The Antagonist's Point of View

Prologue

"Good bye, teacher! We'll see you tomorrow!" Paalam sa akin ng mga magaaral ko. Kumakaway-kaway pa ang mga ito bago nagunahang makalabas sa pinto.

"Be careful! Don't forget to do your homework!" Pasigaw kong paalala.

Nang masiguro kong maayos na ang silid-aralan, dumiretso ako sa banyo at kinatok ang panghuling cubicle.

"Emma.." sambit ko, wala akong narinig na sagot. I sighed. "Come on, I know you're there" Saad ko, sa pagkakataong ito ay hikbi na ang sumagot sa akin. "Open the door, teacher is here.."

Matagal akong naghintay pero hindi pa rin bumukas ang pintong namamagitan sa aming dalawa, kakatok na sana ako ulit ngunit bigla itong bumukas.

Yumuko ako at lumuhod upang mapantayan ang mata ni Emma, halatang-halata ang maga nitong mata at ilong, nakanguso ang kaniyang labi na tila ba magsusumbong. Nginitian ko siya at hinigit sa isang yakap.

"What happened?" Tanong ko sa kaniya. Kanina kasi habang ako'y nagkaklase ay bigla itong tumakbo palabas, hinabol ko siya ngunit sinabi niyang ayaw niyang may makakita ng pagiyak niya, na hintayin ko na lamang daw siya sa silid-aralan.

"Non ho più un amico," pagsusumbong nito sa akin, kumunot ang nuo ko, kanina lamang ay nakita ko sila ni Greta na magkahawak kamay at sabay pumasok, paanong wala na siyang kaibigan?

"What do you mean? You have Greta, your classmates and me..." pagaalu ko sa kaniya. Umiling ito. "Greta.. Non credo che voglia ancora essere mia amica, non ho più un'amica!" Saad nito, hindi na raw siya gustong maging kaibigan ni Greta dahilan ng mas lalo niyang paghagulgol kaya mas lalo kong hinigpitan ang yakap ko sa kaniya at napapikit.

Naaalala ko ang sarili ko sa kaniya noong ako'y bata pa kaya hindi ko mapigilang maawa. Nanatili kami sa ganoong posisyon hanggang sa kumawala siya sa yakap ko. "Feeling better now?" tanong ko sa kaniya. Hindi ito sumagot at nanatiling nakayuko.

Iginaya ko na lamang siya palabas ng banyo at kinuha ko ang mga papeles at mga ipinasa ng aking mga magaaral sa silid-aralan bago kami dumiretso sa aking sasakyan. "I'm gonna drop you home, okay?" Saad ko sa kaniya habang ikinakabit ang seatbelt. Tumango ito at nanatiling tahimik.

Habang nasa biyahe ay hindi kumikibo si Emma, malayong-malayo sa Emmang kilala ko. I went to the drive through of one fast food restaurant and bought Emma an ice cream para pagaanin ang loob niya.

"Do you want teacher to talk to Greta?" I asked. Umiling ito bilang sagot.

"Do you want to tell Teacher what happened?" I asked again. Umiling ito at sinabing "Not yet.."

Tumango ako at nanahimik. Tahimik din niyang kinain ang ice cream hanggang sa maihatid ko na siya sa bahay nila.

"Come in." Sigaw ko nang marinig ang katok sa pinto.

"Ma'am, your auntie wants to talk to you" Sabi ni Oly at itinaas ang telepono.

"Yes, auntie?" Tanong ko nang makuha ko ang telepono.

"Dear, are you available this Saturday? There is really a good investment proposal and we are gonna meet the businessmen on Saturday, can you come?" She said.

"I can't auntie, I already have an appointment that day.." Pagsisinungaling ko.

"Dear, I swear this investment is worth it! I swear! Hindi ka magsisisi! Please dear, come..."