Çapraz Hayatlar*

31 -Gitme

Bölümün bir kısmını ilk defa Ahu'nun ağzından yazacağım. Umarım beğenirsiniz💖

●Ahu

Birisinin sizi anladığını hissetmek, yanında olduğunu bilmek her zaman derin bir nefes aldırmıyor maalesef. Yetmiyor.

Doktor Bahar'ın beni gerçekten anladığını, hatta kendini harap ettiğini biliyordum. Çünkü bu yaşanılan şey her anne için zordu.

Tabi gerçekten anne olanlar için. Muhtemelen benim annem bir şey hissettmezdi.

Bahar Hanımla ayrıldıktan sonra, o benim minik kızlarımın ameliyatına girdi. Ben ise benimle aynı acıyı paylaşan kocamın yanına gittim.

Yiğit Çelen...

Hastanenin dışında bir banka oturmuş, ağlayarak sigara içen adama baktım uzun süre. Bir sene önce ki hali gözümün önüne gelmişti. Gözünü kırpmadan adam öldürebilen gözünü, bedenini, kalbini nefret bürümüş bi adamdı. Şimdi ise bir hayatın son bulmaması için ağlıyordu. Onu ilk önce aşk, sonra da baba olmak değiştirmişti buna inanıyordum.

Kızlarımız içerde yaşam mücadelesi verirken, ağır adımlarla yanına gittim. Benim geldiğimi görünce, sigara tutan elinin avucuyla gözlerini sildi.

Yavaşça kendimi yanına bıraktım. Boşta ki eliyle beni göğsüne çekti. Korkuyorduk. İkimizde deli gibi korkuyorduk ama üzerimizde aptal bir sakinlik vardı.

●Yazardan

Ameliyat için hazırlanan Reha, kapıya çevirdi bakışlarını. Bahar hala gelmemişti ve kadın için telaşlanmıştı. O an adam durumu yavaş yavaş sindirmeye başlamıştı. Ameliyat masasında yatan kendi çocukları da olabilirdi ve bu yüzden acısı daha da katlanıyordu.

"Bahar hocanız nerde?" Dedi yanındakilere.

O sırada kapı açıldı. Kadının kırmızı gözleri çekmişti dikkatini.

"Geldim." Dedi Bahar varla yok arası sesiyle. Ellerini yıkamaya girişirken, Reha arkadan yaklaştı kadına.

"İyi misin?" Dedi. "İstersen girme ameliyata Bahar. Ben halledebilirim."

Bahar ellerini yıkadıktan sonra adama döndü.

"İkimizde elimizden gelenin en iyisini yapmak zorundayız Reha. Bu bebeklere hiç bir şey olmamalı tamam mı? Lütfen..." dedi kafasını iki yana sallayıp. Reha kadının alnına ufak bir öpücük kondurdu ve ameliyathaneye girdi. Bahar da hazırlandı ve adamın arkasından gitti.

🍷

Asuman hızlı hızlı üstünü değiştirmiş, çantasını da alıp odadan çıkmıştı. Ulaş meraklı gözlerle ona baktı. Asuman derin bir nefes aldı.

"Arayacağım dedim ya Ulaş, niye bakıyorsun öyle?"

"Ne var gelsem? İnsanları tehdit edecek değilim ya."

Asuman adama bayık bir bakış attı. "Emin misin?"

Ulaş derin bir nefes aldı. "Semih'i yukarı çağır, aşağı inmeme yardım etsin."

🍷

Ahu ve Yiğit içeri geçmiş, ameliyatın olduğu katta bekliyorlardı. Ahu oturuyor, Yiğit ise volta atıyordu. Son iki saatte bir paketi bitirmişti. Stres tüm bedenlerini ele geçirmişti sanki.

O sırada ikisi de kafasını tıkırtı seslerine çevirdi. İkisi de hiç beklemediği kişileri görmüşlerdi.

Ahu kaşlarını çattı durumu anlamaya çalışırken.