Out Of My Reach

Chapter 1

Ariez's POV

Oh my God! We passed by them! I saw him looking at our direction!

"Minds! Did you saw that? They looked at us right? Waah! He's so gwapo no?" Kinikilig kong tanong sa bestfriend ko pagkaupo namin. Pinili ko talaga yung medyo malapit na table kina Radan para makita ko sya. Minds chuckled. Sanay na naman syang ganito ako sa t'wing nadadaanan namin yung barkada nila Radan.

"HAHA yeah. Para kang baliw. Dumaan lang naman tayo tapos kung kiligin ka wagas. He didn't even talk to you." Minds said. I pouted. Hmp! Palagi talaga tong panira sa kilig moment ko. I didn't answer her sa halip ay nagsimula na akong kumain. Sa kalagitnaan kong kumain, biglang nagsalita si Minds.

"Um.. Ariez I need to go. My next class will start in 5 minutes. Kita na lang tayo mamaya. Bye!" Sabi nya at hinalikan nya ang cheeks ko bago nagmamadaling lumabas ng cafeteria dala ang mga gamit nya.

Arhitecture ang course ni Minds tapos tinake up ko naman ay Business Management kasi ako ang sunod na mamamahala sa company namin, para alam ko na ang gagawin ko kapag ako na ang namahala dun. Parehas na kaming 4th year.

So yeah. I'm left alone here. Ano naman ang gagawin ko ngayon? May 1 hour pa akong natitira eh. I sighed then I continued my unfinished business, eating.

"Hi Ate Ariez." I looked up to see whose talking and I saw two girls standing beside me while smiling sweetly at me.

"Hi." I said while smiling.

"Um.. pwede po bang.. ano.. p-pwede po bang magpa-picture k-kasama k-ka?" One of the girls said shyly. I wasn't surprised,though. I'm not bragging but I can say that I'm quite popular. Not only me but also Minds.

Unang pasok namin ni Minds dito marami na ang nakakakilala samin maybe because of our family name then mas lalong dumami ang nakakilala samin nung nagkaron ng singing duet competition dito, we joined the contest and luckily we won. May nagvideo samin tapos inupload sa facebook. It went viral so there, we weren't only popular in the University but also outside. Pero kahit ganun, marunong pa rin kami makisama sa kapwa. Hindi kami yung inaakala nyong porket sumikat lang ng konti, magmamataas na kami. Tss! Our parents taught us good manners that we should treat each other equally.

"Sure!" lumapit sila sakin. I'm in the middle, I smiled and so they are then they shot a picture.

"Thank you po Ate Ariez! Ang ganda nyo na nga po pati ang boses nyo tapos ang bait nyo pa po. Thank you po talaga!" I blushed because of their compliment. I gave them a shy smile.

"Hehe you're welcome." Umalis na sila at ipinagpatuloy ang pagkain ko pero napatigil na naman nang may biglang umakbay sakin sabay upo sa tabi ko. Who is it this time? Tiningnan ko kung sino at nanlaki ang mata ko nang makita ko si Daniel, isa sa kabarkada slash bestfriend ni Radan.

"Hi there beautiful." He said flirtily. Kahit naiilang ako, ngumiti ako.

"Hmm.. hello?" I said habang unti-unting inaalis ang kamay nya sa balikat ko. Napatawa naman sya nang mapagtanto ang ginagawa ko at sya na mismo ang umalis nun.

Hindi pa dun natatapos dahil biglang umupo si Clark sa harap ko tapos si Radan at Kian naman ay nakatayo sa likod nya. Oh God. Am I dreaming or what? Si Radan nasa harap ko wearing his usual poker face. Nasa HARAP KO! Ang lapit nya sakin kaya mas nakita ko ng mas maayos ang mukha nya. Clear skin, daig pa ang ibang babae.

Gulat na gulat pa rin ako. Lahat silang apat nakatingin sakin, bigla tuloy akong naconcious. Ang awkward naman. Pakinig ko yung mga bulung-bulungan ng mga nasa paligid namin.

"Hi!" Bati ni Clark sakin while smiling widely. I smiled awkwardly.

"Hello. Oh! By the way, I'm---" Clark cut me off.