Goodbye, To Whom I Cherish

Chapter 11

Mildred

YES THIS IS IT, ito na ang araw na pinaka iintay naming lahat, ang araw ng competition.

After kung mag paalam kay mama ay pumunta naman agad ako sa FICU park ng naka bihis na

Pagdating ko don ay mini make-up an na yung iba tapos yung iba naman ay nag sasanay pa while waiting for their turn.

"Hey Amae" tawag ko

"Yes"

"Nag rehearse na kayo?"

"Hindi pa, nag iintay pa kasi kami sa iba na dumating" response niya

Sa FICU park, may mga corners dun na pwede kayong mag ensayo kasi dahil sa napakalawak niya ay pwede talaga dun gawin ang malalaking events

katulad ng sa ngayon, pagkatapos naming ma make-up an ay inaantay nalang namin yung iba na dumating para sa last rehearsal namin

habang nag iintay kami ay kasabay naman dun ang pag takbo ng oras, "my god hindi pa kami nakaka last rehearsal", Sabi ko sa isip.

"Coach" tawag nung assistant na FICU student din "malapit lapit na po mag simula yung paligsahan hindi pa po tayo nakaka last rehearsal"

"Oo nga eh" sagot niya "sino ba dito ang nakaka kilala kay Van Santos?" tanong niya,

tapos nag pataas naman kaming tatlo ng kamay and then he told us kung nasaan na ba daw si van ngayon kasi siya nalang ang inaantay namin.

"Tinawagan ko na po, kanina si Van coach, then sabi niya papunta na raw siya dito, at malapit na daw siya so mga ilang minuto nalang siguro makaka ra ting na din yun" sabi ni amae

"Ako rin kanina, I called van para ipapunta dito, but sinabi niya lang na malapit na daw siya" dagdag pa ni junfred

"Sige iintayin nalang natin siya ng mga ilang minuto, kaya kayo diyan pag kabisa muna kaya ng mga steps, ok!"

Mga ilang minuto pa ang nagdaan at hindi pa rin dumadating si Van kaya naman nag aalala na si Sr. George ba ka daw kasi ma forfeit kami

kasi kulang kami ng kasamahan and hindi makaka pag sayaw sa entablado because of that, so inulit na naman ni sir ang tanong niya kanina,

then amae and junfred said na nag text daw ulit sila pero walang rumereply tapos pag tatawag sila walang sumasagot

Then amae ask me kung tumawag ba si van kasi ako daw palagi yung tinatawagan niya. 

Habang tinititigan ko ang phone ko ay di mawala sa isip ko kung ano ng possible na nangyari sa lalaking yun

Iniisip ko nga ba ka umandar na naman ang pagiging matampuhin nun, I really don't want to think ngayon

kasi matagal tagal namin tung pinag practice an tapos di namin magagawang sumayaw, God!!! hindi ko na alam ang gagawin ko

pero pag sulyap ko sa entrance ng FICU park ay naroroon si Van Santos, sa di maipaliwanag na dahilan ay ngumiti lang ako

At tinawag ko siya para papasukin dito sa loob, ba ka kasi di siya pumapasok ay dahil di niya kami nakikita.

"Coach, nandito na si Van Santos" sabi ko habang naka ngiti

"Talaga, Asan?" tanong niya

"Yun po coach oh, nakatayo lang sa may entrance nitong park"

"Asan?"

"Oo nga asan" sabi namin nung iba

"Yun po oh" habang tinuturo ko ang direksiyon kung saan ko nakita si Van "di niyo nakikita, teka lang po ah, pupuntahan ko" pag papaalam ko kay coach

"Teka, Mildred, saan ka pupunta?" tanong ni Sr.

"Kay van ho"

"Saan mo naman siya pupuntahan?"

"Sa entrance po" sabi ko

"Bumalik ka ka agad kasi mag la-last rehearsal na tayo" pa alala niya sa akin

"basta bilisan mo lang ikaw pa naman ang unang sasayaw" dagdag pa niya

As I walked papunta ng entrance ay parang may mali, kasi nung pagtingin ko ulit sa entrance ay wala na si Van

Nasaan naman kaya yun pumunta, so I decided na lumabas kasi ba ka nandoon lang si Van nagtatago, maybe because nahihiya siya. HAHAHAH!! 

Napaka mahiyain talaga, paglabas ko galing ng FICU park ay wala akong nakitang nag ngangalang van

ang tanging nasisilayan ko lang ay isang babae na naka upo lang sa tabi tabi, marumi siya at parang wala ata sa tamang pag iisip.

Nilapitan ko siya then I ask a question if may nakita ba siyang lalaki kanina na naka tayo lang dito sa entrance

Then e dinescribe ko yung pag mumukha ni van kung ano yung sinuot niya and etc., and ang tanging isinagot lang niya ay

"Wag mo na siyang hanapin, pero kung gusto mo talaga siyang makita, pumunta ka sa kung saan kayo unang nag kakilala"

After niyang sabihin ang mga katagang yun ay sa una naguguluhan ako kasi we're just friend and wala naman kaming isang napaka special na lugar para tawaging una naming pagkikita

But na realized ko na lahat naman ng tao mapa kaibigan, may relasyon, or kahit sino pa, may lugar kung saan sila unang nagka kilala.

So pumunta ako ng paaralan hindi sa FICU don sa kung saan talaga una kung naging kaibigan si Van

Pagdating ko sa paaralan namin nung elementary ay agad ko namang hinanap si van ewan ko ba kung bakit ako naniwala sa baliw na babae na yun pero mukha kasing totoo

Wala naman sigurong mawawala kung susundin ko siya diba. Mga ilang minutong paghahanap ay bigla nalang tumunog ang cellphone ko, so I answered it immediately

"Hello?"

"Mildred si Amae to, bumalik ka na daw dito kasi konting oras nalang at mag sisimula na, at tsaka pang siyam pala tayo" remind sa akin ni amae, then bumalik naman ka agad ako sa paghahanap kay Van.

Lahat ng possibling lugar dito sa elementary school namin na feeling ko ay nandoon si van ay napuntahan ko na

Naikot ko na nga siguro itong buong school eh, but bigla nalang akong napahinto nang nakita ko si van nakatayo lang

At Nakatingin lang sa malayo at tinititigan ang isang upuan, hindi ko alam kung anong ginagawa niya pero feeling ko ay kanina pa siya nakatayo dito.