Bir dilenciydim. Sokakda ayağında bir çift terliği bile olmayan, ıslak yerlere aldırış etmeden yürüyen bir dilenci. Cebimde tek kuruş yok zaten ceplerim de delikti. Kuzeyden hafif soğuk esiyordu sanki. Olmayan ceketimin altındaki bu yırtık kirli t-sört güneye doğru uçuşuyordu. Bir titreme geldi içimden. Yağmurdan değildi, rüzgardan da değil. Birini gördüm. Öyle bir yürüdü geçti işte yanımdan. Eskilerden tanıdık bir yüz dü sanki. Ben sokaklarda büyüdüm. Kimsem yoktu benim ama neden bu yüz öyle tanıdık geldi. Belkide her gün sokaklarda boş boş dolaşırken görüyordum, ondan öyle geldi. Yok ya öyle olmaz miğdem guruldadı sanki. Açtım ama bu başka bir şey sanki. Aşık mı olmuştum acaba diye düşündüm. Ben bir dilenciyim, benim bir evim ailem yok. Ben aşık olmazdım dilenciler sevemez diye öğretti bana hayat.
Şimdi sıcak evimde oturdum bu kış günüde. Dışarda lapa lapa kar yağıyor ve orda bir yerlerde bir dilenci var. Soğuk havayı ve açlığı bir kenara bırakmış ve aşık olmuş olabilir. Yan oda da ben den nefret eden bir ailem var. Umrumda değil. Ben dilenci olup aşık olmayı tercih ederim. Ben soğukda titreyerek her gün onun geçtiği yollarda onu beklemeyi tercih ederim. Ben mutluluğu birinin yürüyüşünü izleyerek yaşamak isterim. Her geçene bu son demektense senin geçtiğin bu yollarda sana ilk deyip gözlerimi soğukda kapatırım ve ölmeyi beklemeyi isterim. Bir kafeste mutsuz yaşamaktansa kafesin dışındaki dünyaya çıkıp özgürce yaşamayı belki de yaşamamayı isterim.
~~Ben Bu Kafesten Kurtulamadım Pencerimin Önünden Geçersen Mutlu Olabilirim~~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tek Konulu Aşk
Short StoryTek konulu bir aşk hikayem var. İçinde yalan olmayan, düşünülmeden yazılmış, anlatmaya koktuklarımın tamamını içinde barındıran bir aşk hikayesi. Kurgu yapmam ben, süslü cümlelerim de yoktur sadece yaşarım ve anlatırım. Okuyanların çoğunluğu anlamaz...
