Dawn Beatrice POVMugtong mugto ang mga mata 'ko dahil kakatapos 'ko lang basahin ang isang storya sa Wattpad at grabe ang hagulgol 'ko sa bawat pangyayari na nagaganap sa istorya. Napaka galing ng pag kakasulat at pagkakalahad ng bawat detalye ng istorya na siyang nagpaiyak sakin ng todo.
Nakatulala ako sa librong mahal na mahal 'ko ng may naglahad ng panyo sa akin.
Kaya naman napalingon ako sakanya. At nagulat ako marahil sa itsura niyang mala anghel napatulala ako sa mukha nya. Sa isang mabilis na oras lang ay nakabisado 'ko na ang bawat sulok ng mukha nya.
Mula sa kanyang makapal na itim na kilay ang kanyang matangos na ilong ang mga mata niyang kulay brown at ang kanyang labi na ma masa masa na kulay pink.
Oh god ito na ba ang Mr. Right ng buhay ko? Kung hindi pa lord,pwedeng siya nalang?
Naputol ang pagkakatulala 'ko sa kaniya ng tumikhim siya.
"Ahm.. miss ito oh panyo. napansin 'ko kasi na kanina ka pa umiiyak.." marahan niyang sabi habang nakatingin sa mga mata ko kaya naman napatingin din ako sa mga mata niya at para akong nalulunod sa mga tingin niya.
Oh lord, jusko siya na ba ang sarili kong J boy? Kung hindi pa siya yon lord, hindi po ako papayag!
Nagiwas ako ng tingin sa kanya "h-hindi n-na huwag nalang s- sayo nalang iyang panyo mo.."
"Bakit? May sarili ka bang panyo?" Tanong niya habang nakatitig parin saakin.
"W-wala.." pabulong kong sagot
"Oh yun naman pala eh, kaya kunin mo na itong panyo ko.." Ani niya sabay ngiti ng matamis. Kung nakatayo ako malamang nalag lag na ang panty ko.
"H-hindi na,okay lang talaga..tsaka mukhang mamahalin kasi iyang panyo mo kaya huwag na, madudumihan 'ko lang iyan." Sabi ko sabay tingin sa librong nasa harap 'ko ng bigla siyang tumawa kaya napalingon ulit ako sakanya ng nakakunot ang noo 'ko hala! Sayang naman to kung baliw to ang gwapo, gwapo niya para maging isang baliw. Tsk!
"May nakakatawa ba sa sinabi ko?"
"Damn. Sorry for laughing,I didnt mean to make fun of you. Here.. just take it punasan mo iyang mata mo magang maga eh. Can you still see me? Hahahaha" natawa tawa pa ang mokong habang nilalagay sa kamay 'ko yung panyo niyang mamahalin. bakit ba nandito sa tabi 'ko to? At bakit ba kinakausap 'ko to? Hindi ko naman siya kilala kaya dapat snob ako.Tsk!
"Bakit kaba nandito? Kilala mo ba 'ko? Kilala ba kita?"mataray kong tanong habang nakataas ang kilay 'ko.
"Oh. Hahahaha okay.." ani niya talagang natatawa habang umiiling pa. Konti nalang iisipin kong baliw talaga siya.
Maya maya pa ay sumeryoso siya habang may ngiti parin,na nakasilay sa labi niya at saka naglahad ng kamay sabay sabing
"Hi! Ako nga pala si Justian Gideon Rafael." Ani niya sabay ngiti ng pagkatamis tamis pero hindi dapat ako magpaepekto, hindi ako marupok.
Napatitig ako sa kamay niya natetemp ako na hawakan pero duh, hindi nga ako marupok!
"So?"Ani 'ko habang nakataas padin ang kilay 'ko at nagpapahid ng mga natuyong luha 'ko sa mukha. hindi porket pogi ka magiging marupok, na dapat ako maging sayo!
"Hahaha sungit mo naman, nagpakilala na nga ako e." untag nya at napanguso pa ang mokong.
Napatingin ako sakanya ng mabuti naniningkit ang mga mata 'ko sige na nga papakilala na ko malay mo siya na ang future bebe ko.
" Dawn. Dawn Beatrice" anyi 'ko sabay lahad ng kamay siya naman ngayon ang napatitig sa kamay 'ko at maya maya may ngiti na sa labi niya sabay abot sa kamay ko.
YOU ARE READING
UNEXPECTED LOVE
FanfictionShe was 18 years old back then when she met the most unexpected person that she will never think of meeting in her entire life. He is the distinguished man named JUSTIAN GIDEON RAFAEL RAMOS And like his name he is one of a hella righteous man and h...