Now That I've Found You 1./\ Martin Garrix

Deel 45

Sarah

"Good morning sunshine!" roept Martijn enthousiast wanneer hij de gordijnen open schuift. Glimlachend en verblind door de zon kijk ik naar hem. "Kijk eens," zegt Martijn en wijst naar de tafel op het balkon die al helemaal gedekt is met het ontbijt. Vrolijk sta ik op en omhels Martijn, terwijl ik zijn hoodie aan heb. "Zo te zien wist jij precies waar ik behoefte aan heb," lach ik als ik de broodjes, fruitsalade én versgeperste sinaasappelsap zie staan. Martijn drukt een kus op mijn wang en begeleidt me naar het balkon toe. Hij schuift mijn stoel naar achter en vol verbazing neem ik plaats. "Volgens mij heeft Bali wel een goede indruk op je gemaakt want die romantische kant heb ik nog niet zo vaak bij je gezien," grinnik ik, terwijl Martijn tegenover mij gaat zitten. "Nou, vandaag is het jóuw dag! Een dag waarop ik je ga vertroetelen en een dag vol met verrassingen," zegt Martijn met een glinstering in zijn ogen. Ik glimlach breed. "Oké, je maakt mij heel nieuwsgierig! Ik ben benieuwd," zeg ik enthousiast en eet als eerste een croissant.
Dan gaat plots Martijn zijn telefoon en hij doet een beetje nerveus. "Uhm, deze... ik moet even opnemen," zegt Martijn en loopt de hotelkamer uit richting de gang. Bedachtzaam kijk ik naar het prachtige uitzicht met de helderblauwe zee. Ik hoop niet dat hij problemen heeft. En hopelijk houdt hij ook niks verborgen voor mij. Als ik de kamerdeur hoor draai ik me om. "Alles goed?" vraag ik aan Martijn en hij knikt. Ik moet wel een ding vragen," zegt hij en ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Ja?" vraag ik. "We moeten al onze spullen inpakken want we gaan hier weg," zegt Martijn en ik grinnik. "Bedoel je, weg uit dit hotel of bedoel je weg uit Bali?" vraag ik. "Nee nee, we blijven hier nog wel hoor. Maar het andere verblijf waar ik het over had is gereed en ik dacht, nou ja waarom laten we daar niet naartoe gaan want mijn verrassing ligt toch in die buurt," zegt Martijn en ik knik langzaam. "Wat?" vraagt Martijn. "Niks, je bent zo verdacht en een beetje nerveus. Precies alsof je gaat optreden, die sfeer heb je," zeg ik en Martijn grinnikt. "Heb ik een bepaalde sfeer bij optredens?" vraagt hij. "Ja, je vibe is dan heel excited maar ook nerveus enzo. En zo doe jij nu ook. Dus ik ben nu wel heel nieuwsgierig wat je allemaal georganiseerd hebt voor mij," zeg ik en Martijn lacht. "Haha, dat ga ik jou nog mooi niet vertellen! Begin maar met je koffer," zegt hij en gooit een shirt tegen mij aan.

Er gaat een hek automatisch open en de taxi rijdt de oprijlaan op. Ik kijk m'n ogen uit. Een heel groot huis met zwembad en een looppad naar de helder blauwe zee. "Dit kan toch nooit voor ons tweeën zijn," zeg ik tegen Martijn. "Tuurlijk wel. Zo komen de muren tenminste niet op ons af," grinnikt hij nerveus en ik kijk verder naar buiten totdat de taxi stopt en de chauffeur onze deur opent. We stappen uit en ik kijk rond terwijl de taxichauffeur de koffers neerzet. Dan zie ik ineens iemand achter het huis het hoekje om glippen en ik kijk verbaasd. "Huh?" zeg ik verbaasd en Martijn komt naar mij toe gelopen. Hij stond achter de taxi iets op zijn telefoon te doen. "Wat is er?" vraagt hij en legt zijn arm om mijn schouder. "Ik zag... het leek net...," ik stop met mijn zin en draai me om naar Martijn. "Heb jij je ouders uitgenodigd?" vraag ik lachend omdat ik Martijn zijn verrassing inmiddels al wel door heb. "Pfff hoezo denk je dat?" liegt hij heel slecht en ik geef hem een duwtje. "Omdat ik heel toevallig je moeder haar tweelingzus om het hoekje zag," plaag ik hem en glimlachend heeft hij mij een kusje. "Pak je koffers nou maar, dan kunnen we eens binnen kijken," zegt Martijn die nog steeds moeite doet om niet te verraden dat zijn ouders hier zijn.

"Surprise!" Karin, Gerard, Laura én Louis staan in de woonkamer en ik glimlach heel breed! "Ze had je al gezien mam," zegt Martijn als hij Karin een knuffel geeft en ik moet lachen. Ik had al een vermoeden dat Martijn zijn familie had uitgenodigd op Bali maar ik had niet verwacht dat Lou er ook bij was. Nadat ik iedereen een knuffel heb gegeven gaan we het huis met z'n allen eens verkennen en ik en Martijn moeten nog een kamer claimen. Louis draagt mijn koffers naar boven. "Ik had niet verwacht dat jij hier ook bent!" zeg ik tegen Lou en hij lacht. "Martijn vond dat ik mooie familiefoto's moest gaan maken. Dus daarom ben ik hier ook. Maar je hoort mij absoluut niet klagen hoor!" zegt hij en ik grinnik. "Mijn god, we kunnen ook nog  allemaal apart gaan slapen want er zijn nóg 3 slaapkamers over!" zeg ik onder de indruk. 

Ik, Laura, Martijn en Louis zitten buiten aan de rand van het zwembad te kletsen. "Martijn, Sarah, jullie moeten écht eens naar het strand gaan en de buurt verkennen want het is zo ontzettend mooi! Dit is hier echt dé definitie van paradijs!" zegt Karin die samen met Gerard naar buiten komt gelopen. "Nu?" vraagt Martijn aan Karin. "Waarom niet, het is toch mooi weer," zegt Karin. Ik kijk Martijn aan. "Oké dan gaan we wel romantisch met z'n tweeën," zegt Martijn en staat op. Hij pakt mijn hand vast zodat ik ook op sta. "Ik moet nog wel even snel iets pakken," zegt hij en rent naar binnen.