Gece Yolculuğu

Defter

                                                          Esmanın ağzından

Sabah gözlerimi açtıpmda çok şaşırmıştım belimde bir elin olcuğunu fark ettiğimde çığlığı bastım.

"İmdattttttttttt". yanımdaki sıçradı ve bana baktı.Ahh inanamıyorum Kahramn bu ne nasıl noldu ne arıyo bu benim yanımda naptı bana aaa hayır ya olamaz.

"Ne yapıyosun ya sen benim yanım da bas git."

"Ev benim beni mi kovuyosun."

"İyi çekil ben gidiyorum." kolumdan tutup beni kendine çekti birisi bana sesleniyip sarsıyodu gözlerimi açtığımda burnumun dibinde Kahraman yanındada Seden vardı Ne nasıl ya hepsi rüyamıydı şimdi ah iyidi aslında rüya filan ama  ne diyorum ben ya etrafıma bakındım bir süre.

"Esma kuzi napıyon sen bnurda bir şeyler mırıldanıyodun tam anlamadık söylesene." dedi seden sırıtarak.

"Sanki benim adımı sayıklıyodu Kahraman Kahraman diyodun."Yaa olamaz duymuş hemen yataktan doğrulup.

"Saçmalama ya ." Banyoya gidip yüzümü yıkadım. aynada bir süre kendime baktım sonunda cesaretimi toplayıp banyodan çıktım.  Salona indim etrafta hiç kimse yoktu Mutfağa baktım herkes oturmuş yemek yiyolardı bende bir köşeye geçtim ve yemek yemeye koyuldum . önce Poyraz sonrada Kahraman kalktı Tam kalkacakken birden Seden kalktı ya hayır ama bu yani kahvaltıdan son kalkan Sofrayı toplamak zorunda kalıcaktı E mecburen bende topladım en son tabakları getirdiğimde bir dolap dikkatimi çekti oraya goğru yöneldim ve Dolabı açtım içinde bir Defter vardı Kilitli ama çok şık bir defterdi Defteri dolaptan aldım içeriye getirdim defteri kaldırıp.

"Bu kimin defteri." Kahraman yerinden sıçrayıp elimdeki defteri çekti elim acımıştı kiliti elime çarptı ama elimin acıdığını çaktırmadan.

"Ya öküzmüsün sen insan gibi alsana ." Kahraman  çok ciddiydi noluyo bu çocuğa ne var bu defterde odasına girmemede izin vermiyodu bende Esmaysam bunları öğreneceğim işte.

"Sana ailen başkasının eşyalarını izin almadan almaman gerektiğini öğrenmediler mi ? "

"Bana öğrettilerde sana ailen İnsan gibi davranman gerketiğini öğretmedimi bir insanın elinden bir şeyin çekiştirilmiyeceğini  anlatmadılar mı?" Çok sinirlenmiştim Poyraz Ve  Seden ayağa kalkıp bizi ayırmaya çalıştılar Benim  inatçı oldumu bildiği için seden beni fazla zorlamamıştı.Sonunda sakinleşmiş koltuğun kenarına ben diğer kenarınada Kahraman oturdu ve televizyon izlemeye koyulduk.

                                                                    Sedenin ağzından

Sabah Esmanın bağırışlarıyla kalktım başımı yataktan kaldırdığımda çok şaşırmıştım kim getirdi bizi buraya .Odayı gezmeye başladım bir dolap vardı dolabın üstünde çok güzel karakalem çalışmaları vardı Kapı çaldı içeriye giren Poyrazdı .

"Günaydın kahvaltıya çağırmak için geldim."

"Poyraz bu resimleri sen mi çizdin." Poyraz bana doğru yaklaşıp elimdeki resimlere baktı gözüme bir resim takıldı onu elime alıp Poyraza gösterdim Çok güzel bir kadının resmiydi.

"Poyraz bu kim. eğer özel değilse söyler misin?" Poyraz gülmeye başladı.

"1. Bu resimlerin hepsini ben çizdim üstelik Kahramanın resimlerini görmelisin o daha güzel çiziyo 2. O kadın benim için çok önemli bir kadın o benim hayatım diyebilirim." Kim bu kadın da hayatım diyo.