သူ႕ကိုယ္ကိုအျမန္ေရျပန္ခ်ိဳးလိုက္ကာ စုန္႕ရန္ကထံုးစံအတိုင္းေလ့က်င့္ကြင္းဆီကိုျပန္သြားလိုက္သည္။ တပည့္ မ်ားအားလံုးနဲ႕ေလ့က်င့္ကြင္းကစည္ကားေနသည္။ စုန္႕ရန္ကအရင္ေနရာမွာပဲရပ္ေနသည္။
"စုန္႕ရန္လာျပန္ျပီ...ဒီေကာင္ကေတာ့တကယ္မဟုတ္တဲ့ေနရာမွာဇြဲၾကီးတာပဲ..."
"သူ႕ေနာက္လိုက္သြားတဲ့ႏွစ္ေယာက္ဘာျဖစ္သြားလဲမၾကားပါလား? သူတို႕သူ႕ကိုသြားတိုင္ထားျပီလား?"
"အာ?မင္းမၾကားဘူးလား? အဲဒိ့ႏွစ္ေယာက္ကအရမ္းကိုေက်နပ္ေနတဲ့အျပင္သူ႕၀န္ေဆာင္မႈဘယ္ေလာက္ ေကာင္းတယ္ဆိုတာေတာင္လုိက္ေၾကာ္ျငာေပးေနတယ္ေလ"
"ဘာ!? သူတို႕ကသခင္ကိုသစၥာရွိတဲ့ေခြးေတလိုပဲ..သူကမေကာင္းေၾကာင္းေတာင္အေျပာမခံၾကေတာ့ဘူး.. စုန္႕ရန္ သူတို႕ကိုဘာလုပ္လိုက္တာလဲမသိဘူး?"
"ဘယ္သူသိမွာလဲဒါေပမယ့္မေန႕ညကငါက်ိဳးရႊမ္ကိုေတြ႕ေတာ့သူမမ်က္ႏွာကအျပံဳးေတြေ၀ေနတာပဲ...သူမက ျပန္ျပီးေမြးဖြားလာသလိုကိုေပ်ာ္ေနတဲ့ပံုျဖစ္ေနတာ"
"ေဟး..ဟိုမွာၾကည့္ဦး!"
"ဒါက..."
"တပည့္ကအၾကီးအကဲလန္ကိုဂါရ၀ျပဳပါတယ္.. "
လွပတဲ့အမ်ိဳးသမီးကခပ္ေ၀းေ၀းကေနလွမ္းလာတာျမင္ထဲကေဘးနားကတပည့္ေတြအားလံုးကသူ႕ကိုႏႈတ္ဆက္ လိုက္ၾကသည္။ သူမေဘးနားမွာေတာ့ပါးႏွစ္ဖက္လံုးနီရဲကာမ်က္၀န္းေတြေတာက္ပရႊန္းစိုေနတဲ့ခ်စ္စရာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္လိုက္ပါလာသည္။
"စီနီယာအစ္ကိုစုန္႕!"
ခ်င္ယြီကသူ႕ကိုေခၚရင္းအျပံဳးေတြနဲ႕သူ႕ဆီကိုေျပးလာသည္။
"ေျပးေနပံုေထာက္ရင္မင္းေျခေထာက္ကတကယ္ေကာင္းသြားျပီထင္တယ္..?"
ခ်င္ယြီကေခါင္းညိတ္ကာ
"အင္း! စိီနီယာအစ္ကိုကုေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ညကလံုး၀မနာေတာ့ဘူး..အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေတာ့မွ ကၽြန္မပထမဆံုးေကာင္းေကာငး္အိပ္လိုက္ရတာပဲ..."
"ၾကားရတာ၀မ္းသာပါတယ္.."
စုန္႕ရန္ကဂရုတစိုက္နဲ႕ႏူးညံ့စြာျပံဳးရင္းေျပာလုိက္ေတာ့ ခ်င္ယီြကပါးေတြရဲသြားကာရွက္သြားသည္။
YOU ARE READING
ႏွစ္ကိုယ္တူ
Historical Fictionထာ၀ရအျပစ္ေပးျခင္းေခ်ာက္ကမ္းပါးက ေကာင္းကင္ဘံုကအစံြဆံုးလူပ်ိဳကလူ႕ျပည္က ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ လူတစ္ေယာက္ကိုယ္ထဲျပန္လည္ရွင္သန္ခြင့္ရခဲ့သည္။ အျမင့္ဆံုးက်င့္ၾကံမႈေတြနဲ႕လူက လူ႕ျပည္ေရာက္ကာ အနိမ့္ဆံုးက်င့္ၾကံဆင့္နဲ႕ျပန္လည္ရုန္းကန္ခဲ့သည္။ ဒီစာအုပ္ကလူၾကီးဖတ္စရာပါ...
