naman ito agad sa kanyang upuan.