"လမင်း.... ဒီနေ့လည်းတူတူပြန်ရအောင်... "
"ဟမ်း..... ငါ.... ရွှမ်းလဲ့.. ဒီနေ့တော့ငါသွားစရာရှိနေသေးလို့...... အဲ့တာကြောင့်"
"နင်ကဘယ်သွားမို့လဲ... "
"ငါ... သြော် နယ်ကအသိတစ်ယောက်လေ.. အဲ့တာသူမနေ့ကဒီရောက်နေတယ်တဲ့. အဲ့ဒါကြောင့် သွားတွေ့မလို့... "
"သြော် အေအေ .... "
"အေ အဲ့ဒါဆို ငါသွားပြီ..... "
"နေအုံး.. "
"ဟမ်း.. ဘာလို့လဲ"
ရွှမ်းလဲ့ လမင်းကိုသေချာစိုက်ကြည့်ပြီး....
"ဟီး.. နင်သွားတွေ့မဲ့သူကယောင်္ကျားလေးလား... မိန်းကလေးလား... "
"အရေးထဲဟာ..... ယောင်္ကျားလေး.... ဟုတ်ပြီလား.... "
"ဒါနဲ့သူကချောလား... "
မိရွှမ်းလဲ့လည်းရှက်ရှက်နဲ့ခေါင်းလေးငုံ့ကာမေးလိုက်သည်
"အင်း..... သူကသိပ်တော့မချောပါဘူး... ဒါပေမဲ့ ကြည့်ကောင်းတဲ့ထဲတော့ပါတယ်.... ဒါပေမဲ့လည်း အဲ့လူကအရမ်းကြီးလည်းကြည့်မကောင်းပါဘူး... "
"အဲ့ဒါဆို အဲ့အကိုကို......... "
"အကိုမဟုတ်ဘူး"
လမင်းရဲ့စကားကြောင့်အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်သွားတဲ့ရွှမ်းလဲ့.....
"ဦး..... လေး...... "
"ဦး... ဦးလေး.... "
"အင် ဟုတ်တယ် ဦးလေး... "
"နင် နင်ပြောချင်တာက အသက်ကြီးကြီးနဲ့ကိုပြောချင်တာလား........ "
"အင်... "
"ခွေးကောင်လေး.... အဲ့ဒါနဲ့များ ဘာကိစ္စနဲ့ငါ့ကိုမျှော်လင့်ချက်တွေပေးနေတာလဲ......... ။"
"ငါမပေးပါဘူး..... "
"နင်သာ လျှောက်စဉ်းစားနေတာလေ.... "
"နင်... နင်ဟာ... ရက်စက်လိုက်တာ...... လမင်း..... "
မျက်နှာငယ်လေး နဲ့သနားစရာပုံဖမ်းနေတဲ့ မိရွှမ်းလဲ့...
"အကယ်၍လေ ငါယောင်္ကျားမရရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲဟင်......... "
"မ.. မဖြစ်လောက်ပါဘူးဟာ... နင်ကလည်း..... နင် ယောင်္ကျားရ.. ရမှာပါ... "
YOU ARE READING
Please don't hate me baby (U + Z)
Short Storyကိုယ့်ကြောင့်မင်းကိုထပ်မနာကျင်စေရဘူးကလေး..... မင်းနက္ခမောင် ကျွန်တော်ခင်ဗျားကိုချစ်တယ် လမင်းရောင်
