"Paglaki ko pakakasalan kita." Iyon ang pangakong narinig ni Remison sa kanyang kababata.
This is the story of an innocent girl growing up, a simple story that many of us will surely relate to. Join Remison on her quest of growing up while facing d...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
HINDI na ako pinagpalit ni Mamang ng pambahay at pinilit kaming pinapunta ni Poknat sa mansion nila Miggy.
Ngayong nakatayo na kaming dalawa sa harapan ng lumang mansion, pakiramdam ko'y nagbago 'yung paningin ko. Parang dati kasi ang laki-laki ng tingin ko sa mansion na 'to pero ngayon parang katamtaman na lang.
Tahimik kami parehas ni Poknat habang pinagmamasdan ang mansion. Siguro nagflashback din sa isip niya 'yung maraming memories ng pagkabata namin dito.
At isa pa, naninibago akong maliwanag na ulit ang mansion dahil noong umalis kasi sila Miggy ay hindi na binubuksan ang mga engrandeng ilaw. Nakakapanibagong buhay na buhay na ulit ang mansion.
Ang sabi kasi ni Mamang ay nagpa-cater daw ang mga magulang ni Miggy para sa buong barangay, tapos may handaan dito sa mansion para sa mga malalapit na kaibigan ng pamilya nila.
Parehas kumulo ang tiyan namin ni Poknat, tapos naamoy pa namin 'yung pagkain sa loob.
"Tara na, Ming, tomguts na 'ko," yaya ni Poknat, bigla 'atang nawala ang hiya niya dahil sa gutom.
Sabay kaming naglakad papasok sa loob ng mansion. Unang sumalubong sa'min ang matandang mayordoma nila Miggy na si Aling Tina (sinama kasi siya sa Amerika para mag-alaga kila Miggy).
"Aba, aba! Ang mga kalaro ni Miggy! Si Mingming at Poknat!" masayang bati sa amin ni Aling Tina, napangiti ako kasi naalala niya pa pala kami. "Tuloy kayo, maraming pagkain sa loob!"
"Aba naman, Aling Tina, umaasenso na tayo ah," bati ni Poknat na parang nang-aasar, si Aling Tina kasi 'yung palaging nagbabawal sa'ming pumasok sa loob ng mansion kapag mga dugyot ang itsura namin. "May napangasawa ka na bang Kano?"
Hinampas ni Aling Tina si Poknat. "Kahit kailan talaga'y luku-loko ka!"
"Nasaan po 'yung mama at papa ni Miggy? At saka po si Teacher Mika?" tanong ko habang nnaglalakad kami papuntang kusina.
"Ay, busy pa sila mam and ser, kausap si Mayor," sagot ni Aling Tina. "Si Mika naman nakapag-asawa na sa Amerika, sayang nga at hindi siya nakasama umuwi rito dahil busy sila ng asawa niya."
Sayang naman. Gusto ko rin kasing makita si Teacher Mika dahil ambait-bait niya sa'min noong maliliit pa lang kami. Pero natutuwa akong malaman na may sarili na siyang pamilya, ang bilis talaga ng panaohon.
"Oh siya, kuha lang kayo ng kuha ng pagkain dito," sabi ni Aling Tina nang ihatid kami sa kusina.
"Wow! Ang daming pagkain!" bulalas ni Poknat, hindi na talaga siya nahiya at kaagad na sumandok. "Ming, kuha na kita ah!" hindi ko siya pinansin.
"Aling Tina, ano po... Si Miggy po?" tanong ko.
"Ay, naku, nagpapahinga na kasi si senyorito. Pero may pinapasabi nga pala siya, muntik ko nang makalimutan," sabi ni Aling Tina. "Bukas daw ng hapon sa Duluhan..."
