33

30 4 0
                                    



Bilinmeyenden~

O kadar çok öfkelenmiştim ki Ya o an Naz'a bir şey olsaydı. Bu düşünce beni yiyip bitiriyordu.

Ali'yi aradım.

"İn lan aşağıya."

O kadar sinirliydim ki çatacak birisini arıyordum. Genç bir kız diye gece evine gidemez mi? Yalnız başına yürüyemez mi?O piçin tekini dövsem bile içim rahat değildi. Ah keşke bir yumruk daha atsaydım keşke.

"Baran olum neyin var yarın görüşürüz."

"Ulan, ulan in lan aşağıya."

Telefonu yüzüne kapattım yoksa bu çocuk inmezdi aşağıya. O kadar sinirliydim ki dudağımı kemiriyordum.

Ayağımla duvarı tekmeledikten bir kaç dakika sonra Ali mayışık ve yorgun bir şekilde yanıma geldi.

"Sakin bi noldu lan?"

Diye sordu. İttirdim. Sinirden yakasına yapışmıştım

"Ulan sen Nazı niye evine bırakmıyorsun kızı taciz ediyorlardı lan az kalsın. Ben olmasaydım o orada ulan."

Sinirden bağırıp duvara yumruk attım. O kadar öfkeliydim ki sevdiğim kıza zarar gelseydi düşüncesi beni deli ediyordu.

"Niye bu kadar öfkelisin Baran? Nasıl ne tacizi?"

Bir süre olayı anlattıktan sonra beni sakinleştirmeyi denedi ama Nazı aramasını istiyordum. Ali olayı anladığında o kadar çok endişelenmişti ki Naz'a gitmeyi düşündü.

Yere oturmuştum. Öfkem yenice diniyordu. Ali Naz'a gitmek için hazırlanmaya evine çıktığında elimin üstünün parçalandığını gördüm. Gözlerimi sımsıkı yumup bir süre Öylece kaldım.

"Baran sende gelecek misin? Lan oğlum elin kanıyor."

Ayağa kalkıp arkamı dönüp giderken

"Oradakinin ben olduğumu Naz'a söyleme sakın."

Dedim. Ali bir anda hiç beklemediğim bir şeyi söyledi

"Bilinmeyen sen misin?"

Devam etti

"Ona yazan hediyeler yollayan?"

Dırırırırıdddırımm

Çalgıcı(Anonim)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin