၃မိနစ္ေလာက္ႏွိပ္ျပီးခ်ိန္မွာသူမေျခေထာက္ကအေၾကာအားလံုးေပ်ာ့ေျပာင္းသြားသည္။ သူကေျခေထာက္က စုန္႕ရန္လက္ေတြထဲမွာ ႏူးညံ့အိစက္ေနတဲ့တို႕ဖူးတံုးလိုျဖစ္လာသည္။
"ငါအခုအဆိပ္ထုတ္ေပးေတာ့မယ္"
စုန္႕ရန္ကဆံခ်ည္မွ်င္လိုအပ္တစ္ခုကိုသူမကိုျပလုိက္ကာေျပာလုိက္သည္။ သာယာမႈနဲ႕လြင့္ေမ်ာသလိုခံစားေန ရတဲ့ခ်င္ယြီကအပ္ကိုေတြ႕တာနဲ႕ေအးခဲသြားသည္။
"ဒါ..ဒါနဲ႕ဘာလုပ္မလုိ႕လဲ?" သူမကေၾကာက္ရြံ႕ေနပံုနဲ႕ေမးလိုက္သည္။
စုန္႕ရန္ကျပံဳးထားရင္းသူမေျခေထာက္ကိုမ်က္ခံုးနဲ႕ပင့္ကာျပလိုက္သည္။ သူရဲ႕မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာကအျပံဳးက နတ္သားနဲ႕မတူဘဲနတ္ဆိုးနဲ႕တူတယ္လို႕ခ်င္ယြီထင္မိသည္။
"ခ..ခ..ခဏေလး! ဒီ..ဒီနည္းပဲရွိတာလား?"
"ဒါဆိုငါကဘယ္လိုအဆိပ္ထုတ္ရမွာလဲ..?"
သူကသူမေမးခြန္းကိုေမးခြန္းနဲ႕ပဲျပန္ေျဖလုိက္သည္။
"မ်က္စိပိတ္ထားလိုက္..မင္းဘာမွခံစားရမွာကိုမဟုတ္ဘူး"
ခ်င္ယြီကမ်က္လံုးကိုအျမန္ပိတ္လိုက္ေပမယ့္သူမကိုယ္လံုးကတဆတ္ဆတ္တုန္ယင္ေနသည္။
ရုတ္တရက္လက္ၾကီးၾကီးတစ္ဖက္ကသူမေခါင္းကိုအသာအယာပြတ္ေပးလိုက္ျပီးလံုျခံဳေႏြးေထြးမႈနဲ႕သူမကုိယ္ ေတြကတုန္ယင္မႈရပ္သြားသည္။ အဲဒိ့ခဏမွာပဲစုန္႕ရန္လက္ထဲကအပ္ေတြကဒဏ္ရာဆီကိုအျမန္ထုိးစိုက္လိုက္ သည္။
သာမာန္မ်က္စိနဲ႕ခ်က္ျခင္းၾကည့္လို႕မျမင္ရတဲ့ အပ္ေပါက္ရာေသးေသးေလးကခ်င္ယြီရဲ႕ဘယ္ဘက္ေပါင္နားမွာ ေပၚလာသည္။အဲဒိ့အေပါက္ကေနမီးခိုးလိုျဖဴျဖဴေငြ႕ေတြထြက္လာျပီး သူမေျခေထာက္နားမွားျမဴထုလိုအံု႕ဆိုင္း သြားေစသည္။ ခဏခ်င္းမွာပဲအဲဒါေတြကျပယ္သြားျပီး စုန္႕ရန္ ကခ်က္ျခင္းပဲအပ္ေပါက္ရာေပၚကိုႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ စုပ္ထုတ္လိုက္သည္။
"အ! ဘာ-?!"
ရုတ္တရက္မေမွ်ာ္လင့္ဘဲေပါင္ေတြကိုစုပ္ခံရေတာ့ခ်င္ယြီမ်က္၀န္းေတြအစြမ္းကုန္ျပဴးက်ယ္သြားသည္။ သူမ ေပါင္ေတြဆီကိုစုပ္ေနတဲ့စုန္႕ရန္ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုၾကည့္ျပီးသူမမ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးနီရဲပူေလာင္ေနကာအံ့ၾသထိတ္ လန္႕ရွက္ရြံ႕မႈနဲ႕အသက္ရႈရပ္မတက္ျဖစ္ေနသည္။
YOU ARE READING
ႏွစ္ကိုယ္တူ
Historical Fictionထာ၀ရအျပစ္ေပးျခင္းေခ်ာက္ကမ္းပါးက ေကာင္းကင္ဘံုကအစံြဆံုးလူပ်ိဳကလူ႕ျပည္က ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ လူတစ္ေယာက္ကိုယ္ထဲျပန္လည္ရွင္သန္ခြင့္ရခဲ့သည္။ အျမင့္ဆံုးက်င့္ၾကံမႈေတြနဲ႕လူက လူ႕ျပည္ေရာက္ကာ အနိမ့္ဆံုးက်င့္ၾကံဆင့္နဲ႕ျပန္လည္ရုန္းကန္ခဲ့သည္။ ဒီစာအုပ္ကလူၾကီးဖတ္စရာပါ...
