Gece Yolculuğu

Misafirlik

"Ne orda . o çocuklarmı orda." diye etrafına bakındı kahraman poyrazda bir sandalye çekip yanımıza oturdu ben kafasına yavaşca vurdum hiç hissetmemiş gibi gülmeye devam ediyordu Esma ordan.

"Fare orda."Kahraman Esmaya doğru yaklaşıp  Sesli bir şekilde kahka attı Poyrazda oturduğu yerden kahkayı basyıtordu zaten 

"Ne gülüyosunuz lan fare var orda biz fareden çok korkarız." Diye bağırdım. Esmada beni onaylamıştı .

"Göt kadar fare nesinden korkuyonuz ." dedi poyraz.

"Göt kadar olabilir korkuyoz işte korkmaktamı yasak."  Kahraman gülmeye başlamıştı ve Esmanın yanına oturmuştu Poyraz sırıtıp duruyordu zaten.

"Esma o fare bu evden gidene kadar ben burda kalmam gidiyom ben ya ." Esma kolumdan sıkıca tuttu.

"Dur bende geliyorum."  odalarımıza çıkıp bir kaç eşya aldık ve evin dışına koşarak çıktı. Poyraz ve Kahraman da arkadan geliyodu.Esma fare zehirleme şeysini aradı ve konuştu .

"Bir hafta içinde hallolurmuş."

"Ne bir haftası ya biz bir hafta nede kalcaz buralara yakın otelde yokk." Kahraman ve poyraz pis pis gülüyordu. Kahraman.

"İsterseniz bizde kalabilirsiniz iki tane boş odamız var.." Pise bak yok ben  fareli evde kalırım onlarda kalmam ya.

"Yok canım sağol." dedi esma aferim Esma arkandayım.

"Siz bilirsiniz  evde kalamıyosunuz 2 sapık sizin peşinizde buldu bulucak artık onlarla takılırsınız size neler yapabgbilirler bi düşünsenize."

"Senden iyilerdir." dedi Esma  ben kolumla onu dürttüm ne iyisinden bassediyo bu Esma yav bunlar bizi bulsalar neler neler yaparlar of tövbe ya.

"Siz bilirsiniz zorlıyan yok gel poyraz." evlerine girdiler bizde orda dikildik sonra bahçemize girip salıncağa oturduk.

"Esma bence gidelim ya burda bir gün olur iki gün olur bak özgürle umut evide bulmuşlar orası burdan daha iyi."

"Sen git istiyorsan ben burdayım ." O sırada arkadan bir hışırtı geldi ikimizde sıçradık Poyrazların evinin kapısını hızlı hızlı çaldık  kapıya baktığımda kapı açılmış poyrazın karnına vuruyorduk hemen kolumuzu düzelttik ve içeriye girdik salona bir köşeye oturduk.kahraman bize bakıyordu daha Doğrusu Esmaya çok yakıştırıyodum ben bunları.

"H"ani gelmiyordunuz nolduda geldiniz." cevap vermeden oturduk Poyraz bize Meyve suyu verdi onu içmeye koyulduk Poyrazda bir koşeye oturdu Kahraman tv izliyordu Poyrazda telefonuyla uğraşıyordu .

                                              Esmanın ağzından

"Lavabo nerde?"

"Üst katta soldan ikinci kapı." yukarıya çıktım sol tarafa doğru gittim ikinci kapımı dedi birinci kapımı neyse birinci kapıya giriyim içeriye girdiğimde bir oda vardı hemen kapıyı kapattım arkama döndüğümde Kahraman bana bakıyordu.

"Şey pardon isteyerek girmemiştim özür dilerim." Kahraman lavabonun kapısını açtı.

"Geç lavabo burda." içeriye girdim aynaya baktım. bilerke girmemiştim içeriye çok mahcup olmuştum Keşke hiç buraya gelmeseydimm.Neden odasına girmeme kızdı şimdi merak ediyordum. Elimi yüzümü yıkadım ve lavabodan çıktım kapıyyı açar açmaz Kahramnı karşımda gördüm.

"Kahraman gerçekten özür dilerim bilerek girmedim odana."

"Önemli değil zaten bir şeyde yoktu içeride."

"Hmm peki bakabilirmiyim."

"Hayır." çok ciddiydi ilk defa bukadar ciddi gördüm orda ksesinlikle bir şey vardı niye böyleydi bir şey yoksa beni Lavabodan çıkana kadar beklemezdi orda ne olduğunu öğreneceğim .

"Ya burda elektirik yokmu bu ne böyle kolidorunuz sim siyah önümü göremiyorum yok elektirik faturası derdiniz varsa be öderim açın şu elektirği"

"Sadece karanlığı seviyoruz." merdivenlere gelmiştik ayağım kaydı yere düşecekken beni belimden kavrayıp kendine çekti. onu ittim ve merdivenden inmeye devam ettim napmaya çalışıyo bu bir de sevgilisi var . koltuklarımıza yerleştik .

                                                                    Sedenin ağzından

Esma lavaboya gitti arkasındanda Kahraman hızla çıktı salonda Poyrazla yanlız kalmıştık Poyraz telefonu elinden bırakıp konuşmaya başladı.

"Kim o çocuklar geçmişte bir şeymi oldu aranızda." bu nieye bukadar ilgilendiriyordu.

 "Sen niye bu akdar taktın." salon siyahtı ama sinirlenişini hissede biliyordum.

"Siz Simayın bize emanetisiniz kusura bakma ama korumak zorundayız." Hep aynı şeyi diyordu Simay Simay Simay bizi Simay onlara emanet ettiği için böyle yapmıy düpedüz kıskanıyo işte belli.

"Soruma cevap vericekmisin."

"Lisede aynı sınıftaydık ben ve Esma hiç ayrılmazdık bir gün bu çocuk Esmaya takık olan yani umut Esmayı sıkıştırmıştı Canları sıkıldıkca bizi sıkıştırıyolardıda diyebiliriz (Fesatlaşmayın) bende Esmayı ordan kurtarmak için gittim Özgürde ordaydı Esmayı aldım gitti arkdan sizinle görüşücez diye bağırmışlardı. şimdide bizi arıyolar işte. Poyraz yanıma geldi kolumu tuttu ben kolumu çektim ve geriye yaslandım.

Ben ve Kahraman burda olduğu sürece onlar değil fareler bile size bir şey yapamaz." dedi sırıtarak kafasına yavaşca vurarak.

"Pis korkuyoz işte fareden ya." ellerimle saçlarını bozum . Poyraz kolumu tuttu o sırada Esma ve Kahraman Aşşağıya iniyolardı Poyraz yerine geçti telefonunu eline aldı bende koltukta meyve suyu iiçiyordum.

"Hoşgeldin Esma bi ara gelmiyceksin sandım."

"Arkadaş sağ olsun heryer katanlık yere düşüyodum ya." ister istemez gülmeye başladım.Esma kulağıma yaklaşıp.

"Seden Yanlışlıkla Kahramanın odasına girdim beni hemen dıarıya çıkarttı orda kesin bir şey var bunu öğrenmeliyiz."Kahka attım

"Nasıl yani siz şimdi az önce Kahramanın odasında bu karanlıkta."

"Bir şey olmadı fesat ."

"He iyi bari ne varmış odasında."

"Ne bilim gerizekalı öğrencez işte." Sessiz konuşmamız kahramanın dikkatini çekmişti ve bize doğru bakıyordu.

"Esma sonra konuşalım Kahraman bakıyo."

"Ya Poyraz bu gıcık arkadaşınada söyledim sizin elektirikle ne derdiniz var yav düşüyodum aşşağıya gelirken yani elektirik parası vermeiyosanız biz veririz dert etmeyin açın şu elektirikleri." Dedi esma güldüm Poyraz.

"Karanlığı seviyoruz."

"Al Kahramanda aynı cevabı verdi bak bunların ikiside gıcık vala bak gıcık."

"Esmacım sus istersen şimdi kendimizi kapının önünde bulmıyalım." "Esma sustu uylumuz gelmişti ama poyrazlara bir şey diyemiyorduk birbirimize yaslanıp uykuya dalmıştık bile.