24

8 2 0
                                    


-

"Sa'n kayo pupunta?"



Curious si Nicia habang abala sa pagkain ng ubas na halos ubusin na ang nasa bowl. I tied my hair in a messy bun at nagtint na lang din, I don't wanna look over prepared. Baka kung anong isipin ni Uno!



"Sa BGC lang,"



I wore a black rubber shoes since nakaleggings ako ngayon. Nagpaalam na rin ako kaagad sa kaniya at humingi pa siya ng pasalubong.



I swiftly maneuvered my Rover to the diner. Maaga ako sa oras na napagusapan namin but he should get in here now! Nabobored na 'ko!



Nagmessage ako sa kaniya telling him to drive faster, natagalan ang reply niya.



Uno :

sabihin mo bilis master hahaha



Kumunot ang noo ko after mabasa ang message niya. Hindi ko na siya nireplyan, purposely doing it to make him guilty. Tumingin ako sa mga kumakain. Simple lang ang lahat.



I saw one family at the center table, 2 tables away from me. They looked very happy. The parents were sweet to each other together with their 2 children. I mentally calculated their ages, must be 10 and the other is 7. I envy them. Cuz I never experienced to have a complete family dinner at restaurants.



Iniwasan ko ang tingin sa kanila nang tumunog ang phone ko. He's calling.



"What? Nasa'n ka na?"



Tumawa muna siya. "Nasa bahay pa. Na-late ako ng gising, e,"



"Ginagago mo ba 'ko?" pinigilan kong hindi sumigaw dahil nakakahiya sa mga tao rito.



"Charot! Nasa likod mo,"




I looked behind but he's nowhere to found.



Halakhak niya na lang ang narinig ko.



"Nandito na sa harap! Bagal mo, e,"



Pumihit ako hanggang sa makita ko siyang naglalakad na paupo sa harap ko. He's grinning while phone still on his ear. Obviously, sa kabilang side siya dumaan!



Inis kong pinatay ang tawag at pinatong sa ibabaw ng lamesa.



"Ang tagal mo!"



"Sorry naman hindi ako taga-Taguig gaya mo, e," he laughed while pulling back the strands of hair on his forehead.



Fine! It's understandable. Sa lugar ko 'yong venue so I shouldn't demand nor complain. Dumalo ang waiter sa'min. Una kong sinabi ang order ko bago siya. Natagalan siya sa pagpili.



"'Ito na lang at saka ito,"



Umalis na ito nang makuha ang orders namin. Nailang ako sa tingin niya kaya nag-cellphone muna ako.



"Bakit mo nga pala ako niyayang mag-date?" tanong niya at nangalumbaba, watching all of my moves.



Humalukipkip ako. "Sinong nagsabi sa'yong date 'to?" I shot back while he's grinning ear to ear.



"Kung hindi 'to date. E, ano pala 'to?"



"Peace offering!"



He laughed a bit. "What? Seryoso ka?"



Running After The Wind(Manila Encounter Series 1)Where stories live. Discover now