THE JOCK (COMPLETED)

CHAPTER 10

❝THE JOCK❞
(Chance Series 03)
written by; Leiwrites

Chapter 10

Kwyn opened her eyes when she heard the two voices inside the room. Her sight is slightly blurred but she noticed who one that baritone voice.

"Wag ka ng masyadong mag alala pare, it's a minor fever. Hindi pa siya mamamatay katulad ng naiisip mo." Unfamiliar voice speak to Aether that she heard.

"I'm not worried." Kaila ni Aether.

"Hindi worried 'yung tipong naninigaw kana sa mga nurse dito para lang sa kanya?" Pagpapaintindi pang wika ng unfamiliar voice.

Gusto niyang marinig lahat ng pag uusapan ng dalawa. Noon lang niya napansin na doctor pala ang kausap ni Aether and it seems that Aether knew that doctor.

"Tsk. Inaapoy na ng lagnat si Kwyn anong sa tingin mong gagawin ko? Umiyak para hingin ang tulong niyo? Fuck!" Inis na wika ni Aether.

"Easy pare. You can be worry about her but do you know that when you shouting the nurses here is just the proof of your being a crying man?" Halata sa boses ng doctor ang nang aasar.

"Fuck you. I'm not a crying man." Aether uttered.

"Lol. Ang oa mo mag alala pare. Lagnat lang yan hindi malalang sakit. Now, I was thinking if she had an ill mas malala pa kaya sa iyak ang gagawin mo?" Asar nito kay Aether.

"Fuck you Evrio! Can you get out? Baka dikita matantya sasabog yang bibig mo pag nasuntok kita." Pikon na wika ni Aether. Tumawa lang dito ang doctor bago umalis kaya naman saka siya gumalaw para mapansin sya nitong gising na siya.

"Kwyn! Gising kana." Mabilis na wika nito pagkapansin sa kanya. Agad na lumapit sa kanya ang binata.

"H-hindi. Natutulog pa ako." pilosopong sagot niya na ikinangiti nito.

"Kumusta pakiramdam mo? May masakit ba sayo?" Alalang tanong nito.

"Okay lang ako pero nagugutom ako. Anong ginagawa mo dito?" Takang tanong nya dito.

"Anong gusto mong kainin?" Pambabalewala nito sa tanong niya. Kaya umusbong na naman ang pagkairita niya sa binata.

"Bakit ka nga nandito?"

"Binatayan ka." Seryosong wika nito. Nawala na sa itsura nito ang kanina'y katuwaan ng gumising sya.

"Diba may pasok ka ngayon? Bakit mo pa ako binantayan dito? Alam mo bang mawawalan ka ng trabaho sa ginagawa mo ngayon dito?" Sermon niya dito.

Alam niyang ang tulad nito ang taong susubukin ang lahat ng mga bagay na hindi nito nakasanayan at  magiging masaya ito kahit sa simpleng dahilang 'yun.
In other words, Kwyn is just nothing to him.

"I quit." Derektang saad nito.

"Tanga ka ba? Bakit mo ginawa 'yun? Sa tingin mo madaling makahanap ng trabaho sa panahon ngayon?" Panenermon niya pa din.

"Hindi katangahan na umalis ako sa trabaho ko. You need me here."
Seryosong wika nito.

"Hindi kita kailangan dito."

"Hindi ba?" Sarcastic ang boses nito. Hindi niya alam kung nasaktan ba ito o ano.

"Mas importante ang trabaho mo kesa sakin." Dagdag nya pa.

"Fuck my job. Mas inaaalala mo pa ang trabaho ko kesa ang sarili mo. Can't you see Kwyn? I can quit if I want and one more thing, Hindi ako nagquit dahil sa tanga ako. I quit my job just to make you safe. wala kang pamilya na pwedi kong pagkatiwalaan na alagaan ka kaya bakit sinesermunan mo ako ngayon?"

"Dahil mahalaga ang trabaho mo sayo!" Singhal niya dito.

Kahit pa nagpapanggap kang mahirap. You're enjoying to do your poor job. You treasure it, carefully!

Gusto niyang idagdag pa sa sasabihin dito pero hindi niya itinuloy.

"You're much more than important to me pero hindi mo 'yun pinapansin." Puno ng hinanakit na wika nito bago mabilis na lumabas ng silid.

Bigla siyang natigilan.
Tama ba ang nakita niya?
Nasaktan niya si Aether?
Dapat ba matuwa sya sa bagay na 'yun? Dapat pa magse-celebrate siya dahil sa wakas nakabawi siya dito? Tumingin siya sa pinto ng kwarto na nilabasan ni Aether. And she just laugh... A fake laugh.

Ano bang nangyari?

Bakit siya ngayon nagi-guilty ngayon kung nasaktan ang binata sa sinabi niya?

Ang dare ay dare.
Kung tutuusin hindi pa niya ginagawa ang second step ng dare sa kanya ni Czizea.

To make Aether fall in love with her. At paano niya 'yun gagawin?
She was in between.

If she'll do that step two or hindi na. Napabuntong hininga sya. Nakita niya ang kamay na may karayom na may dextrose pa.
Napangiwi sya. She really hate to be called Patient. Kaya bumangon sya at mabilis na inalis 'yun. Dumugo pa ang wrist niyang may Band aid na kung saan doon itinusok ang syringe sa kanya para lagyan sya ng dextrose.

Umalis na ang binata at alam niyang hindi na babalik 'yun. Kaya naman kahit nakasuot pa ng lab gown ay pilit na tumayo sya pababa ng stetcher bed, magbabanyo sya para hanapin ang damit niya ng muling bumukas ang pinto ng silid niya.

And it was Aether who shocked staring at her at the same time concern. Gusto pa sana niyang magsalita ng maunahan sya nito.

"Bakit ka tumayo agad? Mabibinat ka sa ginagawa mo!" Wika nito bago mabilis na nilagay sa isang mesa ang dala nitong dalawang paper bag. Bago sya nito nilapitan at binuhat pahiga sa kama.

Hindi niya inasahan ang ginawa ng binatang pagbuhat sa kanya, ni Hindi siya nakapagprotesta.
Akala niya hindi na babalik ito kasi nasaktan na niya ito..?

"Bakit mo inalis ang nasa kamay mo? Tsk tsk. Ang tigas ng ulo mo Kwyn." inis na wika nito ng makita ang wrist niya.

"Wala namang malambot na ulo, Aether." Nakasimangot na sabi niya. Biglang natigilan si Aether maging siya ganun din..

Dun na siya sa point na wala talagang malambot na ulo at pinilosopo niya lang ang sinabi ng binata pero hindi 'yun ang nagpatigil sa kanya.

It's like...

That's the first time....

Na tinawag niya ang binata sa pangalan..

Aether was perfectly and genuinely smiling at her. His eyes was occurred only to her eyes.
Naramdaman niya ang pag bilis ng tibok ng puso niya. Kaya napakurap kurap siya bago ito sinita.

"Huwag kang ngumiti ng ganyan, Napapangitan ako sayo." Dahilan niya bago siya humiga at pumikit agad.

Hindi niya alam pero may pakiramdam siyang tuwang tuwa ito sa pagtawag niya sa pangalan nito. That's what Aether wants to hear from her.

"Mamaya kana matulog. Kumain kana muna alam kong gutom ka.