The Seductive Doctor (Savage Beast #3)

Chapter 46

Riddles

Nanatili ang matalim kong titig sa walanghiyang si Mandee. Hindi din naman bumitaw ang gaga sa tingin niya sa akin na para bang nanghahamon pa siya. Gusto niyang ipakita sa akin na hindi siya natatakot at hindi siya nahihiya sa balat niya. Wala siyang karapatan dito!.

"Kailangan ako dito. Dahil ako ang ina at asawa" madiing sabi ko sa kanya. Humalukipkip ako sa kanyang harapan bago ko siya hinead to foot. Mukha ngang kagagaling niya lang sa airport at kaagad na dumiretso dito. Ang kapal talaga ng mukha!

Nang ibalik ko sa makapal niyang mukha ang tingin ko ay kaagad kong nahimigan ang pagkagulat na pilit niyang itinatago. Ha! Hindi mo alam na kinasal na kami ni Kenzo huh? Ayan, gusto mong isampal ko sayo ang kamay kong may wedding ring at ng bumakat sa mukha mo ang bato neto?

"I bet, he marry you for..."

"For love, Mandee...Kenzo is married to me, because he loves me" matamaan kong pagpapaintindi sa kokote niya. Damn, alam kong matalino ang gagong ito pero masyado siyang delusional at hindi na gumagana ng maayos ang utak niya.

Nakakabaliw talaga ang pagaaral, mabuti na lang at hindi ko masyadong kinareer. Tingnan mo ang isang ito at mukhang naloka na!

Nakita ko ang pagkuyom ng kanyang kamao. Tinaasan ko siya ng kilay, hindi ako magpapatalo sa kanya lalo na't nasa pamamahay ko siya. Aba! Kung magsasabunutan man kami ngayon. Ipapasok ko talaga siya sa bakuran namin, bukod sa trepassing na siya ay siya mismo ang sumugod sa akin dito.

"Bakit bumalik ka pa? Maayos na kami dito!" asik niya sa akin. Mas lalong tumaas ang kilay ko. Oh dear, hindi na niya nacontrol ang emosyon niya. Slowly losing her poise.

"Who told you? Kung talagang maayos na kayo dito, bakit kaagad akong pinakasalan ni Kenzo ng magkita kami? At kung talagang sapat ka na...bakit hindi ikaw ang pinakasalan niya?" bato ko sa kanya kaya naman mas lalong nalukot ang mukha niya. Kahit papaano ay gusto kong magtira ng kahit kaunting respeto sa kanya. Isa siyang doctor, inalagaan niya ang anak ko. Minahal niya, pero tangina! Maling mali siya sa parte na gusto niya akong sirain sa sarili kong anak!.

"Mahal na nila ako!" laban niya sa akin. Kaunti na lang ay pipiyok na siya. Napabuntong hininga ako at marahang napailing. Ang hirap pangaralan ng taong sarado ang isip.

"Maybe...maybe Mandee. Pero hindi sapat iyon para angkinin mo ang mag ama ko. Akin sila..." madiing sabi ko sa kanya. Imbes na pagharian ng galit ay mas lalong nangingibabaw ang pagkairita ko sa kanya. Hindi ba niya maintindihan ang point ko o ayaw niya lang talagang intindihin?

"You left them. Ako ang nandito para sa kanila nung mga panahong wala ka!" laban pa niya sa akin. Naikuyom ko ang aking kamao, ito na nga ba ang ayaw ko. Ang isa isang ibato sa akin ng babaeng ito at ng mga taong nasa tabi ni Kenzo at Kianna ang mga panahong wala ako.

"Wala akong dapat ipaliwanag sayo..." madiin pero mahinahong sabi ko sa kanya. Kita ko na ang pamumula ng kanyang mga mata. Sa isang kalabit ay siguradong maiiyak na ito.

"You don't deserve them" duro niya sa akin. Padabog kong hinawi ang kamay niyang nakaturo sa akin.

"Oh, tama na ang turo at baka manuno ka" mapanuyang sabi ko sa kanya na mas lalo niyang ikinainis. Masyado akong pagod para harapin pa siya, sapat na sa aking ipaalam sa kanya kung saan siya lulugar.

"Damn you Sera! Akin sila!" sigaw niya sa pagmumukha ko. Dahil sa ginawa niya ay wala na akong nagawa kundi ang malakas siyang sampalin. Alam kong malakas iyon dahil kahit ang aking palad ay sumakit.