GERİZEKALIM

7.bölüm

EDİZ'İN ANLATIMINDAN...

evet bukre uyuyalı 1 saat oldu ve onun güzel yüzünü özledim.ne  diyorum ben hey sen sus iç ses.karanlıkta maç izliyordum birden ayak sesleri duydum ve kafamı çevirdim gözlerinin ovuşturarak ve korkarak gelen bukre beni görünce hemen durdu ve

''şey ımm şey''

''oyunmu oynuyorsun lan söyle ne söyliyeceksen!!''

''su..içebilir miyim ?''

biraz bekledikten sonra günlerdir hiç bir şey yiyip içmediğini hatırladım ve acıyarak

''tamam.çirkin şey bu seferlik izin veriyorum sonra git zıbar hiç  çekemem bu halinle dahada çirkinmişsin sen !''

asık suratına kurban diyip önüme döndüm o sırada bukre'nin tekrar merdivenlerden çıkış sesini duydum dönüp baktım sırtı kandı hissetmiyordu galiba yarası yeniden açılımıştı ve buraya geldiğinden beri hiçbir şey yemediğinden bayağı ve bayağı kilo vermişti üflesen yıkılacak durumdaydı ve uyuyakalmıştım

gözlerimi açtığımda yukarıdan boğucu şiddetli bir öksürük sesi geliyordu yukarı çıktım ve bukre'nin hastalandığını duyudm nezle olmuştu galiba doktor çağırdım evet ona 'başıma kalmaman için yaptım çirkin şey' diyecektim doktor geldiğinde bukre 'nin yanına götürdüm yüzü bembeyazdı doktor kulağıma 

''bu kıza ne yaptınız?''

''sen karışma işine bak!!'' dedim adam onaylarcasına başını salladı

bukre şaşırarak 

''sen kimsin?!''dedi bende

''kapa çeneni sus ve adam ne diyorsa yap!!'' deim ve en ölümcül bakışımı attım hemen kafasını çevirdi doktor bir kaç kontrolden sonra bana 

''lütfen aşağıda konuşalım beyefendi!''dedi

''evet doktor neyi var yani napıcam!'' dedim doktor ise

''kızın durmu çok hassaskarın bölgesi hasar almış sanırım uzun süredirde yemek yemiyor üsütne grip olmuş kesinlikle ymeek yiyip sıkı bir bakımda olması lazım''dedi hatırlamıyorum ona hiçbir şey yapmamıştım doktorun verdiği ilaçları aldım ve doktoru gönderdim 

bukre'nin yanına çıktığımda susuzluktan çatlamış ve titreyen bedeniyle ben bile endişelenmiştim yanıan gidip

''sakın neden doktor çağırdın diye soram bana başıma böyle çirkin bir kızın kalmasını istemem o yüzden çağırdım!!!''

BUKRE'NİN ANLATIMINDAN....

adeta ölüyordum tükenmiştim birde ediz ah! yakışıklım benim aslında neden birlikte mutlu bir ömür geçirmiyoruz diye sorudm kendi kendime ve daha sebebini bilmediğim bir neden için benden intikam alıyor karnımın çok aç olduğunu söylemişmiydim neredeyse 1 haftadır hiç bir şey yemedim ! bunu söylemeye korkuyorum şey...döver diye o sırada konuştu ve

'' yemek yemen lazım-MIŞ!!'DEDİ mış ın üsütne basarak

''istemiyorum!''değimde yine bir yumruk attı bana ve yere yatırıp tekmeledi ne dedimki şimdi artık hiç etki vemriyordum alıştım ki ben

''san fikrini soran olmadı kalk!!''dedi ve saçımdan sürükleyerek mutfağa götürdü sadece bir kaç zeytin yiyip kalktım ve ediz'in yanından karnımı tutarak geçtim ona belli etmemeye çalışıyordum ama olmuyordu işte çok sancılanıyordu ediz

''ne yedin?!!''dedi bende 

''3 tane zeytin yedim ve doydum!'' dediğimde bu sefer beni duvara itip

''sen beni çok zorluyorsun bak git ve doğru düzgün bir şeyler ye!!'' dedi bedne gidip bir sandivich yapıp yedim tam yukarı çıkıyordumki hiç yaşamadığım bir sancıyla dizleirmin üstüne çöktüm kaldım edşz yanıma gelip ayağıyla ittirip 

''ne yapıyorsun çirkin!''dedi ona baktığımda onun böyle bir kişiliğe sahip olması inandırıcı gelmiyordu gözümden bir damla yaş aktığında

''sana diyorum ukala!!'' diye bağırdı cevap vermediğimde ayağıyla bir tekme atıp gitti yanımdan sonrası karanlık...