Surprise Sequel

12

Το άλλο πρωί

«Ξύπνα αγόρι μου , εχεις και ενα σχολείο» λεει η μαμά μου και με ταρακουνάει , προσπαθεί να μου τραβήξει την κουβέρτα αλλά την κρατάω και ξανα σκεπαζομαι . Συνεχίζει να μου τραβάει την κουβέρτα και συνεχίζω να κάνω το ίδιο

«Μαμα!» φωνάζω για να με αφήσει αλλά δεν σταματάει ίσα ίσα που τραβάει δυνατότερα «Μαμα ειμαι γυμνός» λεω και σταματάει

«Μην νομίζεις οτι ντρέπομαι να σε δω γυμνό απλά να ξέρεις και στην τελική από την κοιλιά μου βγήκες»

«Αυτό δεν ειναι επιχείρημα» λεω

«Όπως και να έχει , σηκω τώρα!»

«Πωωωω δεν θέλω είμαι άρρωστος»

«Ναι ναι ετσι το λέμε τώρα , σήκω!»

«Καλα καλα» λεω και σηκώνομαι καθος τυλιγομαι με το σεντόνι «Θα φύγεις να ντυθώ όμως» λεω , στριφογυρίζει τα μάτια της και φεύγει .

Η αλήθεια είναι ότι όντως δεν νιώθω καλά ψυχικά . Δεν το εχω χωνέψει ακόμα όλο αυτό που έγινε και δεν θέλω να την δω , δηλαδή θέλω αλλά δεν ξέρω αν θέλει εκείνη . Τελικά σηκώνομαι και πάω στην ντουλαπα περνώ ένα φούτερ και μια φόρμα και τα φοράω, δεν συνηθίζω να ντύνομαι έτσι πάρα μόνο όταν έχω να κάνω γυμναστική αλλά σήμερα δεν θέλω να βάλω τίποτα καλύτερο.

Κατεβαίνω κάτω και βλέπω τον μπαμπά μου στην κουζίνα "καλημερα" μου λέει και του απαντάω το ίδιο ανέκφραστα "Είσαι καλά, εννοώ πραγματικά καλά?" Μου λέει

"Μια χαρά είμαι" λέω και του δίνω ένα ψεύτικο χαμόγελο

"Πάντως αν θες να μου μιλήσεις εδώ θα είμαι"

"Ευχαριστώ αλλά είμαι καλά"

"Εντάξει" λέει και φεύγω από εκεί, περνώ τα κλειδιά μου και την τσάντα κι βγαίνω έξω. Μπαίνω στο αμάξι μου και ξεκινάω προς το σχολείο μου . Στην διαδρομή σταμάτησα και για ένα καφέ, γιατί το νιώθω θα χρειαστώ ενέργεια για σήμερα. Φτάνω στο σχολείο και κοιτάω γύρω για εκείνη αλλά δεν την βρίσκω.

Μπαίνω μέσα και προχωράω στους διαδρόμους για να βρω το ντουλαπάκι μου . Αφού το βρίσκω το ξεκλειδώνω και αφήνω την τσάντα μου μεσα και περνώ μόνο το βιβλίο που χρειάζομαι. Από πίσω μου περνάνε δύο κορίτσια και ψιθυρίζουν πράγματα και γελάνε, τώρα ή η Τζες μίλησε για ότι έγινε ή απλά είναι χαζό γκόμενες σόρρυ κιόλας.

Απο την δευτερα λυκείου πολλά κορίτσια άρχισαν να μου κολλάνε γιατί πώς να το πω εκείνο το καλοκαίρι άλλαξα αρκετά . Τα μαλλιά μου έγιναν κάπως μαγικά σαν του μπαμπά μου και οι κοπέλες έχουν ένα κόλλημα με τις μπούκλες στα αγόρια και να ήταν που άρχισα να γίνομαι λίγο ποιό μαλακας από πριν που άρχισα να αντιμιλαω και όλα αυτα και αυτό για κάποιο λόγο τους αρέσει . Εγώ τότε προσπαθούσα να ξεπεράσω την Τζέσικα, δεν τα κατάφερα αλλά έκανα πολλά πράγματα με πολλές κοπέλες. Δεν είμαι περήφανος που θα το πω αλλά είχα γίνει fuck boy και ίσως για αυτό να μην με θέλει η Τζέσικα όπως την θέλω και εγώ γιατί και τότε είχε απομακρυνθεί από εμένα . Τέλος πάντων φέτος προσπαθώ να αλλάξω κάπως,  κάνω ακόμα μαλάκιες αλλά έκοψα να αλλάζω κοπέλα κάθε βράδυ.

Προχωραω στο διάδρομο για να πάω προς την αίθουσα της χημείας , χειρότερο μάθημα του κόσμου αλλά είμαι με την Τζέσικα σε αυτό.

Μπαίνω στην τάξη και κάθομαι δίπλα της όπως πάντα,  δεν με κοιταει καν απλά συνεχίζει να γράφει πράγματα στο τετράδιο της . Μιλά της χαζε τώρα που δεν είναι εδώ κάνεις από την παρέα του μαλακά της . Ναι σκάσε αυτό θα εκανα. Ποιος εφηύρε της φονουλες στο κεφάλι είναι πολύ χαζες . Το άκουσα αυτό βλάκα τελείωνε και μιλα της και για δική σου πληροφόρηση εσύ με δημιουργησες στο κεφάλι σου . Καλά σκάσε τώρα.

Σκουνταω ελαφρά τον ώμο της και γυρνάει να με κοιτάξει "μπορούμε να μιλήσουμε;" ρωταω

Και τέλος το κεφάλαιο

Πώς σας φάνηκε;

Ελπίζω όλοι να είστε όλοι καλά , αυτά από εμένα αγάπες
Kisses😘