"ေဟး..ၾကည့္စမ္း!အဲဒါစီနီယာအမဇန္ကိုသြားေၾကာင္တဲ့အရူးေကာင္ စုန္႕ရန္မဟုတ္လား..!"
"အင္း...ဒီေန႕စီနီယာအစ္ကိုရန္နဲ႕သူနဲ႕..သူေသကိုယ္ေသတုိက္ပြဲရွိတယ္မဟုတ္လား? ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တာလဲ?"
"သူ႕၀တ္စံုကိုၾကည့္လိုက္ေသြးေတြခ်ည္းပဲ...အဲဒိေ့တာ့အဲဒိ့တုိက္ပြဲျပီးျပီးေတာ့ စီနီယာအစ္ကိုရန္ေသျပီးသူႏုိင္ခဲ့ တယ္လို႕ေျပာရမွာလား?"
"မျဖစ္ႏိုင္တာ! သူကအခုမွအေျခခံအဆင့္၃ပဲရွိေသးတာစိနီယာအစ္ကိုကအဆင့္၆မွာ..ဒီေလာက္အကြာၾကီးကို ဘယ္လိုႏိုင္မွာလဲ...ျပီးေတာ့ဒီဂိုဏ္းမွာသူ႕ေလာက္အသံုးမက်တာသူပဲရွိတာကို"
"ဒါဆိုသူဘာလို႕အသက္ရွိေနေသးလဲ? သူေသကိုယ္ေသတုိက္ပြဲပါဆိုမွတစ္ေယာက္ကမျဖစ္မေနေသမွာပဲ။ ႏွစ္ ေယာက္လံုးအသက္ရွင္ေနတဲ့သူေသကိုယ္ေသတိုက္ပြဲငါေတာ့မၾကားဘူးဘူး.."
"မွန္းဆမေနနဲ႕...သြားေမးရေအာင္.."
၀တ္စံုျဖဴတစ္ခုလံုးေသြးရြဲေနကာ သူ႕ရင္ဘတ္မွာေသေလာက္ေအာင္ ဒဏ္ရာရေနတာကိုေတာင္မမူသလို ေအးေဆးစြာလွမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ စုန္႕ရန္ကိုၾကည့္ကာ တပည့္အားလံုးကတီးတိုးေျပာေနၾကသည္။
"ေဟး.. စုန္႕ရန္...လူရႈပ္ေလး...ရန္မင္းနဲ႕တိုက္ျပီးဘယ္လိုအသက္ရွင္ေနေသးတာလဲ?"
တပည့္အုပ္စုတစ္စုကသူ႕လမ္းကိုပိတ္ကာေမးလိုက္သည္။ သူတို႕ကိုပတ္၀န္းက်င္ကလူအားလံုးကလဲစိတ္၀င္ စားစြာေစာင့္ၾကည့္ေနသလိုျဖစ္ေနကာ သူတို႕တစ္စုကအားလံုးရဲ႕အာရံုအလယ္ကိုေရာက္ေနသည္။
"ကေလးေတြနဲ႕ကစားဖို႕အခ်ိန္မရွိဘူး..ဖယ္စမ္း"
စုန္႕ရန္ကသူတို႕ကိုတစ္ခ်က္ေတာင္ထပ္မၾကည့္ေတာ့ဘဲသူ႕လမ္းကိုလူေတြကိုတြန္းဖယ္ကာဆက္ေလွ်ာက္ သြားလိုက္ေတာ့ လူအားလံုးတိတ္ဆိတ္ဆြံ႕အသြားသည္။ အဲဒိ့လူႏံုလူအကဘယ္တုန္းကေမာက္မာတက္သြား ရတာလဲ? တပည့္အမ်ားၾကီးကိုအျပစ္လုပ္ရေအာင္..သူအရူးလား?
"စုန္႕...စုန္႕... စုန္႕ရန္! ေနာက္တလွမ္းလွမ္းၾကည့္မင္းဘယ္လိုျဖစ္မလဲဆိုတာ.."
YOU ARE READING
ႏွစ္ကိုယ္တူ
Historical Fictionထာ၀ရအျပစ္ေပးျခင္းေခ်ာက္ကမ္းပါးက ေကာင္းကင္ဘံုကအစံြဆံုးလူပ်ိဳကလူ႕ျပည္က ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ လူတစ္ေယာက္ကိုယ္ထဲျပန္လည္ရွင္သန္ခြင့္ရခဲ့သည္။ အျမင့္ဆံုးက်င့္ၾကံမႈေတြနဲ႕လူက လူ႕ျပည္ေရာက္ကာ အနိမ့္ဆံုးက်င့္ၾကံဆင့္နဲ႕ျပန္လည္ရုန္းကန္ခဲ့သည္။ ဒီစာအုပ္ကလူၾကီးဖတ္စရာပါ...
