အၾကီးအကဲလန္ကစုန္႕ရန္ေနတဲ့အိမ္ကျခံတံခါးကိုအသံျမည္ေအာင္ေခါက္လိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္ခဏအၾကာမွ ထြက္လာသူကသူ႕အခန္းေဖာ္ျဖစ္သူ တန္ဟူျဖစ္ေနသည္။
"အၾကီးအကဲလန္!?"
သူကအံ့ၾသတာထက္ထိတ္လန္႕သြားမိသည္။ ဒီအၾကီးအကဲကဘာလို႕သူတို႕ျခံတံခါးဆီကိုေရာက္ေနတာလဲ။ သူဒီအၾကီးအကဲကိုထိခိုက္ေအာင္တစ္ခုခုမ်ားလုပ္မိတာလား?
"ဒီ..ဒီတပည့္..ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္"
"တပည့္ဂိုဏ္းသား စုန္႕ရန္ကိုေခၚခဲ့ပါ"
သူ႕စကားကိုအၾကီးအကဲလန္ကျဖတ္ေျပာလိုက္သည္။
"အမ္? စုန္႕ရန္? သူ..သူကေစာတုန္းကအျပင္ထြက္သြားတယ္"
"ဘာ?သူဘယ္သြားတာလဲ?"
အၾကီးအကဲလန္ကမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားကာေမးလိုက္သည္။
××ငါခ်င္ယြီဆီသြားတုန္းကသူေလ့က်င့္ေရးကြင္းဆီသြားလိုက္တာလား××
လို႕သူမေတြးလိုက္မိသည္။
"သူဘယ္သြားလဲမေျပာသြားဘူး..."
"အစ္..အဲ..အၾကီးအကဲလန္...စီနီယာအစ္ကိုစုန္႕က ေလ့က်င့္ေရးကြင္းဆီပဲသြားတာေနမွာ"
"စုန္႕ရန္ျပန္လာရင္ငါသူ႕ကိုရွာေနတယ္လို႕ေျပာလိုက္ပါ..ငါ့မွာသူနဲ႕ေတြ႕ဖို႕အေရးၾကီးကိစၥရွိတယ္လို႕.."
ေျပာျပီးတာနဲ႕ေၾကာင္အအက်န္ေနခဲ့တဲ့ တန္ဟူကုိထားခဲ့ျပီးသူမတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ကေလ့က်င့္ေရးကြင္းဆီ ကို ဦးတည္ထြက္လာခဲ့သည္။ တန္ဟူကေတာ့စုန္႕ရန္ကအၾကီးအကဲလန္ကိုဘာေတြသြားျပီးအမွားလုပ္ထားတာ မ်ားရွိေနလဲလို႕စဥ္းစားေနမိသည္။
အၾကီးအကဲလန္နဲ႕ခ်င္ယြီက ေခ်ာေမာတဲ့လူနဲ႕ခပ္ယဲ့ယဲ့ဆိုင္းဘုတ္ကိုေလ့က်င့္ေရးကြင္းမွာေတြ႕ရမယ္လို႕ ထင္ခဲ့ေပမယ့္သူတို႕ေရာက္ေတာ့ဘယ္သူမွမရွိေနပါ။
"အၾကီးအကဲလန္ကိုႏႈတ္ဆက္ပါတယ္.."
"မင္းတို႕စုန္႕ရန္ဆိုတဲ့ဂိုဏ္းသားကိုေတြ႕မိေသးလား? ဒီေနရာမွာအရူးလိုအျမဲရပ္ေနတဲ့လူေလ?"
အၾကီးအကဲလန္ကေလ့က်င့္ကြင္းကလူေတြကိုေမးလိုက္ေပမယ့္အားလံုးကေခါင္းယမ္းျပၾကသည္။
YOU ARE READING
ႏွစ္ကိုယ္တူ
Historical Fictionထာ၀ရအျပစ္ေပးျခင္းေခ်ာက္ကမ္းပါးက ေကာင္းကင္ဘံုကအစံြဆံုးလူပ်ိဳကလူ႕ျပည္က ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ လူတစ္ေယာက္ကိုယ္ထဲျပန္လည္ရွင္သန္ခြင့္ရခဲ့သည္။ အျမင့္ဆံုးက်င့္ၾကံမႈေတြနဲ႕လူက လူ႕ျပည္ေရာက္ကာ အနိမ့္ဆံုးက်င့္ၾကံဆင့္နဲ႕ျပန္လည္ရုန္းကန္ခဲ့သည္။ ဒီစာအုပ္ကလူၾကီးဖတ္စရာပါ...
