KIZILÇE

21. Yalan

" Ağğğğhhh."

Meşhur esnememi yaptım ve gözlerimi açtım. Uyku sersemi olduğum için aklım bomboştu. Şu anda tek düşündüğüm şey neden belimin ağırdığıydı.

Ayağa kalkmamla yere düşmem bir oldu. Ayağımın üstüne düştüm ve şu anda çok ağrıyordu. İnledim ve merdivenin korkuluklarına tutundum.

Bekle bir dakika. Merdiven mi?

Oha. Etrafıma baktığımda merdivenlerde olduğumu gördüm. Lan ben akşam odama gelmedim mi? Evet geldim. Yani en azından gelmek için yola çıktım. Sanırım merdivenlerde uyuyakaldım. Herneyse.

Aşağı indim ama karşıma çıkan manzaraya ağzım açık baktım.

Mert koltukta uzanmış ve bir ayağı koltuktan sarkmış. Bora da hemen koltuğun altında Mert'in ayağına sarılmış uyuyordu. Çağatay da başını Boranın dizlerine koymuştu ve Fatih de Çağatay'ın dizine...

Kızlar da sigara böreği gibi yanyana yerde yatıyorlardı. Ateş de kafasını sehpaya koymuş uyuyordu. Savaş ve Kuzey hepsinden komikti. İkili birbirine sarılmış yerde uyuyordu.

Hemen telefonumu çıkarıp fotoğraflarını çektim. Tanrım, bunu asla silmeyeceğim! Şimdi sıra bunları uyandırmakta. Öyle bir uyandırmalıyım ki hepsi altına yapmalı.

Buldum!

Hemen bir odadan hoparlör sistemini alıp bizimkilerin yanına kurdum. Bu arada da saate bakmıştım. Biraz daha oyalanırsak okula geç kalacaktık.

Hoparlör sistemini kurup sesi son seviyeye getirdim ve cırtlak bir zurna sesi ayarladım.

Üç, iki, bir. Şimdi!

Sesi bir anda açtığımda Mert koltuktan yere kapaklandı. Ben kahkaha atarken diğerleri ayağa zıplamıştı. Ama ondan sonra olanlar en komiğiydi.

Kuzey ve Savaş bir anda uyandılar ve birbirlerine şaşkınca baktılar. Kuzey bir anda bağırmaya başladı.

Kuzey" Ben nerelere gideeem! Gitti namuuus! Ben ne yapaaam! Lan doğru söyle hala bakireyim değil mi lan?!"

Savaş ise hala olayı anlamaya çalışıyordu. Gözleri etrafı tararken beni buldu. Biraz bana baktıktan sonra Kuzeye döndü.

Savaş" Saçmalama lan! Boş yapma! Ne namusu?!"

Kuzey" Aha birde itiraf ediyor terbiyesiz!"

Ben katıla katıla gülerken bakışlar bana döndü. Pekala kaçış mod : on

" Hadi hazırlanın okula geç kalacağız. Ben odama gidip üstümü değiştireceğim."

Koşarak merdivenlerden çıkarken belime giren acıyla yere düştüm. Acıyla inledim. Ahh. Belim çok acıyordu. Sanırım mersevende sabahladığım için tutulmuş olmalı.

Bir anda bir kol belimi sarınca arkama baktım. Gelen Savaştı.

Savaş" İyi misin?"

" Ah evet. Sanırım belim tutuldu. Sorun yok."

Savaş" Kalkabilecek misin?"

Ah birinin beni düşündüğünü bilmek gerçekten karnımda bir şeylerin hareket etmesine neden oluyordu. Hele ki bu kişi Savaş ise.

" Sanırım kalkarım. Teşekkür ederim."

Kalkmaya çalıştığımda ayağım takıldı ve yere düşecekken yine Savaş beni tutmuştu. Alaycı bir şekilde gülümsüyordu.

Savaş" Vay canına nasıl da kalktın helal olsun sana. Bravo."

Kolundan destek alarak kalktım ve ona gülümseyerek baktıktan sonra odama girdim. Zaman kısıtlı olduğu için hemen banyoya girip duş almaya başladım. Gözüm aynaya kaydığında yanaklarımın kızardığını gördüm. Nasıl oldu da hissetmedim? Ve neden kızardılar?