KISSING THE FLAME

CHAPTER 3

"O-Oh." Nasabi ko na lang at naupo sa sofa.

"Madadagdagan ang karanasan mo diyan Luca, great opportunity." Sabat ni Cana.

"Yes. Consider it as one of your trainings. Kailangan mong makisalamuha sa mga taong may kinalaman sa negosyo, anak." Pumasok si papa kasama ang mga tagabitbit na unti-unting inilalagay sa taas ang mga larawang hindi ko alam kung sino ang mga nagpinta. da Vinci? Picasso? Monet? van Gogh? Baka mapahiya ako.

Pasimple kong pinisil ang hintuturo ko. "S-Sige." Nakangiti pero nag-aalangan kong sagot. Bakit ba kasi hindi ako palaging makatanggi sa kanila?

Papa gave me a card when he reached me.

Fuji Art Auction

Naitaas ko saglit ang dalawa kong kilay at mahina itong naipalo-palo sa kaliwa kong kamay.

"Sa susunod na mga linggo pa 'yan, anak. Magpahinga ka muna." Mungkahi ni papa at nagpatuloy na sa ikalawang palapag.

"Alright then." Ani ko at naglakad na pero agad na lumingon matapos ang ilang hakbang. "Goodluck to me." Nag-aalangan kong tawa at iwinagayway iyon ng konti bago nagpatuloy.

KINABUKAS ay naghahanda na akong umalis para sa sa una kong bisita sa kompanya. Ang una kong pagsasanay kasama ang itinalagang tao sakin. Papa said that I better apply the learnings in real world that I gained from school.

Yes, I'am a Business graduate but it doesn't mean that I already mastered the business world and how they work.

Experience still will be my best teacher.

But it doesn't still remove fact that it won't make me a business person by just studying business. Hindi ito ang larangang gusto ko. Mas gusto kong tahakin ang mundo ng nakaraan, maging mananalaysay. A great historian that I will never be. But this is life, what can I do. Come what may.

"Ready?" Nakangiting tanong ni Robert sakin na ikinatango ko naman. Tumingin ako sa pamilya ko.

Lumapit sakin si papa at may ibinigay na papel. "Name of your trainor." Nakangiti niyang saad.

Matteo Saldeco.

"Goodluck to me?" Napatawa naman si mama at lumapit sakin. "You'll be fine. You're a Ranielle after all."

"R-Right." Ani ko at niyakap na lang silang lahat at sumakay na.

I'm now wearing a slim-cut navy suit and white shirt along with a navy dress pants paired with white pumps and a white clutch on my left hand.

Mukha naman sigurong maayos ito. Huminga na lang ako ng malalim at inihanda na ang sarili.

Nang makarating sa lugar ay agad naman sumalubong sakin ang  napakalaking kompanya na isinisigaw ang pangalan ng pamilya namin.

Ranielle Textile Industries.

Nangangatog akong pumasok at agad nagtanong kay Matteo Saldeco. Sinabihan akong maghintay ng saglit dahil nasa kalagitnaan daw ito ng isang conference.

Nakaupo ako habang naghihintay at hindi mapakali na baka may magawa akong hindi tama o kaya mapahiya ako o kaya may gawain na hindi ko kaya o di naman kaya---

Napatigil ako sa pag-iisip ng bumukas ang pintuan at iniluwa ang isang matipunong lalaki na may hawak ng isang folder.

Dahan-dahan nitong iniikot ang mata sa paligid at tinawag ang pangalan ko.

"Luciana Ranielle." Kaagad akong nagtaas ng kamay at tumayo. Ang kaninang nangangatog na mga paa ay mas lalong nangatog at ang kaninang kaba ay mas lalong kumaba. Hindi na ako makahinga.

Nakalapit na ito sakin at mariin akong tinitigan. "Luciana Ranielle." Pag-uulit niya sa pangalan ko na hindi ko na halos mapansin dahil ang buong atensiyon ko ay nasa kabuuan niya.

He's wearing a formal blue tuxedo paired with a white tie and a black rolex watch on his left wrist.

His face was strong and defined, almost perfectly symmetrical. Had that dark eye brows, which sloped downwards in a serious expression. He’s a few inches taller than me, allowing me to have a nice view of his prominent jaw that is curved gracefully around and the strength of his neck showed in the twining cords of muscle that shaped his entire body. And the complexion of his skin is going well with his deep black eyes. 

and,
and,

his perfect lips good for the kissi---. I couldn't help but blush. 

Tumikhim ito na nagpatigil ng pag-iisip ko. Napakurap ako at pilit tumayo na tuwid.

"S-Sir." Nauutal kong sagot.

"I'm Matteo Saldeco and I will be your trainor as per requested by Sir Roman Ranielle." Ani nito tumalikod na. Tuluyan na akong napahinga mula sa pagpipigil ng hininga pero agad ding tumuwid ng tayo ng muli itong huminto ito at humarap sakin. "Follow me."

Habang naglalakad ay panay ang tanong nito sakin na para bang sinisigurado kung may alam ako o wala.

"I assume that you already know what kind of corporate hierarchy this company is."

"Y-Yes." Tipid kong sagot habang nakasunod sa matipuno nitong likod.

Tumigil siya sa paglalakad at nakataas ang kilay na humarap sa akin na para bang nakulangan sa sagot ko kaya muntikan na akong mabunggo sa likod niya. "Then, what is it?"

"T-Two Tier corporate hierarchy." Nauutal kong sagot at nagpatuloy siya sa paglalakad.

Hindi ko akalaing tatanungin niya ako ng ganoong klaseng tanong sa una naming pagkikita. Mabuti na lang ay nakapagbasa ako ng kaunti tungkol sa kompanya.

"I'll introduce you to the board of directors."

"Inside or O-Outside?" Nag-aalangan kong tanong at agad na pinagsisihan ng malamig itong sumagot sakin. "Both." Ang tanga ko.

Nakarating kami sa itim na pintuan at binuksan iyon. Tumuwid akong tumayo at inihanda ang sarili sa madadatnan ko, nang madismaya ako.

Walang tao ni isa sa mabahang lamesa.

"W-Walang tao." Ani ko at pinaupo ako sa harap ng lamesa.

He didn't answer instead he spread a piles of papers and folders in front of me and asking to familiarize all the faces of directors.

"Your first task." Ani niya habang nakanganga ako sa harap niya.

"Make it fast, you'll be joing one of the inside directors after that." Aniya at lumabas na habang naiwan akong mag-isa dito sa loob.

Napahilamos na lang ako ng mukha habang nakatingin sa tumpok ng papel. Akala ko pa naman titingin-tingin lang ako dahil unang araw pa lang pero mukhang nagkamali yata ako.

Sinimulan ko na lang buklatin isa-isa ang folders at sinikap na hindi makalimutan ang mga mukha nila. Lalo na ang mga inside directors na pupuntahan namin mamaya. Kinakabahan na ako. Pero sa kalagitnaan ng pagbabasa sa pangalan ng isang babae ay agad kong nailing ang ulo ko ng maalala ang mukha ng tagapagsanay ko.

Nanlaki ang mata ko sa gulat at di makapaniwala sa nagawa ko. Ibinagsak ko na lang ang ulo ko at pilit na tinatanggal ang malamig nitong boses sa isipan ko.

"What are you doing?"