KUNYARI (On hold)

Chapter 3.5: *BUS RIDE *STOP OVER

Feeling ko nage'earthquake, niyuyugyug ata ako ni Blaire?

*PLAK* 

ONGA SIYA NGA 'TO SURE AKO AT SIYA LANG NAMAN KATABI KO NA MAKULIT EH

"HUY, ARAY KO ANUBAYAN MASAKIT. GISING NA PO AKEY." Hinapas ako ni Blaire, ayan anlakas ngay.  

"Buti naman. Lunch na oh, nagstop over na tayo. Pasalamat ka nga ginising kita eh. Mabubuhay na ang kinatawang lupa mo. Tara Mcdo." -Blaire 

"Game tara! Exoited na akong kumain." sabay ngiti ko. Ano pa bang magtatanggal ng bad vibes ko kundi pagkain. Well at the moment, yun lang. Andito na pala kami bandang SLEX at san pa ba kami kakain kundi sa pinakalalabs namin na fast food joint, MCDO, wala eh mura na nga, masarap pa. Sa stop over na 'to, 1 hour ata ulit bago bumalik ng byahe. Banda 9 o'clock na at ewan ko kung bakit sinabi ni Blaire na lunch. Ewan ko kung bakit kaso sobrang bagal ng byahe o siguro matagal kasi ang paghihintay na time kasi madaming nalate? Ewan ko masarap matulog eh, di ako nagising at masaya na ako dun. Bihira na lang ako magkaroon ng matinong pagtutulog kaya masaya na din ako dun.

Lumabas na kami ng bus at syempre ngiti there, ngiti here kasi syempre alangana simangutan ko yung mga kasama sa TRIP na to. At ayern, tingin sa left, tingin sa right, tingin na din sa north, south, east at west (YOU KNOW, make tingin tingin everywhere kasi walang magawa sa buhay). Tumingin ulit ako sa north mga 45° (JOKE PUSH) at nag eye-to-eye contact kami. Syempre ano pa ba ang rational na gawain kundi umiwas ng tingin. Siya yung nauna at SHIZ ansakit sa heart. Alam mo ba yung feeling na yun? Kumbaga, kumikirot na ewan ang PUSO </3 Parang feeling ko, tinapaktapakan na nga, inihagis pa mula sa 100th floor, at sinagas-sagasaan pa hanggang sa nadeform na ng tuluyan ang aking puso, na umabot na sa point na broken na talaga ang heart ko, LITERALLY. Ansakit, dahil dun nawalan na ako ng ganang kumain. Ewan, masyado atang deep ang aking iniisip at siguro sobrang push ang aking pagsimangot kasi as usual-

"HUY BABAE, KANINA KA PA AH. PARA KANG PINAGSAKLUBAN NG LANGIT AT LUPA. Okay ka lang ba? Ay joke di ka okay. Siya pa rin ba? HUWAG KA NA TANGA OI. INIWANAN KA NA NIYA AT MASAYA SIYA, EH IKAW, sugataan, luhaan, di mapakinabangan! Di mo ba naiisip na baka naawa lang sa'yo ay shete ang harsh ko. UY HUWAG KANG UMIYAK. SORRY BEEH DI KO NAPIGILAN." at ayun niyakap niya ako. Eto kasi ang masaya sa mga kafriendship ko, straight forward sila masyado. Kaso kuntento na ako dun. Ganun din naman ako sa kanila eh, mas lalo na pag pumapalpak na lavlyf nila. Yun nga lang dun na, REALIDAD, parang confirmation sa mga hinala ko. AYAN NALULUHA NANAMAN AKO AY UMIIYAK NA PALA AKO, DI KO NAPANSIN. SHEMS ANSAKIT TALAGA.

Nung medyo kumalma na ako, nagsorry ulit si Blaire at syempre sabi ko, okay lang naman yun, na nagiging honest lang siya ulit. At ang masaya kumalma na din ang pila sa MCDO YAAAS. Something to look forward to, I guess, PAGKAIN. At dahil nawalan na ako ng gana, ang inorder ko ay BURJER at 3 APOL PIE. Kung nagtataka kung bakit madami, kasi nagcr'crave ako bigla ng matamis at hindi ako magshashare. Si Blaire naman, nag Mcflurry at chicken fillet. All thru out that, nagkwentuhan lang kami habang kumakain, nung mejo umokay na ako ulit, alam na. Nagparamdam nanaman ang pinakawalang kwentang siya. JUSKO ANO BANG GINAWA KO PARA DITEEY T^T

 Ewan ko feel ko galit sa akin ang mundo. Or baka psychological lang na pag ayaw mo makita mas magpapakita? Siguro. Hay

After 1 hour bumalik na kami sa bus at syempre may mga epal na kay tagal kaya hintay hintay din.

Nung asa bus kami kain, kain, kain, kain lang peg namin. Panay junk food ganern at tapos di ko na namalayan ang oras, pagkatapos ng ilang jugjug andun na kami sa Baguio. YAS halata kasi malamig.