GERİZEKALIM

8. bölüm

EDİZ'İN ANLATIMINDAN....

onu bırakıp gittiğimde içime bir sıkıntı düştü bir şey olacakmış gibi üstüme siyah bir kazak geçirip altıma siyah pantolonumu giydim merdivenlerden iniyordum ki bukre'yi gördüm yerde eli karnında ve hiç bir tepki vermeden yatıyor ahh!numaranın sırasımıydı şimdi kenardaki eline basıp geçtiğimde hiç bir şey yapmadı endişelendim ve sinirlendim!nedne ona her şeyi yapmama izin veriyordu!

çok hafifti hemde kuş kadar yatağına götürdüğümde sarstım ve

''bukre numara yaptığını biliyorum kalk!!''sinirlendim ve bırakıp gittim onu orda 

eve geldiğimde saat 00:32 idi bukre teelvizyonu açmıştı hala yatmamışmıydı ve uyanmış !

'' televizyonu açman için izin verdiğimi zannetmiyorum!!!'' şiddetle bağırdığımda küçük bedeni sıçradı onu korkutuyordum dayanamayıp sarıldım kolları iki yanımda açık kaldı

''sadece morelim bozuk şimdi odana yat zıbar!!''dedim o da ilk defa gülen bir yüzle

''pekala!'' dedi ve olabildiğince hızlı gitti çok tatlıydı çok güzeldi ne yapacağımı bilmiyorum sabah uyandığımda mutfaktan mükemmel kokular geliyordu sinirle gidip

''sen ne yapıyorsun ? izin aldın mı seni çirkin şey iğreniyorum senden yaptığın kahvaltıyıda yemem ben yediğin dayakları unutma sadece bir kere sarıldım diye bir tarafların kalkmasın !!!'' tüm sinirimle bağırıp tokat geçirdim anında yere düştü zaten bu sefer bıcağı aldım ve bileklerini yardım hiç bir tepki vermedi sadece kalkarken ufak bir çığlık attı sinirle soluyup

''neden hiç bir tepki vermiyorsun!!!''dedim döndü ve o küçük dudaklarıyla ayakta zor durarak

''tepki versem ne olacakki alıştım artık ben nedensiz yere dövmelerine sadistliğine bir iyi bir kötü davranmalarına bir şey desemde dinlemeden istediğin şeyi yapıyorsun bana orta okulların kurbağayı incelediği sahnelerde hissediyorum kednimi sen elinde neşteri olan çocuk ben çirkin kurbağa!''dediğinde bıçağı aldı tam karnına sapladı o sırada ona doğru koştum ve düşmesini engelledim zaten orda bayıldı ahh ! hayır

hemen doktoru çağırdım ve bir şeyler yaptı tam 2.5 gün sonra uyandı hastaneye götürmedim götüremedim uyandığında bana korku dolu gözlerden başka hiç bir şey sunmadıodasına girdiğimde aynada karnına bakıyordu beni gördüğünde hemen karnını kapatıp yatağına sindi bu 1 hafta boyunca ağzını açmadı ne odasında nede benim yanımda yemekde yemedi bir şey olacak diye korkuyorum

''bu gün bir yere gideceğiz hazırlan çirkin!'' diyip dolabımdan bir kaç şey çıkarttım bir tişört verdim ve ne olur ne olmaz diye evinden getirdiğim pantolonunu verdim aşağı indiğinde tişörtün içinde kaybolmuştu resmen  arabaya bindim ve onun glemesini bekledim arabaya bindiğinde duş aldığını anladım çok güzel kokuyordu

''sana duş alma iznini verdiğimi hatırlamıyorum!'' dedim o da bu bir hafta içinde yapmadığını yaptı ve yavaşca bana dönüp bitkin haliyle

''yakında ölürüm en azından ölürsem temiz gideyim öte tarafa''dediğinde 

''inşallah''dedim içimden tövbeler savuruyordum avm ye geldiğimizde mağazaya girdik ve

''buradan elbise al çabuk!!'' dememle sıçradı ve şortların yanıan gitti hepsi büyük geliyordu hiç biri olmamıştı benimde morelim bozulunca geri döndük  telefonum çaldı

''ne var ?'' dedim

bukre hala yanımdaydı ona baktığımda hemen araksını döndü ve büyük pantolonunu çeke çeke yukarı çıktı ben buna gülerken  telefonda beni işlettiklerini anlayıp hemen kapattım ve hızlı adımlarla bukre'nin odasına çıktım çıktığımda pantolonun kenarına çengelli iğne takıyordu belinde dursun diye neşe içinde

''hadi gel bukre yemek yiyelim!''deiğimde şaşkın şaşkın bakarak 

''ne zaman döveceksin yemek yemek istemiyorum btiri işinide yatıcam karnım ağryıor!''söylediğine sinirlendim ve

''doğru değil mi ?'' diyip jileti getirdim hiç beklenmedik bir şekilde kolunu uzattı  her tarfını kestim kolunun kandan gözükmüyordu  tişörtünü indirip yatağa girdi  aşağı bir hışım indim ve uyuşturucu geitridm bukre'nin odasına girdiğimde bana dönmesini sağladım

''iç bunu bukre hemen !!!''dediğimde itiraz edecek kesin diye düşündüm ama alimden paketi alıp en kötü yol olan ağzı ile uyuşturucuyu içti ve tekrar yattı ben bu kısa ne yapmıştım böyle !?

sabah kalktığımda bukre yatağında değildi dışarıya çıktığımda saçlarını en tepede bağlamış çıplak ayaklarıyla koşuyordu bir buaya bir oraya dudaklarım yukarı kıvrıldı ve

''çirkiiin!!''diye seslendim beni görünce dudaklarını ısırdı ve koşarak yanıma geldi ve

''şey..izin almadım..üzgünüm''dedi nefes nefese 

''beni takip et!!''dedim ayaklarına taş batmıştı ama hiçte şikayetçi olmuyordu bundan onu ilk gördüğümde eline kıymık batsa ağlayan bir kızdı her neyse

''burada bekle!!'' dedim ve eve gidip jileti aldım

''yere yat!!'' deim ikiletmeden yattı sırtını açtığımda kaburgalarını sayacak durumdaydı bu kıza yemek yedireceğime and içmiştim en azından şu andan itibaren hemen kaldırıp kucağıma aldım ve eve götürdüm analmayan gözlerle bana bakarken eve girmiştik bile mutfağa girip tezgeha oturttum ve buzdolabından çıkardığım şeylerle bir şey yapacaktımki elimi kestim ama hiç tepki vermedim tesgahtan indive yara bandı çıkarttı o benim ufak bir çiziğime dayanamıyorken ben ona her türlü sadistliği yapıyordum ses çıkarmadan onu izliyordum anında

''sadece bir kereydi yakışıklı havalanma!''dedi beni taklit ederek ve burukça gülümsedi bende ona gülümsedim bir dakiak o bana yakışıklı mı demişti ?