009

52 3 0
                                    

ခ်င္ယြီကိုသူမအိမ္ဆီပို႕ေပးျပီးေတာ့အၾကီးအကဲလန္ကသူမအိမ္ကိုျပန္လာသည္။ သူမကအိပ္ရာေပၚလဲွေနရင္း ကအေပၚကမ်က္ႏွာၾကက္ကိုအေၾကာင္းမဲ့စို္က္ၾကည့္ေနသည္။ တင္ပါးကနာက်င္မႈေၾကာင့္မထိုင္ႏို္င္တာမို႕အရင္ ရက္ေတြထဲကသူမရဲ႕က်င့္ၾကံမႈကိုရပ္နားထားရသည္။

"ဒါတကယ္စိတ္ပ်က္စရာပဲ......"

သူကသက္ျပင္းခ်လုိက္သည္။ အဲဒိ့နာက်င္မႈကအရင္ပတ္ထဲကျဖစ္ျပီးေန႕စဥ္ပိုပိုဆိုးလာေနသည္။ထိုင္ဖို႕ၾကိဳးစား တိုင္းနာက်င္စြာမ်က္ရည္က်ရတာမို႕သူမကအိပ္ရာေပၚလွဲရင္လွဲမဟုတ္ရင္မတ္တပ္ရပ္ေနရသည္။

"ၾကာရင္ငါမတ္တပ္ေတာင္ရပ္ႏုိင္ပါ့မလား...ဒီကိစၥကိုအျမန္ဆံုးေတာ့ေျဖရွင္းမွရမယ္"

ရုတ္တရက္သူမအေတြးထဲကိုေခ်ာေမာလွပတဲ့စုန္႕ရန္မ်က္ႏွာက၀င္လာျပီးအေတြးေတြပိုျပီးရႈပ္ေထြးေနာက္က်ိ သြားရသည္။

"ဘာလို႕ဒီအရိုင္းအစိုင္းကိုစဥ္းစားေနတာလဲ?"

သူမသူ႕ကိုလ်စ္လ်ဴရႈဖို႕ၾကိဳးစားလိုက္သည္။ခ်င္ယီြေျခေထာက္ကိုသူတကယ္ကုေပးႏုိင္တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ သူမစိတ္ထဲယံုၾကည္ေနမိျပန္သည္။

"သူဘယ္လုိလုပ္လိုက္တာလဲ? ၁၀ႏွစ္ေလာက္ေဆးကုခဲ့တဲ့အေတြ႕အၾကံဳနဲ႕ေတာင္ဘာျပသနာျဖစ္ေနတာလဲ အေျဖမရွာႏုိင္တာကိုသူကတစ္ညထဲနဲ႕ကုေပးႏုိင္ခဲ့တာလား?"

"အာ့! ေစာက္ကေလးမ! ငါ့ကိုဘာလို႕မေျပာျပတာလဲ? သူမမ်က္လံုးထဲမွာငါကမယံုရတဲ့ပံုေပါက္ေနလို႕လား?"

စုန္႕ရန္နဲ႕ခ်င္ယြီရဲ႕လွိဳ႕၀ွက္ေနတာေတြကိုစဥ္းစားေလသူမကပိုေဒါသျဖစ္ေလျဖစ္ေနသည္။ ေတြးေနတုန္းရုတ္တ ရက္သူမတင္ပါးဆီကစူးေအာင့္နာက်င္မႈကလွ်ံတက္လာကာမ်က္ႏွာက်ကာညည္းညဴလိုက္မိသည္။ နာက်င္မႈ ကထက္ရွတဲ့ဓါးေတြလိုသူမခါးရိုးေတြကိုထပ္ခါထပ္ခါထိုးခံေနရျပီးအသိစိတ္လြတ္မလိုခံစားေနရသည္။

အသက္၄၀ေရာက္တဲ့အထိဒီလိုနာက်င္မႈမ်ိဳးကိုတစ္ခါမွမခံစားဘူးခဲ့ပါ။ နာက်င္မႈကအခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႕အမွ် မေပ်ာက္သြားဘဲပိုပိုတိုးလာကာေနာက္မိနစ္အနည္းငယ္မွာပဲသူမေမ့ေမ်ာသြားသည္။ သူမတစ္ကိုယ္လံုးေခၽြးေတြအျပည့္နဲ႕ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာေတာ့သူမျပန္သတိရလာသည္။ေနာက္တစ္ေန႕မနက္ေရာက္ ေနျပီျဖစ္သည္။ သူမ၀တ္စံုတစ္ခုလံုးအျပင္အိပ္ရာခင္းေတြေတာင္စိုရႊဲေနသည္။ ဒီစိုရႊဲမႈေတြကေခၽြးတစ္ခုထဲ မဟုတ္ဘဲနာက်င္မႈဒဏ္ေၾကာင့္ဆီးပါသြားမိတာျဖစ္ႏုိင္သည္။

ႏွစ္ကိုယ္တူWhere stories live. Discover now