5

50 7 16
                                    

Eric's pov

Έχουν περάσει κάποιες ώρες απο την ώρα που έγιναν όλα αυτά τα σκατα . Σε λίγο θα πρέπει να φύγω γιατί εχω κανονίσει να βγω , οπότε θα ησυχάσουν απο την παρουσία μου . Η πόρτα μου χτυπάει «Ποιός;» λεω και μπαίνει μέσα η μαμά μου . Τι θέλει τώρα ; έρχεται και κάθετε δίπλα μου

«Σε αγαπάω το ξέρεις έτσι;» λεει σιγανά

«Οχι δεν το ξέρω κανείς δεν μου το δείχνει»

«Γιατί το λες αυτό ; σε αγαπάω πάρα πολυ και ο μπαμπάς σου . Κοιτά Έρικ η  ηλικία σου είναι περίεργη , ούτε εγω πέρασα καλή εφηβεία , χάλια ήταν αλλά θα έρθει η μέρα που όλα θα αλλάξουν , οπως άλλαξαν και σε εμένα. Πίστεψε με ποτέ ακόμα δυσκολεύομαι να τα πιστέψω όλα αυτά που συνέβησαν» ναι εντάξει , σιγά μην ξέρει πως νιώθω . Το χειρότερο που μπορεί να έπαθε στην εφηβεία της ειναι να της έσπασε το νύχι. «Ξέρω οτι δεν με πιστεύεις , αλλά πέρασα πολυ άσχημα την εφηβεία μου , το βλέπω στο ύφος σου οτι δεν με πιστεύεις» χαμογελάει

«Δηλαδή τι μπορεί να έπαθες;» ρωτάω διστακτικά . Μου δίνει ενα τεράστιο τετράδιο που κρατούσε τόσοι ώρα

«Εδω μέσα είχα γράψει οτι ένιωθα κάθε μέρα μέχρι που γνώρισα τον μπαμπά σου , αν θες διαβασε το και τότε ίσως με συμπαθήσεις λίγο και καταλάβεις πως μοιάζουμε εμείς οι δύο.» λεει και βγαίνει εξω . Για να δούμε τι λεει εδω μέσα...

Ria's pov

«Τι κάνεις;» λεω στον Χάρρυ

«Τίποτα . Είσαι εντάξει; φαίνεσαι λίγο κάπως»

«Ναι μια χαρά ειμαι» χαμογελάω «Θα με πάρεις αγκαλιά»

«Ναι» παω και με αγκαλιάζει «Για αυτό σε λέω μωρό ακόμα»

«Αν σε κοπανισω τώρα να δούμε ποιος θα είναι μωρό» λέω και γελάμε .

Περνάει λίγη ώρα που καθόμαστε έτσι μέχρι που ακούω την πόρτα του Έρικ να ανοίγει «Μαμά;» φωνάζει

«Στο σαλόνι» λεω και φεύγω πάνω απο το Χάρρυ «Τι έγινε;» του λεω όταν έρχεται

«Έρχεσαι λίγο;» γνεφω και τον ακολουθώ ως την κουζίνα . Αφήνει το ημερολόγιο μου στο τραπέζι και το σπρώχνει προς τα εμένα . «Συγγνώμη» λεει και με αγκαλιάζει , δεν το περίμενα αυτό

«Δεν χρειάζεται να λες συγγνώμη , απλά θέλω που και που να ακούς αυτά που λέω . Θα βγεις τελικά με τους φίλους σου ;»

«Ναι , τώρα θα πάω εχω καθυστέρηση»

«Ωραία» πάμε ξανά στο σαλόνι και φτάνουμε στην πόρτα , μόλις ο Έρικ την ανοίγει για να βγει βλέπω απο πίσω την Χρύσα κάπως περίεργη «Χρύσα;» έρχεται και με αγκαλιάζει και αρχίζει να κλαίει «Τι έγινε ; ο Ναιαλ;»

Surprise  SequelWhere stories live. Discover now