strayal, hyunjeongmin

21 - öpmek istediğin tek kişi

hyunjin elinde bir şişe suyla personel odasına girdi. havuzlar bölgesinde olması gereken changbin de odada, üçlü koltukta oturuyordu. hemen yanındaki kalorifere de seungmin yaslanmıştı. bir şeyler konuşuyorlardı ama duyulmuyordu.

"ben geldim."

hyunjin şişesini masanın üzerine bırakıp koltuğa, changbin'in yanına oturdu.

"hoş geldin."

changbin koltukta geri yaslanıp hyunjin'e baktı.

"iyileştin, değil mi? beni hasta etmeni istemem."

uzun olan hafifçe öksürünce changbin'in suratı korku dolu bir ifade almıştı.

"şaka yapıyor, korkma. iyileşmiş."

seungmin konuşunca changbin bu sefer suratını iğrenir gibi yaptı. işte iş arkadaşlarının sağlığını bu kadar önemsiyordu.

"hem sen niye buradasın? havuz araları falan paspaslanmayacak mı?"

hyunjin alayla sorunca changbin güldü.

"sana kötü bir haberim var kardeşim. spa yöneticisi paspas yapmaz."

hyunjin küçük görür gibi bir bakış attığında seungmin anın tadını çıkarıyordu. bu ikili hep böyleydi.

"chan seni yönetici yaparken ne düşünüyordu acaba?"

"asıl seni yönetici yaparken ne düşünüyordu? çok net bir şekilde yöneticiliği seungmin hak ediyor."

hyunjin drama yetenekleri ile şaşkınca ağzını açarken changbin yan yan gülüyordu.

hyunjin, "onun yönetici olduğu başka alanlar var, sen merak etme" deyip seungmin'e göz kırptığında seungmin sırıttı.

changbin kusar gibi bir ses çıkardı. "arkadaş ayağı işte. çok tehlikeli."

"bir sen tehlikeli olamadın. jisung'a yapsana arkadaş ayağı."

changbin vahiy gelmiş gibi ayağa kalktı.

"saçmalıyorsun şu an."

ciddi tutmaya çalıştığı suratı ile hızla kapıdan çıkarken, "görüşürüz seungmin ve yanındaki." dedi.

ardında bıraktığı ikili gülmekle meşgulken seungmin yaslandığı kaloriferden ayrılıp koltuğa, hyunjin'in dibine oturdu. bacaklarını da yukarı çekip tamamen ona doğru döndü.

"benim yönetici olduğum başka hangi alanlar var, hyunjin? ben hiç bilmiyorum."

hyunjin bacak bacak üstüne atıp başını eğerek seungmin'e baktı.

"bence biliyorsun."

"bir kere üstte olmuştum."

seungmin heyecanla konuşunca hyunjin eliyle yüzünü kapattı. bu gerçekten hatırlamak istemediği bir anıydı.

"ne alakası var şimdi?"

"çok-çok güzeldi. o zaman yönetici miydim?"

"hayır, sadece çok ısrar etmiştin. ben de bir seferlik tamam demiştim."

seungmin omuz silkti. "olsun."

"seungmin..."

hyunjin'in ses tonundan ciddi bir şey konuşulacağı belli oluyordu. yanında oturan çocuk kendini buna hazır hissetmese de söylenilecekleri bekliyordu.

"hm?"

"ne yapmam gerekiyor?"

hyunjin aniden sorduğunda seungmin, "içinden geleni." dedi. ardından hyunjin'in yanağına bir öpücük kondurdu. karşılığında hyunjin, onun dudaklarını öpmeyi tercih etmişti. öpücük fazla uzun sürmeden ayrıldılar.