Telefona ve evin kapısına bakakaldım. Abim geldi aklıma babam geldi.
Onlar sallardı beni salıncakta. Hep akşamları çıkardık dışarı. Bilinmeyende mutlu olurdu belki.
Hafif korksamda sakince karşıya geçtim ve biraz yürüdüm. Bilinmeyeni göremeyecektim elbette.
Demir kapıyı ittirdim ve yavaşça içeriye girdim.
"Bilinmeyen nerdesin?"
Bilinmeyen: ağaçların oradayım lütfen bakma baksan göremezsin karaltıdan başka ama bakma.
Tebessüm ettim.
"Sana saygım var elbette."
Diyip sadece yürüdüm ve salıncağa oturdum. Güzel bir an olacaktı, ailemi hatırlatan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çalgıcı(Anonim)
Teen FictionŞarkı söyleyip bir türlü geçmişi düşünmeyi bırakamayan bir kız ve ona aşık gitarist bir çocuğumuzun hikayesi, biraz kendimden kattım iyi okumalar Argo içerir Şiddet de içerir belki
