Tek Konulu Aşk

Hiç Bir Ölüm Son Olmuyor

Bu kaçıncı zehirli kuyularda haykırışım. Kaçıncı dağların sırtlarında akan göz yaşı. Kaçıncı umudun zerzerişi ya da kaçıncı kışın ortasında kalan gün ince gün ışıklarım.

Kimsenin hissedemeyeceği değil ama hissetse bile anlatamayacağı hisler. Kendi yaşadığından bile bir haberken bir başkası için gene kendinden vaz geçmek bu. Henüz 20 yaşımın başında bir çocuğum. Çocuğum ben evet söylediklrim çocukca geliyor insanlara. Söylediklerimin doğruluğunu bilmeyenlere ben bir çocuğum adeta. Hayatımda bir kere mutlu olan gözlere bakarken çay yudumladım diyorken o gözler benden kaçıyor köşelerde hep. Ben böylesine hiç aşık olmadım diyorum da bunu anlatamamanın yokluğunda yok oluyorum odamda tek başıma.

Bu gün üçüncü kez ölmek istedim. Ben ilk defa aşk uğruna ölmek istedim. Nasihatler ve akıl veren sözlere kulaklarımı kapadım. Duymak istediklerimi söylemediler hiç. Kalbimin kırılan camlarını bir başkası gelip düzeltirmiş. Evet daha önce de ol bu doğru bir başkası düzeltir de ben bir başkası ile değil ölmek istediğm kişi ile o cam parçalarından puzzel yapmayı tercih ederim. Bu sefer ölmek istedim ölmeyi denemedim. Bu sefer sevmrk istedim sevildiğim kadar. Bu sefer ayrı yataklarda aynı şehirde uyumak istemedim. İstedim, umdum ne kadar körelmis olsada istedim onunla sonuna kadar olmak. Bizim sonumuz olmamalıydı bu. Ölümün bizi sonlandırması gerekirdi dudaklarındaki zehirli kelimeler değil.

Ölmek güzel geliyor kulağa. Rahatlayıp kurtulucaksın işte. Ölmek kolay değil. Sen o uçurunun kıyısından aşagiya bir bak o sert kayalıklar sana kucak acmış resmen. Ah bir atlasan gerisi çok kolay değilmi. Neden atlıyamıyorum. Neden hala gidemiyorum. Daha önce denemiştim bunu da şimdi neden bir adım daha gidemiyorum uçuruma doğru.

~ ve bir ses gelir de anlarsın hic bir ölüm son olmuyor ~