The Alpha King's Luna

CHAPTER 3: ODD FEELING

Chapter 3: Odd Feeling

Lucia's POV

My jaw dropped in awe as I looked at the pack house in front of me. It's more like a mansion! Huge and captivating.

"Hey Lucia! Tara na!" nagmamadali akong hinila ni Eris kung saan.

As we walk through the large double doors I can't help but to be mesmerized by the place. Starting from the high ceilings, Large curtains, the large stairs crowning the wide living room and the marble floors. It's just so beautiful.

"Lucia bilis" tawag sa akin ni Eris. Hindi ko namalayan na napahinto na pala ako sa paglalakad at nakatitig nalang sa paligid. Agad akong lumapit sa kan'ya at sumunod papasok sa isa pang pinto.

"Buti naman nandito na kayo. Dalian niyo at dalhin niyo na yan sa hapag" utos ng matandang babae na nagluluto sa kusinang pinasukan namin.

"Let's go"

Pinagsuot ako ni Eris ng isang maid apron katulad ng sa kan'ya bago inabot sa akin ang isang tray na agad ko namang tinanggap. May laman iyong pagkain na natatakpan nang magarang lalagyan. Kumuha naman si Eris ng kan'ya at nagsimulang maglakad. Sumunod ako agad sa kan'ya.

"Saan ba tayo pupunta Eris?" tanong ko sa kan'ya.

"We're heading to the dining hall. We'll just serve this food then we're done" mabilis niyang sagot bago tinulak ang malaking pintuan. Bumungad sa amin ang isang malawak na dining hall. Maraming tao sa loob at may kan'ya kan'yang pinagkakaabalahan. Ang iba ay tahimik na kumakain ang iba naman ay abala sa mga kausap at nagtatawanan.

"Ayusin mo ang trabaho mo okay? Make sure na hindi ka gagawa nang kahit anong makakapag pahamak sayo" bilin ni Eris bago siya nagpaalam at pumunta sa lamesang pag sisilbihan niya. Bago siya umalis ay itinuro niya sa akin kung saan ako dapat pumunta. Kinakabahan akong pumunta sa lamesa na itinuro niya.

"M-magandang tanghali po" nakayukong bati ko. Hindi nila ako pinansin at nagpatuloy lang sa pakikipag kwentuhan. Maingat kong inilapag ang pagkain na dala ko sa lamesa nila. Takot na makagawa ng kung ano mang ikakagalit nila.

"Thanks"

Tatalikod na sana ako nang marinig ko iyon. Napalingon ako sa lalaking nakatitig sa akin. Nginitian niya ako kaya't ibinalik ko din ang ngiting ibinigay niya. Mahina ko siyang tinanguan bago nagmamadaling umalis doon.

I was about to exit through the huge double doors when I felt something familiar. It was the same feeling that I felt when I walked by the field before going to the apartment. I felt something stirs within me. I moved my eyes around the hall. I looked up to the second floor and was met with a pair of mesmerizing green eyes. I felt my heart raced and my breath hitched. My eyes were locked with the green ones staring right back at me. My eyes widen. Shocked from the odd feeling. I saw someone talking to him but his eyes never left mine and shivers went through my body.

"Here you are! Come on" the last thing I saw is him trying to come over me before Erin pulled me to leave that hall.

"Bakit huminto ka lang kanina do'n sa may pinto?" Erin asked while we're walking back to the apartment. Hindi ko alam kung sasabihin ko ba yung nangyari kanina.

"Ah wala. May nakita lang ako" mahinang sagot ko bago nahulog sa malalim na pag iisip. Ano yon? Ano yung naramdaman ko kanina? At sino 'yong lalaking iyon? Why does it feel like somehow we're connected to each other? I felt like something's awaken in me when our eyes met. My head is hurting from all the unanswered questions. I just shake my head and tried to forget it.

"Tara na bilisan natin. Mal- late na tayo sa training" nagmamadaling sinabi ni Erin bago pumasok sa banyo na may dalang damit. Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. Training?

"Anong training?" sigaw ko para marinig niya ako.

"Omegas and slaves needs to train too, like the other pack members" sagot niya galing sa banyo. Mas lalo akong naguluhan.

"Why do we need to be trained?"

"To prepare for the blood moon" simpleng sagot niya na para bang dapat maintindihan ko na iyon.

"Oh I forgot! Tao ka nga pala" I heard her chuckled. I'm getting frustrated from all of these. Wala akong maintindihan!

"Please enlighten me and what are you talking about? You're human too" sagot ko. Lumabas na siya sa banyo na naka bihis na. Nakasuot siya ng itim na sweat pants at black na sports bra. Umupo siya sa kama niya at tumingin sa akin.

"You're wrong. Listen Lucia, most of the people you saw here are not humans. We're not humans" seryosong sagot niya. Gusto kong matawa sa pagbibiro niya ngunit hindi ko magawa dahil mukhang napaka seryoso ng pagkakasabi niya. Pero imposible yon!

"Wag kang magpatawa Eris"

"I'm afraid I'm not. Oo may mga tao din dito pero kakaunti lang. I'm telling you right now marami ka pang malalaman dito kaya't inuunahan na kitang sabihan"

"Hindi! Imposible! Ano bang pinagsasabi mo?" napatayo na ako. Anong sinasabi niya?! Nababaliw na sila

"I'm telling you the truth Lucia. Makikita mo mamaya sa training ang lahat. Ayokong mabigla ka. Ang Alpha, beta at gamma ang nag eensayo sa amin"

"No. Kung hindi kayo tao ano kayo?!" malapit na akong maghisterya. Imposible ang sinasabi niya diba? Nag bibiro lang siya

"We're werewolves Lucia. You entered a werewolves pack's territory" seryosong sinabi niya at parang gusto ko nalang mahimatay sa mga nalaman.

Ano?! Werewolves pack's territory? Impossible!