Venominya

3. Bölüm

Evan'ın Ağzından;
  "18..19..20.."
"Evan bir mola ver istersen bu neyin hırsı anlamadım ki!!"
Scott ve Zac ile beraber spor salonundaydık ve yaklaşık 1 saattir spor yapmamıza rağmen nedensizce hala içimdeki sıkıntıyı atmış değildim.Lily'i daha yeni tanımama rağmen onu John'dan korumak istiyor ve bir şey olabilecek sıkıntısı içimi yiyordu resmen.Tanrıya şükür ki Zac spora gidelim diye bir fikir vermişti yoksa evde otururken daha da beteri olabilirdi.
"Scott sence de Evan'da bir değişiklik yok mu kardeşim?"
"Bir de anlatsa tam olacak ama bu iki gündür neyin inadıysa artık!!"
Birden durdum ve  suyumu alıp birkaç yudum aldıktan onlara döndüm.Belki de anlatırsam rahatlardım?Bu iki günde geçer diye düşündüğüm hisler sonunda  beni çileden çıkaracaktı anlatmazsam.Hayır yani bari zihnimi rahat bıraksa da işime odaklansam..derin bir nefes alıp onlara döndüm;
"İyi anlatayım bakalım belki de bir çaresini bulursunuz.."
"Bir dur oğlum ya üstümüzü falan değiştirelim de arabada anlatırsın o halde."
"İyi tamam.."
Deyip aşağıdaki soyunma odasına giderken onların konuşması hala kulağıma geliyordu.
"Bu niye bu kadar hemen kabul ediyor dediklerimizi??Cidden bir terslik var.."
"Neyse öğreneceğiz yakında zaten merak etme az daha sabır.."
"Sabır mı bıraktınız adamda Tanrı aşkına!!"
Salondan çıkarken Zac'in telefonu çaldı ve kardeşi olduğunu öğrenince hemen telefonu açtı.
"Efendim fındığım?Bir şey mi oldu?"
Scott ve ben de beraber bekliyor bir sıkıntı var mı diye anlamaya çalışıyorduk.Zac'in gözleri bana baktığında bir şeylerin ters gittiğini anladım.
"Anladım abicim ben hemen oraya Scott ve Evan'la beraber gidiyorum sen sakin ol tamam mı?O çocuk hiçbir şey yapamaz ona sen benden haber bekle ama sakın gideyim deme.."
Deyip telefonu kapattı ve arabaya doğru hızla gitmeye başladı.
"Arabaya bini yolda anlatırım hızlı olmamız lazım."
Bunu demesiyle arabaya binip yola çıktığımızda hız sınırını neredeyse aştığımızı fark ettim.
"Zac hız sınırını aşmaktan korktuğumdan değil ama..bu kadar acele olan nedir?"
"Ocean'ı İsabella aramış,sesi ağlamaklı geliyormuş ve Ocean'a Lily'nin bir çocuk yüzünden başının dertte olduğunu söylemiş..sanırsam bu konu sana tanıdı geliyordur dimi Evan?"

Kahretsin!!!

"Zac bas gaza çabuk!!"
Zac arabayı son hız sürerken ben de olayı özet geçecektim...daha doğrusu geçmeye çalışacaktım diyelim.
"Evan anlatsana kardeşim!!"
Diye Scott da diretince anlatmaya başladım.
"Abicim okul başlamadan 1-2 gün önce Lily adında bir kızla  bizim mekanda karşılaştım..daha doğrusu ben orada John ile kavga ederken beni kurtarıp zaman kazandırdı diyelim.."
"Hoppala..."
"Hadi be!!"
"Ya bir susun da anlatayım!!..İşte o zamandan beri John Lily'yle uğraşıyor.Hatta okulun ilk günü arabasını kızın üstüne sürdü az kalsın çarpıyordu ama ben son anda çektim kızı kenara.Sonra bir sıkıntı olursa beni mutlaka ara dedim numaramı verdim ama inatla burnunun dikine gidiyor."
"Kahramanlık oynamışız bakıyorum?"Zac Scott'a ve bana kısa bir bakış attı;
"Hayırdır sen yapmazdın böyle şeyler pek yapmazsın?"
"Tamam şu an  bunun sorası değil anlaşılan kızın başı dertte Evan'ın konusu sonra derince konuşacağız zaten.."
Bana bakarak bunları söyledikten sonra  önüne döndü.
7 dk sonra İsabella'nın   Ocean'a söylediği mekana geldik.Hızla bize koşan İsabel ve Ocean nefes nefese bize yerini söylemeye çalışıyordu.
"Şu..şu tarafta..sahil kenarındaydılar en son.."
Koşarak o tarafa gittiğimde aileler ve çocukları haricinde hiçkimseyi bulamadım.
"Ahh Lanet olsun çok geç kaldık işte!!"
"Dur abi ben bir etrafa sorayım."
Derken bir çocuk İsabella'nın yanına geldi.
"Sen abyayı kuytaymak için geyi mi döyndün?"
Hepimiz şaşkınca çocuğa bakıyorduk ve vakit kaybetmeden İsabella cevap verdi.
"Evet tatlım..peki sen onların nereye gittiğini biliyor musun?Böylece ablayı kurtarabilirim."
"Yanında biy abiyle ayabaya bindilel biy hesap vaymış yapmalayı geyeken"
"Anladım..hmm peki neredeymiş bu hesaplarını yapacakları yer?"
"Bilmiyorum ama hediye verdi bakk!!"
Dedi küçük çocuk ve elindeki yaprağı gösterdi..bir dakika orada bir şey mi yazıyor??
"Bana onu uzatabilir misin küçük?"
"Ben küçük değilim!!"
Suyuna gitmekte fayda var şu an anlaşılan.
"Bayım?"
"Buyuy."
Deyip yaprağı uzattı.
Üzerindeki yazı beni kurtardığı mekanı tarif ediyordu.Sanırsam aşağıdaki depoya götürmüş olmalı onu..
Sinirden nefes alışverişimin hızlandığını ve göz rengimin değiştiğini hissediyordum.O sırada Zac yanıma geldi ve sıkmakta olduğumu bile fark etmediğim yaprağı elimden alıp çocuğa verdi.
"O zaman biz gidiyoruz teşekkür ederiz küçük bayım."
Hızlıca oradan uzaklaştıktan sonra arabalara bindik.Az daha dayan Lily..geliyoruz.

LİLY'nin Ağzından

"Ne zaafından bahsetiyorsun sen?Daha birbirimizi tam olarak tanımıyoruz bile!!"
  Loş bir odanın içine zorla getirildikten sonra beni burada tuttu ve ardından sürekli sorular sormaya başladı.Yok efendim ben onun zaafıymışım da hiçbir kızı böyle korumamışmış da...tamam bunları duymak ne kadar hoşuma gitse de bunun benle bir alakası olduğunu düşünmüyordum.Yani kim daha yeni tanıdığı birine böyle değer verir ki??Hem zaten İsabella arkadaşını çağırmıştır yardım için muhtemelen yani birazdan burada olurlar.Ben de John'u onlar beni bulana kadar oyalamalıydım,umarım notu görmüşsündür İsabella...
Söylediğimin üzerine gülmeye başlayan John'a anlamayan gözlerle bakarken kendisi konuşmasını sürdürmeye devam etmekte ısrarlıydı.
"Ah hadi ama peri kızı..onun sana bakışından bile özel olduğun anlaşılıyor.Evan buraya gelecek,hem de o iki yakın arkadaşıyla beraber..bundan emin olabilirisinSadece..."
Dedi ve bana baktı.Yüzünde beliren gülüş hüç de iyiye işaret değildi.
"Sadece ne seni manyak!!Daha ne yapmayı düşünüyorsun?!?"
"Sadece-bu sırada yanıma doğru geliyordu-birazcık...Evan'ı korkutmak güzel olurdu.Bir adım daha attı ve aramızdaki mesafeyi en aza indirmek ister gibi daha da yaklaştı.Korktuğumu ona göstermek için onun bu yakınlığımdan her ne kadar rahatsız olsam da geri adım atmadım.
"Mesela..."
dedi ve dudağıma bakmaya başladı,beynim alarma geçerken ayağımı kaldırdım ve hassas noktasına  vurup bür iki adım geriledim.
"Sen beni ne sanıyorsun ya!!Oyuncak mı!?!Kusura bakma ama ben böyle pis oyunlarına alet olacak kız değilim o yüzden ayağını denk al!!"
Ayağa zorla kalktı ve bana bakıp gülümsedi;

"Asi,inatçı,özgür ruhlu ve aynı zamanda güzel bir kız..en zorlu ama en değerlisidir..seninle yakında çok eğleneceğimizi düşünüyorum peri kızı.."
Dedi ve o sırada kapı sert bir şekilde duvara doğru fırladı.Ben refleks olarak eğilirken kapıda beliren kişileri görünce inanamadım;Evan'ın burada ne işi var!?!?!
"Sonunda beklenen kahraman da geldi..o halde.."
Dedi ve John vakit kaybetmeden arkama geçti.Boğazımı tuttu ve olabildiğince sıkarken ayaklarım yerden havalandı.Çırpınıyor çırpınıyor ve çırpınıyordum.Ellerim boğazıma gitse de John'un ellerini çekmeye çalışsam da çekemiyor gereken gücü toplayamıyordum.Ben John'u kendimden uzaklaştırmaya çalışırken kan kokusu etrafa yayıldı..
Psilik şey hangi ara kurda dönüştüyse boğazıma batırmıştı uzun tırnaklarını..Bağıramıyor vr gözümden süzülen yaşlara engel olamıyordum.Bu kadar şeyin birkaç saniyede olması ne kadar da garipti.
Evan John'a doğru bür hamle yapacakken John'un parmakları boğazımı bıraktı ve ben cansız bir oyuncak gibi yere yığıldım.İsabella ve bir kız daha yanıma koşarken Evan daha yakında olduğu için başımı yere çarpmadan önce yakalamış ve gözlerime odaklanmıştı.
"Lily!?!Lily cevap verebiliyor musum?İyi misin?Ne olur dayan!!"
Ona cevap vermek istiyordum,haykırmak ve 'ben iyiyim git ona haddini bildir' demek istiyordum ama bedenim ve kapanan gözlerim üzün vermiyordu.
John bir bana bir de Evan'a baktı;
"Şimdi..Lily'yi mi kurtaracaksın,yoksa beni mi yakalayacaksın..?Ah ne kadar da dokunaklı bir sahne..ama üzgünüm gitmem gerek.Umarım kurtulursun peri kızı!!"bana bakarak söylediği sözlerden sonra arkadaki erkekler ona doğru koşmaya başladığı gibi o da koşmaya başladı.Saniyeler içinde odada İsabella,adını bilmediğim bir kız,ve Evan kalmıştı.İsabella yanıma geldi ve elimden tuttu.
"Lily??Beni duyuyorsun dimi?"
Gözleri neden bu kadar kızarıktı?Ağlamasını istemiyordum,üzülme İsabella lütfen..
Boş gözlerle ona bakarken başımı bile sallayamıyordum.Tanrım neden hareket edemiyorum?
"Lily bana bak sakın gözünü kapatma!!Beni duyuyorsun biliyorum!!Hadi kendini iyileştir..lütfen!?!"
"Kendini iyileştirebiliyor mu?"
İkisi de İsabella'ya şaşkınca bakarken o devam etti;
"Evet onun nadir bulunan bir şifa yeteneği var!!Ölüm hariç birini iyileştirebiliyor ve şimdi bunu kendine yapmalı ama şu an yapamıyor işte!!"
Evan bana endişeli gözlerle bakarken göz kapaklarım yavaşça gücünü kaybediyordu.
"Lily!?!Merak etme kurtulacaksın,be olursa olsun kurtaracağım seni.Ölmememlisin daha çok erken!!Daha..daha yaşaman gereken türlü maceralar var o yüzden dayan..lütfen.."
Beni göğüsüne bastırdığını bile yeni fark etmiştim.Ahh gözlerim kapalıydı dimi?Peki neden herkesin sesi uzaktan geliyordu?
Sesler uzaklaştı..ve uzaklaştı...ardından yerini, zifiri bir karanlığa eşlik eden sessizlik aldı.

BÖLÜM SONU