Amelya

Yaşanacak Güzel Günler Var. ( part1)

Sevgili Yazarınız bir 10 bölüm daha sizlerle.Bu aklımda olan bölümün ilk partı aslında tek part olarak uzun bir bölümizle paylasacaktim ama bu biraz zaman alırdı. Birazda olsa merakınızı gidermek ve Amelyayi hayatınızdan koparmamak amacıyla kısa partı paylaşıyorum. Okuyan herkese Teşekkürler.

Cümleyle olduğum yerde dondum.Hani bebeğim iyilesecekti hani bişeyi yoktu.Hepsi yalan mıydı ? Kendime gelip kapıyı hızlıca açtım.Doktor ve Kaan bir anda bana döndüler.Kaan duyup duymadığımı anlamak için gözlerimin içine bakıyordu.

"Hayatım ne oldu ? Bebeğimiz iyi mi ?

" İyi değil.Duydum seni.Hani iyilesecekti hani onun iyi olabilmesi için elinden gelen herseyi yapacaktın ?

Kaan başını önüne eğdi.

"Konussana Kaan.Bişey söyle.

Yine konuşmadı bende doktora döndüm.

"Benim bebeğim ölemez Önümüzde onla yaşayacağım güzel günlerim var benim.Daha çok erken.Şimdi hiçbir yere gidemez.Ona konuşmayı yürümeyi öğretecegim.Sonra koşmayı.Sonra okuma yazmayı öğrenip anneler gününde şiir okuyacak bana. Onun aşık olduğunu göreceğim hatta evlendiğini hatta torunlarımı. Siz benim elimden bunları alamazsınız. Diyip koşarak odadan çıktım.Doktorun gözünden akan yaşı görmüştüm.Kaanda ağlıyordu.Mavi gözleri çaresizdi.Benim meleğim ölemezdi.Hastanede deli gibi koşturuyordum .Hastanenin dışına çıktığımda sanki hiç nefes almamış gibi cigerlerime çektim havayı.Gözyaşlarım artık durmuyordu.Yüzümü okşayan rüzgar koşarken dağılan saçlarımı yüzümden çekiyordu.Göz yaşlarımıda kurutuyordu. Bağırmak istiyordum.Deli gibi bağırmak.Arkamda Kaanın beklediğini biliyordum.Ama ne yapacağımı kestirmeye çalışıyor gibiydi.Tekrar koşmaya başladım.Hastane dağın tepesindeydi.Mardin dağların üzerine kurulmuş bir şehirdi zaten.Koşup çocuğumun üzerine düşen olum gölgesini kaldırmak elimden geldiği kadar uzaklaştırmak hatta yok etmek istiyordum.Ölümden kaçar gibi koşuyordum.Dağın yamacına ulaştığımı farkettim.Asağısı uçurumdu.Kaanın sesi arkadan ugultu şeklinde geliyordu.Çocuğum ölecekse bende ölürdüm.

"Amelya bu tarafa gel orası çok tehlikeli.

"Bebeğim ölecek mi Kaan ? Ben ona bakamadım mı ? Belkide seni dinleseydim daha çok dikkat etseydim erken doğurmazdım.Bebeğim tehlikeye girmezdi.Ben onun katili olucam belkide.

Bu ihtimalin canımı yakması yüzünden bu haldeydim.Benim yüzünden olduğuna inandırmıştı beynim beni.

"Hayır ölmeyecek.O bizim oğlumuz.Senin bir suçun yok Amelya.Takdiri ilahi böyle sen ne yapabilirdin ki ? Ne olur bu tarafa gel konuşalım.

"Ölecek dedin.Bana yalan söylemeyi bırak artık.Duydum.Doktora oğlumun ölmemesi için ne yapmam lazım dedin.Beni kandırma artık. Oğlum gidecekse bırak bende gideyim.

"Doğru dedim.Seni kandırmayacağım.Bebegimizin durumu kötü ve buradaki hastanenin bakımı yetersiz.Onu Istanbula götüreceğim iyi olacak ne olur yapma böyle.

Bu ihtimal içimi rahatlatmış olsada içim hala yanıyordu.Hani biber yersinizde yanar ya ağzınız su içmek için çırpınırsınız.Iste öyle bir acı var yüreğimde.Su lazım ama su yok.

"Gerçekten mi ?

"Evet meleğim.Bak orada kimsesiz kaldı.Yalnız kaldı.Kimsesi kalmadı o hastanede.Annem nerde demez mi ? Korkmaz mı ? Gözlerini açtığında ilk bizi görsün istemez misin Amelya.

Şimdi idrak etmistim.Bebeğim orada yalnızdı.Belki bana ihtiyacı olurdu.Onu bırakıp gidemezdim.Ama onu beni bırakırsa gelip kendimi buradan atacağıma dair söz verdim kendime.

"Tamam.Geliyorum.Hemen gidelim.

Kaana doğru yaklaştı ve ona sarıldım.Kokusunu içime çektim.Gözlerindeki yaşların sebebi ne olursa olsun onun o güzel mavi gözlerinden yaş akmamalıydı.Onunda bebeği hastaydı.Sanırım bencillik yapıyordum.Mantığım sonunda bedenimi duygularımın elinden kurtarmıstı.Bunu anlayınca Kaana bir daha sarıldım.

"Özür dilerim Kaan .

"Neden canım ?

"Hem bebeğimizi sağlıklı dünyaya getirmediğim için hemde  kendimi düşünüp seni düşünmediğim için.Bencilligim için affet sevgilim.

"Sen iyi ol.Siz iyi olun yeter.Ne olursa olsun yanındayım Bebeğim.Artık aglamayacağız.Bebeğimiz nasıl iyi olur onu düşüncegiz.Sizi asla bırakmam.

"Seni seviyorum Kaan.Seni karşıma çıkaran  Allaha şükürler olsun.

"Bende seni seviyorum meleğim.Sen ve oğlum hayatımdaki en güzel seysiniz.Size sahip olduğum için dünyanın en şanslı adamıyım.Bunun için Allaha şükürler olsun.

Dudaklarımız birbirini buldu.Onu öpmek bana hep iyi geliyordu.Aklım hala bebegimdeydi.

"Hadi Kaan oğlumuzun yanına gidelim.

"Hadi.

Koşa koşa ağlaya ağlaya geldiğim yerden Kaanın kollarının arasında dönmek en güzel moraldi bana.Bana en güzel yer oğlumun ve biricik  aşkımın yanı.Hastaneye vardığımızda benim hastaneden çıkışıma şahit olan personeller gözlerimin içine bakıyorlardı.Gülümsedim.Gülümsediler.Evet artık daha iyiyim.Ağlayarak sızlayarak bişey yapılmayacagini ben çok küçükken öğrendim.Şimdi oğlum için elimden geleni yapıp Allaha tevekkül etme zamanı.Onun için güçlü durma zamanı.Kaan beni yatağa yatirdiginda farketmistim.Kan vardı.Dikislerim patlamış olmalıydı.Fiziksel acı hissetmemistim ama şimdi dibine kadar hissesiyordum.

"Ah Kaan ! Doktor çağır.

"Tamam canım dayan bak hemen gelcem.

2 dakika kadar sonra doktorum ve Kaan içeri girdiler.Kadın beni muayene edip yüzünü buruşturdu.

"Kaan bey sizi dışarı alabilir miyiz ?

"Nesi var ? Neden kan var ?

"Bişeyi yok birkaç dikişi patlamış o kadae çıkarsınız hemen halledecegim.

"Tabi.Siz işinize bakın. Dedi ve saçlarımın arasına bir öpücük kondurup çıktı.Şu hayatta pişman olmayacağım iki şey var.Kaana aşık olmak ve bebeğimi doğurmak.Dikislerime pansuman yaparken aynı zamanda konuşmaya başladı.

"Amelya hanım.Hastaneden koşarak çıktığınızı gördüm.Çok korkunç görünüyordunuz.Neden böyle yapıyorsunuz ? Kendinize dikkat etmeniz lazım.

"Bebeğim kötü. Bir anda öyle hissettim öyle yaptım ne yapmamı beklerdiniz ?

"Sizin koşarak kendinizi yorgun düşürerek dikislerinizi patlatarak bebeğinize yararınızın dokunacagini  düşünmüyorum. Aksine yanında olmalısınız. Dimdik sağlıklı bir şekilde.

"Farkındayım doktor.Artık öyle yapacağım.

"Benimde bebeğim 7 aylık doğdu ve solunum yollarında problem vardı.Zaten solunum yolları rahatsızlığı 7 aylık doğan her bebekte sıkça gördüğümüz bir rahatsızlık.

"Ee bebeğinize ne oldu.

"Cebinden telefonunu çıkardı ve saçları kahverengi beline kadar olan güzel bir kızın fotoğrafını gösterdi.

"Şuan 17 yaşında.Ve oldukça sağlıklı.Gerekli bir tedavi uygulanirsa iyileşme olasılığı yüksek.Ama o şartlar bu hastanede yok.Zaman kaybetmeden büyük şehirlerden birine gitmelisiniz.Önceliğiniz Istanbul olsun.

"Teşekkür ederim.

"Rica ederim. Dedi ve en sıcak gülümsemesini yolladı bana.

Demekki benim bebegimde iyilesebilirdi.Kadının odadan çıkmasıyla Kaan içeri geldi.

"Canın yandı mı çok ? Birdaha o yataktan kalkmak yok.

"Kaan beni bırak şimdi Çok acil istanbula gitmemiz lazım.Çok acil.

"Tamam canım.Hazırlıklar yapılıyor. Ambulans uçakla  İstanbula varacagız ve hersey çok iyi olacak.

"Biliyorum Kaan inanıyorum buna.Yaşanacak Güzel Günlerimiz Var.