Tek Konulu Aşk

Ufak Bir Tebessüm İçin

Bu gün 16 Ocak. Saat tam olarak 02.21 ve gözlerim çöktü gözlerim. Bu gün çok farklı yazıyorum. Bu gün sadece aşktan bahsetmiyorum, kardeşlikten de bahsediyorum. Tam olarak 55 saattir uyumadım. Aldığım ilaçlar la ayakta duruyorum. Uykum var ama uyumam gerek biliyorum. Hastanede oturuyorum öylece. Yanimda ki yatak da soyadı farklıda olsa kardeşim dediğim adam yatıyor. O bu gün ameliyat oldu ve yanında refakatçi olarak kalmak istedim. 55 saat uykusuzluğa rağmen. Uyumam gerek, uyursam ve onun bana ihtiyacı oldugu bir anda uyanamazsam bir daha hiç uyanmamayı dilerim. Hayatımda en değer verdiğim insan o. Annem, babam, ailem değil. En değerlin o benim için. Güneş yükseldiğinde taburcu olucak ve çıkıcaz. Ben de tahminen bi 65 saat uykusuz kalmış olucam ama hi önemli değil. Dostum icin değer. Eve gidemiycem çıkınca. Bilişim şube bana dava açmış ve savcılığa gidicem. Sanırım uykusuz kalacağım süre 68 saat filan olucak. Olsun ya sonunda uyurum elbet dimi? İki duman çektim bir de ağrı kesici. Bu beni eve gidene kadar ayakta tutar. Evet birde doğum günü olayi var. Sevdiğim kadının doğum günü bu gün. Savcılıktan çıkınca onun yanına gitmem lazım. Seviyorum ne yapsam az onun için. İki kişi var hayatımda. Biri yanımda ki yatakda uyuyan kardeşim digeri ise sevdiğim kadın. Uğruna hayatımı heba edebileceğim dediğim iki kişi. Ortalıkda zombi gibi geziyorum. Doğun gününü de katarsak 72 saat kadar uyumak yok. Gene de fark etmez. Bir kolumdan biri tutsun diğerinden biri. İnanın ki onların gülümsediğini gör ek icin 72 saat uykusuz kalmak hic bir şey. Cebimde kuruş para kalmadı. Sigara paketim de boş. Ağrı kesiciler de tükendi. Artık yalnız başıma idare ediyorum. Tek dayanağım ufak da olsa tebessümlerini görmek.

~Değer verdiginiz insanların gülümsemesini görmek için feda edilen herşey azdır~