Zawgyi
"ဆိုင္မသြားနဲ႕ေနာ္ကိုကို။ဒီညကြၽန္ေတာ့အတြက္
အခ်ိန္ေပး''
ဖုန္းထဲက Message ေလးကိုၾကည့္ရင္းၿပဳံးေနတဲ့
ေရွာင္းက်န႔္ကို ရီပိုင္ကမွတ္တမ္းေရးေနရင္း
ေျပာတယ္။
"ဒီေကာင္ေလးကိုမင္းေတာ္ေတာ္ခ်စ္မိသြားပုံဘဲ
ေနာ္အားက်န႔္၊ကုသမူ႕ခံယူပါလို႔ငါေျပာေနတာ
နစ္ေပါက္ေနပီ။မင္းအာ႐ုံေတာင္ထားခဲ့တာ
မဟုတ္ဘူး''
ရီပိုင္က ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ စိတ္ေရာဂါဆရာဝန္ဆိုတာ
ထက္ပိုတယ္။ရွင္သန္လိုစိတ္မရွိတဲ့မရွိတဲ့
ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕အသက္ကို နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႕ဆက္လက္
ေစခဲ့တဲ့သူ။အပင္ပန္းဆုံးအခ်ိန္ေတြမွာေဘးနား
ရွိေပးခဲ့တဲ့မိတ္ေဆြ။
"အင္း''
ေရွာင္းက်န႔္ဖုန္းကိုအိတ္ထဲထိူးထည့္ရင္းထရပ္
လိုက္တယ္။ဒီေန႕ေကာင္ေလးရဲ႕17နစ္ျပည့္ေမြးေန႕
တဲ့ေလ။သူ႕ဆီအခ်ိန္လာကုန္မယ့္ရိေပၚအတြက္
တစ္ခုခုေတာ့ျပင္ဆင္ထားသင့္တယ္မလား။
"ကိုယ့္ကိုကိုယ္အရမ္းဖိအားမေပးနဲ႕ေနာ္အားက်န႔္။
မင္းရဲ႕အေျခအေနကတိုးတက္မူ႕ရွိလာတယ္ဆို
ေပမယ့္ မင္းရဲ႕ rashျဖစ္တတ္တဲ့အေျခအေနရယ္၊
hostilityျဖစ္တတ္တဲ့အေျခအေနကတည္ၿငိမ္
ေသးတာမဟုတ္ဘူး''
"အင္းပါ''
ရီပိုင္ဆီကေနအျပန္ေရွာင္းက်န႔္ လမ္းကစတိုး
ဆိုင္ေလးဆီဝင္ခဲ့တယ္။ဒီညရိေပၚကိုသူညစာ
ခ်က္ေကြၽးရမယ္။ခ်က္ျပဳတ္မစားေတာ့တာၾကာ
လို႔လားမသိ။အသီးအ႐ြက္ေတြၾကည့္ပီးဘာဝယ္
လို႔ဝယ္ရမွန္းေတာင္မေတြးတတ္ေတာ့။
ဟိုဟိုဒီဒီကိုင္ၾကည့္ေနတူံး ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ေျခေထာက္
ဆီလိမ့္လာတဲ့ေဘာလုံးေလး။ဒူးေထာက္ခ်လိဳက္
ကာေကာက္ေနတုံး ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္သူ႕
ဆီေျပးလာတယ္။
"သားဟာ''
၅နစ္အ႐ြယ္ခန႔္ေကာင္ငယ္ေလးက ေရွာင္းက်န႔္
လက္ထဲကေဘာလုံးကိုၾကည့္ရင္းေျပာတယ္။
"သားေဘာလုံး''
ေဘာလုံးကိုင္ထားရင္းေၾကာင္အေနတဲ့ေရွာင္းက်န႔္
ေၾကာင့္ကေလးငယ္ကသူ႕ေဘာလုံးျပန္မေပး
ေတာ့ဘူးထင္လို႔လားမသိ။ငိုခ်ေတာ့တယ္။
KAMU SEDANG MEMBACA
ashy silent (Complete)
Romansaကံၾကမၼာဆိုတာကုိယံုတယ္။ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ယံုတယ္။ဆန္းၾကယ္မူ႔ေတြကိုယံုတယ္။ပီးေတာ့...... မင္းကိုယံုတယ္။ ကံကြမ္မာဆိုတာကိုယုံတယ်။ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ယုံတယ်။ဆန်းကြယ်မူ့တွေကိုယုံတယ်။ပီးတော့...... မင်းကိုယုံတယ်။
