Expect The Unexpected

Chapter 4

Lyra Liana

"Oh anak kain kana mukhang napagod ka sa trabaho ah" kaagad na salubong saakin ni mama ng makarating ako sa bahay

"Sobra pa sa napagod ma" sabi ko saka umupo sa hapagkainan
Nakita ko naman ang fried chicken sa harapan ko kaya kaagad akong kumuha rito

Sino ba naman ang nilalang na hindi mapapagod kung secretary kana nga driver ka pa

"Bakit naman anak?" Mama ask while preparing our dinner

"Imagine ma secretary na driver grrr" galit na sabi ko saka kumagat ng fried chicken

"What do you mean?" tila gulat na Tanong ulit ni mama at umupo sa tabi ko

"Yung lintek na Raylad na yun nakoooo ka bwct ginawa pa akong driver" pag naalala ko ang mukha ng kumag nayon ay parang gusto kung kumatay ng tao

Gulat naman akong napalingon kay mama ng tumawa ito ng napaka lakas

"AHAHAHA imagine mo yun isang Lyra Dizon naging driver pfftt" malakas na tawa ni mama kagago pati banaman ito ay ipikunin ako

"Tsk whatever"i said and rolled my eyes
Nilibot ko ang paningin ko kasi hindi ko napapansin ang awra ni papa kaya tinanong ko kaagad si mama

"btw where's papa?" tumingin muna sakin si mama bago binalik ang tingin niya sa pagkain

"Nasa taas siya may kausap sa phone"sagot naman ni mama at nagsimula nang kumain
"Oh andyan na pala siya" mama said at tinuro si papa na pababa ng hagdan
Agad ko itong nilapitan and kiss his chick
Pero pansin ko ang lungkot sa mga mata neto

Masayahun si papa kaya hindi ako sanay na ganito ang itsura niya kaya naman kaagad ko itong tinanong

"Pa is there something wrong?" kunot noong tanong ko kay papa at umupo nalang ulit

"Dadating ang lola mo bukas kasama ang pinsan mo" nawala nalang bigla ang gutom na nararamdaman ko kanina at biglang kumabog ng malakas ang dibdib ko dahil sa sinabi ni papa

Hindi ito ang araw na inaasahan kung pagdating nila
Bakit ngayun pa eh kakasimula ko palang magtrabaho

"Are you sure hon?" Papa just nodded when mama asked him
Alam kung hindi nila ito gusto ngunit wala silang magawa

"Yes hon,at bukas doon tayo mag didinner sa mansion " hindi ako nagsalita dahil kinakabahan ako naka tunganga lang akong tumitingin sa pagkain ko ng biglang tinanong ako ni papa

"Sasama kaba anak?" pinipilit mang itinatago sakin ni papa ang lunkot na nararamdaman niya ay napapansin ko parin ito sa boses niya

" yes pa,why not?tsaka Don't worry pa ok lang ako" alam kung nag aalala sila para saakin,
kahit ako naman ay nag aalala para sa sarili ko
ang kailangan ko lang gawin ay ihanda ang sarili ko sa mga masasakit na salita galing sakanila

"I'm sorry baby,walang magagawa si papa para sayo" malungkot na aniya

Alam ko kung bakit ganito nalang kalungkot si mama at papa ng malamang darating si lola at pinsan ko bukas

"It's ok pa parang di naman ako nasanay sakanila,tsaka isa pa may trabaho na ako"nakangiti kung sabi ngunit sa loob looban ko ay naghahalung takot,kaba at inis

Nang matapos kaming kumain ay nag paalam akong aakyat na sa kwarto ko
Pagkadating ko dito ay agad akong nahiga sa kama
pakiramdam ko masyado akong napagod ngayung araw,kaya naman ay maaga akong nakatulog

*****KINABUKASAN*****

Maaga akong nagising kaya maaga akong naka paghanda para sunduin si Raylad