Not : Bir daha sakın kimseye güvenme !!

6.8K 266 19
                                    

Vay bee !! Amelya 59.000 olmuş.Bu benim ilk hikayem bu kadar okunmasını hiç beklemiyordum.Okuyan herkese sonsuz teşekkürler ♥ Vote sınırımız 65 ;) 65 vote olunca yeni bölüm yüklenecek .

Multimedia :Kaan

***Anlaşma hikayemede göz atın lütfen. ***

Şaşkın bakışlar ve açık bir ağızla dinlediğim sözlerinden sonra kendimi toparladım ve cevap verdim.

"Benden sıkıldığını söyleyen birinin beni böyle sahiplenmesi ilginç doğrusu.

"Seni sahiplenmiyorum.Nüfusta hala karımsın ve -

"Ve çocuğunun annesi degil mi ? Geç bunları Kaan .Bu kadar değişmenin bir anda bambaşka bir adam olmanın altında yatan sebebin ne olduğunu bilmek istiyorum.

"Bir sebebim  yok.Ben sadece sıkıldım ve  eski hayatımı özledim.

"Bende özledim. Dedim ve ayağa kalktım.Sesimin tonu benden izinsiz yükselmeye başlamıştı.

"Bende özledim.Eski hayatımı , eski okulumu ve eski arkadaşlarımı.Ben senin için aylarca Mardin denen Allahın dağında yaşadım ama sesim çıkmadı.Aylardır oğlum sayesinde uykularım harap oldu.Bu bir bahane değil kaan .Ben senin sıkılıpta kenara attığın kız arkadaşlarından değilim.Duydun mu ? Bana bu değişiminin nedenini söyle .

" Söylüyorum işte .Sadece  sıkıldım. Dedi. Gözlerini kaçırması  bunun doğru olmadığı kanıtlıyordu.

" Çık burdan Kaan.

Kaan şaşkınca bana baktı . "Ne ?

"Dışarı çık Kaan .Seni görmek bütün sinir sistemimi maf ediyor anlamıyor musun ? Madem benden sıkıldın o zaman defol burdan .

"Oğlum için burda olduğumu söyledim.

"Kaan defol.Seni gördüğümde herşey beter oluyor.Seni gördüğümde kafamda kurguladığım herşey bozuluyor.Sen yokken seni öldürmek istiyorum ama o lanet mavi gözlerine bakınca herşey değişiyor.Sana olan nefretim bir anda ortadan kalkıyor.Çünkü ben seni herşeyden vazgeçecek kadar çok  sevdim Kaan.Çünkü Ben seni mevsimlik değil , ömürlük sevdim.Şimdi seni unutabilmem için çık hayatımdan.

Gözyaşlarım görüntü kalitemi düşürecek kadar ele geçirmişti yeşil gözlerimi.Utanmadan sıkılmadan belkide kendimi rezil durumuna düşürerekde olsa Kaana gerçek düşüncelerimi söylemiştim. Hafiflediğimi hissetmistim.O benden sıkıldığını söylerken bile ben onu bu kadar nasıl sevebilirim ? Bu aşk dedikleri ne gurursuz yapıyor insanı ? Hiç kırpmadan gözlerimin içine bakıyordu.Mavi gözleri dolmuştu ve yanağından bir damla gözyaşı süzüldü .Ama neden ? Benden sıkıldığını söyleyen adam şimdi neden ağlıyordu ?

"Amelya ben özür dilerim. Çok özür dilerim.Hayatından tamamen çıkacağım.Ama sana son kez sarılmama izin ver ne olur ?

"Tamam. Dedim. İstesemde Hayır diyemezdim zaten.Ona sarılmayı ,ona dokunmayı , onu  hissetmeyi o kadar çok özlemiştim ki !Bu benimde son dileklerimdendi.Yanıma gelip kollarını belime doladı ve bende kollarımı onun boynuna doladım.Kokusu hala eskisi gibiydi. Bunun son sarılmamamız olduğunu bilmek ne acıydı.Sonra Kaan kollarını belimden çekip elleriyle çenemi okşadı.Gülümseyerek dudaklarıma eğilip ufak bir öpücük kondurdu ve sonra kapıyı açıp odadan çıktı.Kendimi odadaki küçük koltuğa bıraktım.Kaan tamamen hayatımdan çıkmıştı. Şimdi gerçekten ayrılmıştık. Hızlıca doğrulup gözyaşlarımı sildim ve olanları gözden geçirdim.Kaanın özür dileyişleri , bakışlarındaki hüzün ve gözyaşı , beni sarışı ve öpüşü hepsi hepsi Kaanın hala beni sevdiğini hissetmemi sağlıyordu.Kaanın böyle davranmasının altındaki sebep ne olabilirdi ki ? Aklıma hiçbirşey gelmiyordu.En iyisi Kaana sormaktı.Daha gitmemiş olmasını umarak hızlıca koltuktan kalktım ve Yiğit efeyi kontrol ettim.Üstündeki battaniyeyi biraz daha örttüm.Bu kadar bağırmamıza rağmen ilaçlar yüzünden uyanmamıstı.

AmelyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin