Alarm sesiyle kalkıp hazırlandım. Mükemmel saçlarımı yapıp çantamı aldım ve kahvaltı için aşağı indim. Regulus ile birlikte Bayan Roden'ın hazırlamış olduğu kahvaltıyı yiyip dışarı çıktık. Remus arabanın içinde bekliyordu. Arabaya binip her zaman ki gibi ön koltuğa geçtim. Kısa sürede okula gelince Remus arabayı park etti. Çantaları alıp indik. Regulus giderken Remus da gidecekti ki önüne geçip onu durdurdum.
"Ne oldu?"
"Bak dün için özür dilerim-"
"Tamam. Şimdi çekil."
"Ya bir dinler misin? Hem bu dersimiz ortak."
Remus ofladı. Devam et gibi kafası ile bir hareket yapınca devam ettim.
"Bak dün James biraz kötüydü. Ben de sana patladım. Ve vicdanımı rahatlatmak için en azından bir gün bizle takılsan."
"Peki ben neden senin vicdanını rahatlatmak isteyeyim?"
"Çünkü bütün gün başının etini yerim. Ayrıca bizimkileri tanıyınca seveceksin."
"Seni sevmiyorum. Arkadaşlarını mı seveceğim?"
"Küçükken birlikte olan sayılı eğlenceli anılarımız, birilerine şaka yapmak üzerine ve bizim de olayımız genel olarak şaka yapmak."
Remus'un yanına gidip kolumu onun omzuna atıp ilerlemeye başladım. Tabi benden uzun olduğu gerçeği ile biraz zor olmuştu. İlerlemeye başlarken konuşmaya devam ettim.
"Hem bütün gün başının etini yemem mi yoksa bir gün boyunca belki de hayatına heyecan katacak kişilerle takılmak mı?"
Remus uzun bir şekilde oflarken omzunda ki kolumu çekti ve önden yürümeye başladı.Arkasından zafer gülümsemesi ile bakarken onu takip ettim.
&&&&&&&
Öğle arasındaydık. Her zaman ki gibi öğle yemeklerini kafeterya da değil bahçe de yiyorduk. Aslında çoktan yemiştik. Şu an ben, Remus, Peter yan yana sıralanmış karşımızda heyecanla alt sınıflara yapmış olduğu şakayı anlatan James'i dinliyorduk ve hepimiz kahkahalarla gülüyorduk. James anlatmaya devam ederken biz üçümüz gördüğümüz kişiyle yüzümüzde ki gülümsemeleri yavaş yavaş düşürmeye başlamıştık. James bizi fark edince hala gülen ifadesi ile arkasını dönünce suratında ki gülümsemeyi düşürdü ve ciddileşti. Hepimiz James'e bakan Lily Evans'a bakıyorduk. Remus'un dudağının kenarı mı kıvrıktı? Ben neden bunu fark etmiştim? James gözlüğünü düzeltip konuştu.
"Bir şey mi oldu Evans?"
James'in soğuk çıkan sesi ile Lily'nin suratında ki ifade düşmeye başlarken Remus'a bir bakış attı. Remus'ta kaşlarını çatmış bir şekilde bakıyordu.
"Boşversene."
Evans yanımızdan uzaklaşırken Remus da arkasından gitti.
&&&&&&
Yazardan
Remus hızlı adımlarla Lily'nin arkasından gidip onu durdurmuştu. Karşısına geçtiğinde Lily'nin suratında 'Ben bir aptalım' ifadesi vardı. Remus ellerini Lily'nin omuzlarına koydu.
"Al istediğin oldu."
"Lils,bir sakin ol."
"Nasıl olabilirim ki?İki yıldır peşimden koşan çocuğa ilan-ı aşk etmeye gidiyorum, çocuk beni hiç görmemiş gibi davranıyor."
"Ya siz cidden aşık olunca beyin hücrelerinizi kaybediyorsunuz."
"Ne?"
"Dinle. Sen demedin mi? Bu çocuk beni gerçekten seviyor diye. Eee? Sence bir anda böyle yapması normal mi? Belli ki seni unutma kararı almış. Sen neden diye sormadan, çocuğa hiç bir karşılık vermemene rağmen çocuğun iki yıl boyunca peşinden koşması da ayrı bir olay."
