Zawgyi
ခံုမွာထိုင္ရင္းစာအုပ္ဖတ္ေနတံုး ရိေပၚကတစ္အိမ္
လံုးကိုေမႊေနာက္ေတာ့တယ္။ၾကံဳတဲ့ေနရာထားထား
တဲ့ေဆးလိပ္ဘူးေတြအကုန္လံုး အမိုက္ပံုးထဲလြင့္ပစ္
ရင္း သူ႔ကိုလည္းပြစိပြစိနဲ႔ရန္လွမ္းလုပ္ေသးတယ္။
ျဖစ္သလိုေနေနတဲ့အိမ္ကေလးကရိေပၚေရာက္လာ
ေတာ့မွၾကည့္ေပ်ာ္႐ူ႔ေပ်ာ္ေလးျဖစ္ေတာ့တယ္။
သန္႔႐ွင္းေလးလုပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ရင္း
သူျပံဳးေနမိတယ္။
ဘုရားသခင္ကသူ႔ကိုမွားယြင္းစြာထုဆစ္ခဲ့မိလို႔
အားနာသြားတယ္ထင္ပါရဲ႕။ျပည့္စံုလြန္းတဲ့ေကာင္
ေလးကိုလက္ေဆာင္အေနနဲ႔ျပန္ေပးတယ္။
"ဘာလို႔အဲေလာက္ေတာင္စိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ။
ငါ့ေကာင္ေလးကေခ်ာလိုက္တာဆိုပီးေတြးေနတာ
လား''
ျပံဳးစစမ်က္နာေပးနဲ႔သူ႔ခံုေဘးကၾကမ္းျပင္ေပၚ
လာထိုင္ခ်တယ္။ေခြၽးေတြစို႔ေနတဲ့မ်က္နာႏုႏုေလးက
ပန္းသီးစိမ္းေလးႏွင္းရည္ေတြရြဲေနသလို။
"အင္း ကိုယ့္ေကာင္ေလးကအရမ္းေခ်ာတာဘဲ''
ေ႐ွာင္းက်န္႔လက္ထဲကစာအုပ္ကိုပိတ္ရင္း ရိေပၚ
နဖူးေလးကိုဆြဲနမ္းလိုက္ေတာ့ မိူရထားသလို
ျပံဳးေနျပန္တဲ့ေကာင္ေလး။
"ေရသြားခ်ိဳးေလ။ကိုကိုေန႔လည္စာျပင္ထားလိုက္
မယ္''
"ဟုတ္''
အသီးအရြက္ေတြေရေဆးခ်က္ျပဳတ္ေနရင္း
သီခ်င္းဆိုသံကိုၾကားေနရတယ္။ေရခ်ိဳးခန္းထဲေအာ္
ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ႔သီခ်င္းဆိုေနတဲ့ဝမ္ရိေပၚရယ္ပါ။
႐ိုး႐ွင္းလြယ္ကူတဲ့ဟင္းလ်ာေတြသာခ်က္ျပဳတ္တာ
မို႔ခနေလးအတြင္းမွာဘဲပီးစီးသြားတယ္။ခူးခပ္ေနတံုး
ရိေပၚက သူ႔ခါးကိုလာဖက္ရင္း တရံူ႔ရံူ႔နဲ႔ေခြးေပါက္
ေလးလိုလုပ္ေနျပန္တယ္။
"ေမႊးလိုက္တာ။ကိုကို႔လက္ရာမစားရတာၾကာပီ''
ေျပာလည္းေျပာ လည္ဂုတ္ကိုေလနဲ႔လာလာမူတ္ေန
တဲ့ရိေပၚ။အထိမခံတဲ့ေနရာမို႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔ လည္ပင္း
ေလးပုဝင္သြားေတာ့လည္း သေဘာတက်ရီ
ေနျပန္တဲ့ေကာင္စုတ္ေလး။
ESTÁS LEYENDO
ashy silent (Complete)
Romanceကံၾကမၼာဆိုတာကုိယံုတယ္။ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ယံုတယ္။ဆန္းၾကယ္မူ႔ေတြကိုယံုတယ္။ပီးေတာ့...... မင္းကိုယံုတယ္။ ကံကြမ္မာဆိုတာကိုယုံတယ်။ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ယုံတယ်။ဆန်းကြယ်မူ့တွေကိုယုံတယ်။ပီးတော့...... မင်းကိုယုံတယ်။
